'T KLEINE KJKTSJE
OUDE KAPPERSZAAK
SLOOT DE DEUR
F. POPMA Lzn
RIJBEWIJS UIT
VROEGER TIJD
WOON- en
^EDRIJFSMAKELAARDIJ
alle onroerend-goed zaken betreffende
Harlingersingel 23
hoek Harlingerstraatweg
Leeuwarden Tel.058-121480*
WÈmmÈÊÊMËÈÊËÈÊÊÊÈ.
(Vervolg van pag. 4)
hoewel we er geen spijt van
hebben, dat we dit hebben ge
daan, zijn we in feite toch wel
wat teleurgesteld naar Amster
dam teruggekeerd. O, o, o, wat
is er veel veranderd in de stad
en wat is er, het spijt ons dat
we het moeten zeggen, veel
verknoeid in ons oude Leeu
warden.
Eerst gingen we naar de buurt
van Tulpenburg, waar mijn
vrouw in haar jonge jaren heeft
gewoond en dat werd de eerste
desillusie van deze dag: er
bleek, behalve een lelijk afgeta
kelde Romkeslaan, helemaal
niets meer van over te zijn, be
halve dan een kale troep.
Vervolgens wandelden wij naar
de buurt van mijn jeugd, de
Landbuurt, waar nu ook wel
WllmmmmmmWm
ÜHË®
weer keurige huizen bleken te
staan, maar waar wij toch ook
niets meer van vroeger hebben
teruggevonden.
En zo ging het eigenlijk deze
hele dag: van het oude ver
trouwde Leeuwarden bleek
niets meer overeind te staan.
Begrijpelijk misschien, omdat
vooral die oude buurten zullen
zijn verkrot, maar toch wel jam
mer, vonden wij.
En dan die wanstaltige nieuw
bouw op sommige plaatsen!
Dat vreselijke grote gebouw op
de plaats van het mooie hotel
Amicitia, dat ontsierende ge
vaarte, dat ze bij de Harmonie
hebben gebouwd, naast de al
even lelijke uitbreiding van het
Justitiegebouw.
Erg ook, dat ze het Vliet heb
ben gedempt, dat de aardige
buurt van de Boterhoek hele
maal verdwenen is en wat za
gen we op de Nieuweburen?
Een foeilelijke gevelwand op de
plaats waar vroeger een rijtje
heel aardige woningen stond.
Voorbijgangers vertelden ons,
dat dit nu het gebouw is van de
Leeuwarder Courant - schande,
dat zelfs zo'n bedrijf de stad op
deze wijze heeft ontsierd.
Ook de winkels vielen ons te
gen (veel patsboemzaken in
het centrum) maar die ontwik
keling, zullen we maar denken,
zie je in misschien wel elke Ne
derlandse stad.
Er blijft ons weinig over, zo
hebben we bedacht, dan te te
ren op de herinnering aan het
oude Leeuwarden, zoals het
vroeger was. Deze hartekreet
moest ons toch even uit de pen
en we hopen, dat ons Kleine
Krantsje er in zijn kolommen
een plaatsje voor heeft.
Amsterdam J. Boersma
(vervolg op pag. 3)
zwaaide de scepter van
1940 tot 1968, het jaar waarin
hij overleed. Zijn zoon, weer
een Johannes Ettema, nam de
zaak over, maar hij stierf in
1981, vijf en dertig jaar oud. In
het pand Groot Schavernek 13
heb ik bijna twintig jaar ge
woond. Wanneer we 's avonds
in bed lagen dreunde de dans
muziek ons in de oren: bene
den gaf Boonstra (Van der
Boom? Red.) les aan danslusti-
ge paren.
Op de foto kun je achter de
paaltjes (die ik nooit gekend
heb) de deurtjes van de bier
kelder zien. Het huisnummer
15 is, zolang als ik me kan her
inneren, bewoond geweest
door de familie Reen.
