LEEWADDERS,
WAAR IS DIT?
'TKLEIHE KRANTSJE
KALVERLIEFDE
OP 'T KALVERDIJKJE
H.T.TEN HAVE OVERLEDEN
(Vervolg van pag. 4)
gekochte exemplaren. Ik woon
de in die jaren in de Tjerk Hid-
desstraat en het zogenaamde
vliegveld lag aan de Groninger
straatweg aan de overkant van
de Tjerk Hiddesstraat, waar dus
toen nog geen huizen stonden.
Het zal zo zijn geweest dat de
eerste grote intercontinentale
vluchten werden ondernomen,
waarbij soms vliegtuigen veron-
(Vervolg van pag. 3)
bewaren. "Volgens mij is dit het
Kalverdijkje met de molen en op
de achtergrond de boerderij van
de familie Peinstra. Rechts van
de molen liep een pad naar de
schietbaan, waar mijn vader re
gelmatig ging schieten op klei
duiven. Twee kinderen, een jon
gen en een meisje, zjn na het
overlijden van hun ouders op de
boerderij gebleven. De jongen
heette Bartle. Wij woonden zelf
op de Groningerstraatweg. Eerst
was ons huis nummer 36 rood,
later 342.
Mijn ouders hebben bijna vijfen
vijftig jaar aan de Groninger
straatweg gewoond. De laatste
jaren van mijn vaders leven
woonden ze op nummer 71Hun
zes kinderen zijn allen in hetzelf
de huis geboren, het laatste van
het Streekje, zoals dat toen werd
genoemd. Wij staan allemaal in
het trouwboekje anders inge
schreven; de ene keer hoorde je
bij Leeuwarden, dan was het
weer Lekkum of Leeuwardera-
deel."
"Met sneeuwruimen" zo ver
volgde mevrouw Van der Kooi
haar brief "kon je dat heel goed
merken. De sneeuw werd dan
tot de Pasteurweg geruimd, een
paar jaar later maar tot boer
Beekman. Als kind vond je dat
maar vreemd, want was je nu
een echte Leeuwarder of een uit
Lekkum? Het gehele rijtje wonin
gen is afgebroken, voor mij nog
echt jammer. Veel herinneringen
uit mijn jeugd zijn er niet meer.
De weilanden nog wel. Als we
daar als kind bloemen gingen
plukken kreeg je nogal gauw de
boer achter je aan. Want boer
Peinstra had een verrekijker en
boer De Jong van de Groninger
straatweg ook. Wij hebben daar
een goede jeugd gehad. Als de
post 't Kleine Krantsje brengt
lees ik het altijd erg graag. Want
waar ik ook woon, een Leeuwar
der blijf ik!" Tot zover mevrouw
Ypie van der Kooi-van der Meu-
len.
Tenslotte schrijven we dan ook
nog even over wat de heer Rein
van der Molen te Leeuwarden
ons wist te melden. "De foto is
genomen in de bocht bij boer
Poelsma richting Oud Tolhuis.
Voor de molen rechts liep een
weggetje naar de oude Schiet
baan. Voor de nieuwbouw daar
kon je de hoge bulten zien. In de
BEFRIJING
Meneg Kannedees liep, goéd fuul inne huud
met un leuk, Liwwadder mokkeltsje de Kalverdiek uut.
A'k saterdagsmiddags met un nusje maten oppe Skiêtbaan
sjot had,
dan fonnen de riepere groaten daar wel us wat.
Die hè mie spiekgniêzend gebruuk en doèl fan die sluufkes
uutleid.
Su bin 'k destieds uut mien onnoazelens befrijd.
Johan van Bergen
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
gelukten. Wij "vlogen" met onze
vliegtuigen bijvoorbeeld naar
Honoeloeloe. Die naam is in
mijn herinnering blijven hangen.
Als het vliegtuig dan verongeluk-
ste kwamen andere vliegtuigen
hulp bieden.
Vliegtuignieuws uit de krant
werd door ons in beeld gebracht.
