'T KLEINE KEANT5JE DE LEEUWARDER POLITIE RAPPORTEERT OVERPEINZINGEN EN EEN FIETSTOCHTJE VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 19 Uit mijn keukenkamer uitkijkend over de landerijen bij de wijk Bilgaard zat ik vanmorgen te denken aan die mensen, die je zo goed gekend hebt en die je nu slechts zelden of helemaal nooit meer tegenkomt. De tijd heeft niet stilgestaan; ze heeft al grote gaten geslagen in de ge neratie vrienden en bekenden met wie je bent opgegroeid Je laat je gedachten wel eens gaan en dan vraag je je bij het zien van al die kamerflats om je heen, wel eens af hoe het daar zal zijn, wat voor lief en leed daar allemaal achter die ramen verscholen gaat. Er wonen veel mensen, die hun levens- of ge sprekspartner al verloren heb ben en die het nu alleen maar moeten zien te klaren. De een zaamheid komt dan wel erg om de hoek kijken en vaak hoor ik, dat er heel wat tegen gevochten wordt. Met dergelijke overpeinzingen stapte ik op de fiets voor een tochtje door de stad - daar wil ik in het kort nu wat van vertellen. Ik vertrok vanaf mijn flat na de koffie in de richting van de bin nenstad en passeerde ons mooie Rengerspark met daar naast de bouwactiviteiten voor de nieuwe Hofwijck, die nu nog in de Grote Kerkstraat gevestigd is. Je staat even stil en in ge dachten zie je er het grote blok woningen van het IJsbaankwar- tier nog staan. Jaren lang heb ik daar 'ons dagelijks brood' heen gebracht, veel kinderen heb ik er zien opgroeien en veel mensen heb ik er gekend. Wat was het daar altijd gezellig in die kleine woningen, ondanks werkeloosheid en ziekte, waar van men veel te lijden had. Ge lukkig is het voor de jongeren van na de laatste wereldoorlog allemaal beter geworden. Na door de Vijzelstraat en langs de Nieuweburen te zijn gegaan zag ik een bekende, die ik een hele tijd niet had gezien, om zich heen kijken in een straat, die in de loop van de jaren wel een heel ander aanzien heeft gekre gen. ,,Wat is 't hier veranderd, niet Van der Heide" werd er ge zegd. ,,De roomskatholieke school en de huishoudschool al lemaal weg en vervangen door nieuwe flatjes." Na het met deze kennis nog even over het oude Leeuwarden te hebben gehad ging ik langs de Beurs waar bij koud en guur weer ook veel oude Leeuwarders zijn te vinden naar het Stationsplein waar ik al van verre de mannen op de bank zag zitten, te genieten van hun A.O.W., de VUT en de dikke opgebouwde pensioenen. Ze lachten al toen ik naderbij kwam. En het duurde niet lang of ik werd betrokken in de gesprek ken. Ik vroeg ,,Wat doene jim hier altied?" ,,Meensen bekie- ke," antwoordden ze. Ik zei: „Dan hewwe jimme wel wat te doen." Ik vervolgde mijn weg en had nog even tijd aan te steken in het gebouw in de Haniasteeg, dat vroeger door de Leeuwarders 'het armhuus' werd genoemd. Ik heb dat gebouw goed gekend omdat ik er voor mijn patroon, bakker Kuipers van de Nieuwe buren, het brood moest afleve ren, dat elke keer bij inschrijving werd toegewezen. Als je daar nu nog eens kijkt en denkt aan de vroegere bewoners, die hier hun oude dag doorbrachten, dan blijkt het verschil wel heel erg groot te zijn met het mooie Trio- telverpleeghuis van nu. Ik begaf me nu weer door de kleine deur met het bordje op de muur 'Anders aktieven' en ik trof er binnen veel stadgenoten aan. De een las er de krant, de ander zat er onder het genot van een kopje koffie te babbelen. Naast de grote zaal de hobby- of werk plaats, waar men, met de nodige machines, eenvoudige en leuke dingefi kan maken. Hulde voor de mensen, die dit initiatief ge nomen hebben. Ik raad ieder een, die vervroegd uit het ar beidsproces is gegaan, aan daar eens te gaan zien. Het is er altijd gezellig en voor de bingofanaten is het er donderdags altijd raak om mooie prijsjes. Na daar nog wat nagepraat te hebben ging ik weer richting huis, waarbij ik nog eens over woog, dat de kring van leeftijd genoten steeds kleiner wordt en dat je velen niet zo vaak meer ziet. Maar als je op zoek gaat weetje velen toch nog te vinden, sommigen biljarten in de vele dienstencentra, anderen fietsen vrij en blij door ons mooie Fries land. Zoals bijvoorbeeld