pagina 14 WIE HIER GEBOREN IS VERKEERDE KANT Max Blokzijl werd in de donkere dagen van de bezetting een van de bekendste figuren aan de verkeerde kant. Hij heeft zijn handen niet aan moord en dood slag vuilgemaakt, maar trachtte zijn landgenoten wel oraal te vergiftigen - hij was de meest vooraanstaande propagandist van het nationaal socialisme in Nederland. gezindheid bepaald geen ge heim. BRANDENDE KWESTIES Later had hij op de maandag morgen zijn Politieke Week- praatje en op de donderdaga vonden zijn praatje met de titel 'Brandende kwesties'. In het midden van 1941 werd Max Blokzijl benoemd tot Hoofd van de afdeling Perswezen van het departement van Volksvoorlich ting en Kunsten; een jaar later werd hij Hoofd van de afdeling Propaganda van dit ministerie. Door de toon van zijn praatjes maakte Max Blokzijl zich bij het goede deel van het Nederlandse volk buitengewoon gehaat - weinigen zullen het dan ook hebben betreurd, dat hij ter dood veroordeeld werd. Maar Max Blokzijl heeft wel de enorme pech gehad, dat hij zo snel na de oorlog werd berecht - wanneer hij later had terechtgestaan zou hij het er zonder enige twijfel met een vrijheidsstraf hebben afge bracht. Op de zestiende maart 1946 werd het vonnis voltrokken in Den Haag - hij was de eerste Nederlander, die na de bevrij ding als landverrader voor het vuurpeloton stierf. Een Leeuwarder van geboorte dus, deze verachtelijke figuur, er helpt geen zoete lieve gerritje aan. Maar welke waren de ban den, die Max Blokzijl met Leeu warden verbond? Wel, ze waren er nauwelijks. Want Max was nog geen half jaar oud, toen zijn ouders al van hier naar Kampen verhuisden en ook de banden van deze ouders met Leeuwar den zijn het noemen amper waard. Vader Eduard Karei Blokzijl was geboren in Maastricht, moeder Anna Elisabeth Hoeffelman kwam ter wereld in Paramaribo. In juli 1882 verhuisde Blokzijl Senior van Paramaribo naar Leeuwarden, waar hij in maart 1883 met Anna Elisabeth in het huwelijk trad. Eduard Karei Blok zijl was toen 1e Luitenant van de Infanterie, beroepsmilitair dus. Op 20 december 1884 werd Max geboren, zoals we al eerder hebben gezien en op 5 mei 1885 verliet het gezin Leeuwarden om zich in Kampen te vestigen. In zijn jonge jaren heeft Max Blokzijl op een onschuldige ma nier naam gemaakt als artiest, samen met de later vermaard geworden cabaretier Jean Louis Pisuisse. Verkleed als de straat muzikanten 'Naphtalie de Rosa' en 'Joseph Pardo' trokken zij door ons land. Hun 'Avonturen als Straatmuzikant' verschenen eerst in het Algemeen Handels blad en werden later, omstreeks 1907, ook in boekvorm uitge bracht. Het toeval heeft gewild, dat niet alleen Max Blokzijl, maar ook Jean Louis Pisuisse door ge weld om het leven zou komen. De populaire cabaretier werd in 1927 op het Rembrandtsplein doodgeschoten door de artiest Tjakko Kuiper, de minnaar van Jenny Giliams, Pisuisse's echt genote. Ook zij verloor het leven bij deze geruchtmakende schiet partij, terwijl Tjakko Kuiper zich zelf het leven benam. DRAAD NAAR LEEUWARDEN Merkwaardigerwijs loopt er ook weer een draad van Jean Louis Pisuisse naar Leeuwarden. Het was hier, dat hij zijn laatste - ze ven en veertigste - verjaardag vierde. Op het terras van het hotel De Doelen aan de Voor streek is toen een historische foto gemaakt, waarop we het gehele gezelschap van Pisuisse kunnen zien, met zijn vrouw Jen ny Giliams en. met Tjakko Kuiper, de moordenaar in spé. Kort na het maken van deze foto vielen de fatale schoten op het Rembrandtsplein. En nog eens negentien jaar later vielen ook de fatale schoten voor Max Blok zijl. Naphtalie de Rosa en Jo seph Pardo. Alle ouderen, die de bezettings jaren hebben meegemaakt, zul len zich Max Blokzijl herinneren als de man van de radiopraatjes, waarin hij de Nederlanders aan moedigde aan Duitse kant te gaan staan. In totaal is hij een honderd keer De curieuze foto van het cabaretgezelschap van Jean Louis Pisuisse, die kort voorde moord op het Rembrandtplein, op het terras van het Leeuwarder hotel De Doelen werd gemaakt. Links de echtgenote van Pisuisse met naast haar Tjakko Kuiper, de moordenaar. Verder van links naar rechts: mevrouw Colin, Sophie Gallé-Rué, Jean Louis Pisuisse, Henk Stuurop, Paul Colin, B. Boks en Alex de Haan. Voor de ta fel Hans Snel. Op de andere foto Max Blokzijl: even luchten. Iedere stad, elke plaats, elk dorp zal er prat op gaan daar geboren figuren te kunnen aanwijzen, die het ver gebracht hebben in de wereld. Nog maar net is in Leeuwarden het borstbeeld onthuld van de dichter-dominee Frangois Haverschmidt, oftewel Piet Paaltjens, die een anderhalve eeuw geleden in onze stad geboren is. Piet Paaltjens heeft, nadat hij hier het levenslicht zag, niet zo heel veel meer met Leeuwarden te ma ken gehad, maar we zijn er toch een beetje trots op, dat deze vermaarde man van de 'snikken en de grimlachjes' ooit een van de onzen was. Het omgekeerde zal natuurlijk voor de microfoon geweest en ook het geval kunnen zijn: dat de een aantal van zijn praatjes geboorteplaats het later betreurt werd gebundeld en in brochure- haar naam te moeten verbinden vorm uitgegeven onder de titels aan een figuur, die het slechte 'Brandende kwesties' en 'Ik zei pad opging en die kans zag in tot ons volk.Door ze huis aan zijn leven aller achting te verspe- huis te verspreiden trachtten de len. Wat onze stad Leeuwarden nationaal-socialisten beide bro- betreft is dat het geval met de chures onder de ogen te bren- beruchte Max Blokzijl, die in de gen van het gehele Nederlandse oorlogsjaren aan de verkeerde - volk. kant ging staan en die na de bevrijding als eerste landverra der in ons land werd geëxecu teerd: de ouders van Max Blok zijl, officieel Marius Hugh Louis Wilhelmus Blokzijl, woonden in Leeuwarden, toen de kleine Max hier op de twintigste december 1884 het levenslicht zag. Max Blokzijl, die voor de oorlog als journalist in Berlijn had ge werkt, sloot zich al in 1935 als donateur bij de Nationaal Socia listische Beweging aan. Zes jaar later, op 8 februari 1941, begon hij met zijn vijftien minuten du rende radiopraatjes. 'Ik was er zelf bij' was de titel van het eer ste van een serie van negen. Daarin maakte Blokzijl van zijn

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1987 | | pagina 14