Vanaf 1968 woon ik in het zui
den van het land. Mijn man en
ik genieten alle keren weer van
't Kleine Krantsje. Heel vaak
heb ik de oplossing van het
"zoekplaatje" goed, maar de
uitslag stuur ik bijna nooit op.
Deze keer maak ik een uitzon
dering. Tenslotte wens ik U
sukses met Uw blad."
Tot zover mevrouw Hulscher-
Ettema. En dan nu de winnares
van het uitgeloofde prijsje, een
exemplaar van het fotoboekje
"Leeuwarden, ach ja, zo was
het. Dat werd mevrouw Zijl
stra, Groningerstraatweg 181 te
Leeuwarden.
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
■PL
pagina 10
*vele referenties.
Er is een eind gekomen aan het bestaan van de oude kapperszaak van Visser aan
de Nieuweburen: deze maand hebben de klanten er voor het laatst hun hoofd ter
behandeling kunnen aanbieden. De heer Jaap Visser (66) heeft een streep onder
zijn loopbaan als dames- en herenkapper gezet. Maar het toneelkappen blijft hij
ook in de toekomst nog wel doen; niet met het pand aan de Nieuweburen als
uitvalsbasis, maar vanuit zijn nieuwe woning aan de Leeuwerikstraat, vlak bij het
Europaplein.
Zevenentachtig jaar is er in het Nieuweburenpand een kapperszaak geweest. Het
was in 1900, dat Johan Christiaan Okel zich hier als barbier en winkelier in sigaren
vestigde. Hij bleef er elf jaar en toen kwam er een Johannes Jeelof als kapper in.
Die vertrok in 1919 om in het verre Middelburg een zaak te vestigen.
Opvolger van Jeelof werd de heer Boeij Visser, die in 1913 voor zich zelf als
kapper in Workum begonnen was. Achtenzestig jaar heeft de "Visserstraditie" dus
geduurd, want Boeij vond een opvolger in zijn zoon Jakob, die dan nu de kappers
schaar voorgoed in de la heeft gelegd.
'We hebben er altijd met plezier gewerkt en gewoond" zei hij ons, "maar nu is
deze periode voorbij, onherroepelijk.
Van een van onze abonnees, de heer A. Spieksma te Heeren
veen, ontvingen wij een drietal rijbewijzen, die in vroeger tijd
zijn grootvader de bevoegdheid gaven een motorrijtuig te be
sturen. Die grootvader was de heer Mentje Ferwerda van het
café op de hoek van de Weaze en de Nieuweweg en bij zijn
tijdgenoten alom als 'Mintsje' bekend.
Uit deze oude certificaten, respectievelijk van 1923, 1927 en
1930, blijkt ons. dat de aanduiding Rijbewijsaanvankelijk
nog niet bestond. De beide eerste uitgegeven bevoegdheden
worden 'Nummerbewijs' genoemd en hadden in feite dus be
trekking op het voertuig, dat werd bestuurd.
Het bewijs van 1923 draagt als volgnummer 6088 en dat van
vier jaar later 12049, waaruit mag blijken, dat het aantal voer
tuigen intussen aardig was gegroeid.
Intussen vragen we ons af of het Nummerbewijs van die eer
ste jaren wel als een rijbewijs kon worden beschouwd - was
het afleggen van een rijexamen met daaraan als bekroning
verbonden een rijbewijs toen al vereist?
In 1932 zal dat zeker wel het geval zijn geweest en het is ook
op dat biljet 'Rijbewijs A', dat er is toegevoegd ,,voor het
besturen van motorrijtuigen op meer dan twee wielen.
Wat we nu als hoogst eigenaardig moeten beschouwen is het
voorkomen op de achterzijde van het officiële rijbewijs uit
1932 van een advertentie, voor het sluiten van een verzeke
ring! Dat zou nu natuurlijk ondenkbaar zijn.
De advertentie is afgedrukt onder het portret van de houder
van het bewijs en omdat zovelen Mentje Ferwerda hebben
gekend, drukken we zijn pasfoto hier nog graag even bij af.