mijn vriend Wim Langendijk, de be kende rustende banketbakker uit de stad, die deze maand zijn vijf en zestigste verjaardag hoopt te vieren. Hij heeft al heel wat Elfstedentochten in zijn be nen zitten. Hulde Wim, ik hoop dat je deze hobby nog vele jaren mag uitoefenen, daar je er voor heen minder tijd voor had. Wel tijd had hij altijd voor ons Kleine Krantsje, waar hij al jaren een trouwe abonnee van is. Nelly, ook bij dezen gefeliciteerd met de verjaardag van Wim. Leeuwarden Rinze van der Heide "H-h-h-h-h. "Nou vlug een bitsje, welke kant mutte we uut?" "Ik w-w-w-w-ou alleen m-m-m-m-ar segge, h-h-h-h-oera Kennisgegeven door Lambertus Molenaar, voerman, wo nende Oldehoofsterkerkhof, dat een paard van de broodfa briek, dat een wagen trok, die hij bestuurde, op de Val- laatsbrug door een paar veedrijvers is geslagen en mishandeld. Wordt onderzocht. Gevonden en in bewaring gehouden door H. Schrijnhout, wonende Modder, een gouden oorknop. Door Jaarsma een Taatgen dronken aan de Voorstreek aangetroffen een grasmaaier, duitscher, die niet in staat is naam etc. op te geven. Aan de wacht gebracht terzake bedelarij A. Carets. Door de politiedienaren P. Stevan en Van der Heide aan de wacht gebracht Freerk Terpstra, oud 59 jaren, geboren te Pingjum, van beroep schippersknecht en wonende te Leeuwarden, die in beschonken toestand op het Cambuur- sterpad lag. Ter kalmeering in bewaring gesteld. Bij fouille ring op hem gevonden f 001. Een zevenjarig dochtertje van Tilburg, wonende Toren straat, is achter de Prinsentuin in de gracht gevallen doch spoedig gered door een zoon van Visser, wonende Bagij- nestraat. Aan de wacht gebracht de welbekende pianostemmer Peter P. die zich in beschonken toestand aan het Kanton gerecht had gemeld om gevangenisstraf te ondergaan. Bij visitatie op hem bevonden 0.19. Door politiedienaar Brok aan de wacht gebracht een meis je dat opgeeft genaamd te zijn Klaske van der Veen, oud 18 jaar en wonende alhier in de Weerklank, ten huize harer moeder. Genoemde politiedienaar heeft haar achter den Prinsentuin aangetroffen terwijl zij vleeschelijke gemeen schap pleegde met een soldaat. Zij geeft op dien soldaat niet bij den naam te kennen. Het is later gebleken, dat de opgegeven naam niet de ware is, zij is cenaamS Ytje Jans H., oud 16 jaren, geboren te Goutum, wonende Driekamer- steeg bij hare moeder, de weduwe H. De soldaat heeft zich op de komst van Brok ter plaatse uit de voeten gemaakt. De politiedienaar Botter rapporteert, dat hij in beschonken toestand op Camstraburen aangetroffen en naar diens woning in de Vijzelstraat heeft geleid Gerben Stephanus R., oud 45 jaren, geboren en wonende alhier, hofmeester op de Dokkumer stoomboot "Admiraal De Ruyter". Deze persoon was even tevoren in de Dokkumer Ee, terwijl de boot bijna de aanlegplaats aan de Eebuurt was genaderd, over boord gevallen, doch met een bootje gered door Mat- thijs Dijkstra, arbeider en Jacob Politiek, arbeider, beiden wonende te Camstraburen, zoomede door de meede al daar wonende arbeider Cornelis Sijben. Dit overboordval- len kon geheel en al, volgens ingewonnen informatie, worden toegeschreven aan de beschonken toestand van genoemde R. Het gerucht, dat op Camstraburen brand zou zijn, is gebleken onwaar te zijn. Eenige spuiten zijn uitgerukt. Door politiedienaar Ynia aan de wacht gebracht Anne van der Meulen, arbeider, wonende Blokhuissteeg, die in een vechtpartij met Gerrit Koolman, oud 19 jaren, geboren te Grouw, wonende alhier, bij vrouw Bouma in genoemde steeg, dezen met een mes een wondje heeft toegebracht. Door de politiedienaren Kruit en Terpstra aan de wacht gebracht Bordze Zieses, oud 45 jaren, geboren te Drach ten, zonder beroep, wonende alhier ten huize zijner zuster Jeltje Zieses op de Gedempte Keizersgracht, die in be schonken toestand op de Voorstreek liep. Door Stevan aan de wacht gebracht ter zake bedelarij Jo hannes Palland, oud 52 jaren, geboren te Amersfoort, van beroep metselaar, thans zonder woonplaats. Hij zal mor gen voor den officier van Justitie worden geleid. WW ivnm'.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1987 | | pagina 19