Hoelang deze periode heeft ge
duurd is mij niet bekend. Waar
schijnlijk was het een spel dat al
leen in genoemde omgeving
werd gespeeld. Ik ben benieuwd
of er meer lezers zijn die zich
hier iets van weten te herinne
ren.
Eelde P. Wiersma
LANG GEMOTORISEERD
Mooi dat stuk in 't vorige Kleine
Krantsje over de heer Y. Minks,
die nu nog jolig met een hoedje
op 't hoofd op een bromfiets zit.
Maar een valhelm is verplicht!
Het artikel deed mij denken aan
een plaatsgenoot van mij, een
oud Leeuwarder, de heer L. J.
de Vos, nu acht en negentig
jaar, die naar ik meen de eerste
motorfiets in Leeuwarden heeft
gehad. Tot het vorige jaar reed
de heer De Vos nog auto, zodat
hij zo'n tachtig jaar gemotori
seerd is geweest!
Helaas is de heer De Vos nu
ernstig ziek; ik zie hem ook nooit
meer. Hij was een charmante
verschijning, die voor elk mens
zijn onafscheidelijke hoed licht
te. Tachtig jaar gemotoriseerd -
van dit oud lid van de L.A.C.
Frisia vond ik dit een prestatie.
Wanneer ik zo kijk naar de motor
van de heer Minks met het num
mer B 6210, dan denk ik onwille
keurig aan mijn vader, die het
nummer B 6898 heeft gehad,
dat hij in 1923 kreeg. Hij heeft
me wel eens verteld, dat dat
nummer de somma van een gul
den kostte en het rijbewijs, dat
hij haalde in Sneek zonder rij-
vaardigheidsproef een rijksdaal
der.
Dit lijkt wel een sprookje, maar
het is pure waarheid, voor nu
onvoorstelbaar.
Assen Anno H. v.d. Veen
KALVERDIEKJE
Het ken bijtiden nuver lope. In 't
voarige Kleine Krantsje de
skoalfoto van een klas van Skoal
17 bij 't Kalverdiekje. Een vanne
jonges op die plaat is Jopie Dek
ker en die woande op 't Klaver-
diekje. In 't laaste Kleine Krants
je een verhaal van Jac. Bakker
over atletiek en die het ut over
een boereseun van 't Kalver
diekje (Frans) Poelsma.
En at je dan nog even vedder
kieke het plaatsje "Leewadders,
waar is dit?" dan siene je: 't
Kalverdiekje! Mar nou het
moaiste: at die foto wat breeder
weest had, dan had daar links
de boerderij van Poelsma staan
en rechts het huuske van Pliesje
Dekker, de vader van Jopie Dek
ker.
Sukke fieten kanne je alleen nog
mar treffe in ons Kleine Krantsje.
Mooi deurgaan, meensen!
Emmen L. Bolt
NIET VERPLICHT
Hoewel u het onderwerp "Gra
ven in Drente" (terecht) hebt af
gesloten, wil ik naar aanleiding
van de redactionele noot, welke
u bij het gedicht van Johan van
Bergen plaatste, toch graag een
opmerking maken.
Het is bepaald niet zo, dat de
werkers in Drente tot werken
pagina 17
sloot bij de molen zaten vaak
snoeken. Die sloot liep uit in de
Ouddeelvaart, vlak bij de hoge
brug naar Groningen. Naast de
brug stond een klein huisje, dat
nu groter is gemaakt. Voor de
molen en het huisje stond een
grote kruisbessenhaag, waar wij
zomers vaak de bessen plukten.
Verder voorbij de molen stond
het huis van de familie Vos,
daarnaast de boerderij van Boer
Peinstra. Wij noemden hem
Pinkje.
Dan kreeg je "het driehoekje"
een stukje straat van de Gronin
gerstraatweg. Rechtsaf ging je
het Kalverdijkje op en linksaf
kwam je bij het oud Tolhuis uit
van de fam. Wopke Brouwer. Bij
het driehoekje stond de boerde
rij van de fam. Beekman, maar
die is al lang verdwenen. Vroe
ger liepen wij vaak langs het
Kalverdijkje zomers en 's win
ters. Zomers was het er heel
mooi en druk met fietsers en
wandelaars, jong en oud. Veel
bomen langs de weg. Auto's
konden er elkaar niet passeren.
