Friesland Bank
STINS UIT OUDE LEEUWARDEN
HET VERMAAK VAN 'T JONGENSVOETBAL
Grootste regionale bank
CAMMINGHABURG
VOOR LEEUWARDEN EN DE
WIJDE WERELD ER OMHEEN
DRIE EN
TWINTIGSTE
JAARGANG
JUNI 1987
NUMMER 520
'T KLEIHE
KEAHTSJE
F
De Friesland Bank is de grootste zelfstandige regionale bank met
52 vestigingen in de provincie Friesland.
Door haar regionaal karakter kent de Friesland Bank bij uitstek de
plaatselijke verhoudingen en kan daardoor snel en direkt op uw
wensen inspelen.
Leeuwarden, Zuiderstraat 1Tel. 058-994499
Zelfs onze oudste abonnee van royaal over de honderd kan dit bij
zondere gebouwencomplex niet meer met eigen ogen hebben
aanschouwd, want het was al in het jaar 1810, dat het tot de laatste
steen van de aardbodem verdween. Maar het is gelukkig door de
vaardige hand van een tekenaar voor het nageslacht vastgelegd,
zodat we nu nog precies weten hoe het vroegere Camminghaburg
of Camminghahuis er heeft uitgezien. Het stond op de plaats
waar de huidige Pasteurweg ende huidige Camminghastraat
elkaar raken - in de naam van de laatste straat is de herinnering
aan Camminghaburg bewaard gebleven. Camminghaburg moet
ooit de oudste, voornaamste en rijkste stins van het geslacht Van
Cammingha zijn geweest. De stins zou al in het begin van de der
tiende eeuw zijn gebouwd. Na honderden jaren adelijke bewoning
werd het tenslotte tot kruidmagazijn en ammunitiehuis gedegra
deerd en daarna, geheel ven/allen, prijsgegeven aan de hamers
van de slopers. Lange tijd bleven een gracht en een hoge rij
populieren de plaats waar de stins had gestaan, nog aanwijzen tot
in 1840 ook deze laatste herinnering aan het Camminghahuis
verdween.
Wanneer ik herinneringen op
haal aan het voetballen op
schoolpleinen en op straat uit
de tijd van mijn jeugd, dan zou
ik wel een boekwerk kunnen
vullen. School 13, de Van Syt-
zemaschool, had wel het mooi
ste of althans een van de mooi
ste pleinen in de hele stad met
twee hekken tegenover elkaar.
Veel bekende jongens uit ver
scheidene delen van de stad
kwamen hier dan ook zo nu en
dan een partijtje voetballen en
alle voetbalclubs waren wel
door enkele fanaten vertegen
woordigd. Om er zomaar eens
enkelen te noemen: de Tuin-
hof's, de broers Henny en Jan,
Dirk Arends en Van Esveld, al
len van Friesland, Herman Ge-
veke en zijn neef Hendrik Ge-
veke van Frisia - beiden zijn er
al niet meer.
Bij Hendrik Geveke kwam ik
wel thuis in de Maria Louise-
straat. Hij had wat aan zijn
voet, maar hij was nog reuze
behendig met het gummiemon
ster.
De een vertelde het van het
mooie plein aan de ander en
elke week waren er weer nieu
we sterren te bewonderen. Ik
zie nog de glunderende gezich
ten van de vrienden, wanneer
ze weer eens een goede en
bekende speler van een club
hadden omgepraat en meege
nomen - daar waren ze dan
erg trots op. De anderen ston
den die nieuwelingen dan al
van verre op te nemen.
Die van Frisia hadden vaak
grote witte sjaals om en ook op
het veld was dat vaak hun visi
tekaartje. Na het beroemde
voetenwerk, waarbij bepaald
werd welk doel je moest verde
digen, werden de spelers een
voor een gekozen uit de rijen
liefhebbers. De jongen, die ge
zorgd had voor de bal, werd
vaak in bescherming genomen
als het weer eens uitdraaide op
een hanengevecht. Hij had al
tijd een vinger in de pap, want
zonder een bal begon je niks.
(vervolg op pag. 16)