Wij waren zomers altijd in het
land, kievietseieren zoeken,
slootje springen en verstoppertje
spelen in de hooibergen, 's Win
ters, als de landerijen wit waren
van de sneeuw, gingen wij wel
eens spoorzoeken of uilenballen
zoeken. Ook gingen wij wel eens
hardlopen om het Kalverdijkje:
wie het eerst weer thuis was. Wij
begonnen bij garage Kuipers,
daar woonden wij naast. Dan
richting Oud Tolhuis, het Kalver
dijkje, langs School 17. Daar
rustten wij even uit en dan gin
gen wij langs het Pasteurparkje,
Pasteurweg bij boer de Jong
langs en dan waren wij er weer.
En werd meer gelachen dan ge
lopen. Wij hadden veel plezier
-die "wij" waren Rikus (overle
den), Lammert, Rein v.d. Molen,
dan de buurtjongens Siep Plan-
tinga, Otto Schreuder, Kaas de
Vries, Piet Wijtsma, René Kui
pers. Klaas, Marius Del Grosso
en Wietse van der Meulen. Mis
schien heb ik er wel een paar
vergeten. Maar wij hebben er
veel plezier gehad. Jammer
weer een stuk romantiek uit
Leeuwarden verdwenen."
Nu de winnares van het uitge
loofde boekje "Leeuwarden, ach
ja, zo was het. Het werd me
vrouw F. van der Meer, Jouws-
mastraat 34 te Leeuwarden.
An Johan van Bergen.
(Nar anlelding van sien rlemke over 't
graven In Drenthe Inne oarlogstied)
Dou kênst mie nog feul meer fetelle.
De weest er heiendal niks fan.
't Liekt met dien skrieven wel op skelle.
Maar wat hestou daar nou an.
Wat wou'st nou eiluks wel bewere.
Dat stuk was ver beneden dien stand.
And're riemkes fan dij ken 'k meer waardere.
Hou die mar bij de 'Lyrische Courant'.
Chris Doorenbos.
werden genoodzaakt doordat ze
van de straat werden opgepakt.
Mogelijk kwam dat in een be
perkt aantal gevallen voor, maar
ik herinner me goed, dat o.a.
mijn lichting (1928) in het najaar
van 1944 door middel van plak
katen werd opgeroepen. Men
had vervolgens de - niet zo ge
makkelijke - keus wel of niet
voor de vijand te gaan werken.
Onder de groep onderduikers,
waartoe ik behoorde, bestond
onbehagen jegens hen die zich
voor de Arbeitseinsatz hadden
opgegeven. Wellicht kan het ge
dicht van Van Bergen beter in dit
licht worden gezien.
Overigens, van "heldendom"
was überhaupt geen sprake,
noch bij gravers noch bij onder
duikers. Mij dunkt dat dat ware
begrip op een relatief maar zéér
kleine groep Nederlanders van
toepassing was!
Beekbergen
F. H. Kat
In het begin van deze maand is
op de leeftijd van vierenzeventig
jaar plotseling overleden de heer
H. T. ten Have te Leeuwarden.
Hommo Tonko ten Have was
niet alleen een trouwe abonnee
van onze krant, hij was ook een
trouwe medewerker, die in een
lange reeks van jaren voor 't
Kleine Krantsje een groot aantal
bijdragen schreef. Veel van die
pennevruchten gingen over de
Algemeene Friesche, waar hij
zelf heeft gewerkt en over stad
genoten, die eens zijn collega's
waren - juist op de dag voor zijn
overlijden planden wij nog een
bijdrage van zijn hand in het
nummer, dat nu voor ons ligt en
dat handelt over kunst in het
Burmaniahuis. Ook schreef de
heer Ten Have een lange reeks
artikelen over het naoorlogse
Huizum in aansluiting op een
serie artikelen over het vooroor
logse Huizum van de hand van
een andere abonnee.
Dit Is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste anwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was
het.met zestien zeer fraaie foto's van de stad uit een lang
vervlogen tijd.
