J&u det
m-a.
ühellema
'T KLEINE KRANT5JE
Makelaars en
Taxateurs
voor geheel
Friesland
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 4
BILJARTZAAL
Mijn vader is in vroeger jaren
lange tijd lid geweest van de
Friesche Biljart Club aan het
Ruiterskwartier. Hij leeft nu niet
meer, maar ik herinner me, dat
hij, toen wij nog klein waren,
dikwijls vertelde van biljartwed
strijden of biljartlessen in een
gebouw aan de Haniasteeg.
Ik heb me later vaak afge
vraagd of dat gebouw in de
Haniasteeg en de Friesche Bil
jart Club één en dezelfde on
derneming zijn geweest. Had
die Friesche Club misschien
een in- of uitgang in de Hania-
Tjibbe Terpstra: Professeur de
Billard.
steeg, waardoor het misver
stand kan zijn ontstaan?
Is er iemand van de lezers van
't Kleine Krantsje, die daar
meer van weet?
Leeuwarden S. Hoekstra
De biljartzaal in de Hania
steeg, die u zonder twijfel
bedoelt, heeft niets te ma
ken gehad met de Friesche
Club. Het is de biljartzaal
van Tjibbe Terpstra ge
weest, een 'Professeur de
Billard'. die daar lessen gaf.
MIEUONAIRS
Un oud mantsje, en frouwtsje gongen avens op bed,
op 't nachtkasje, twee bakjes met tannen,
it mantsje keek syn frouwtsje us an
en streek har over de rimpelige hannen.
Hy sei: "al mear as fieftig jaar,
binne wy gelukkig met syn beiden,
en loof it mar as ik it seg,
foor 'n mieljoen wik nog niet skeide.
Dat weet ik toch, sei toen it frouwtsje,
mar jonge, do bist ok niet te koop
al boaden se my oek yn mieljoen,
en dat is toch un hele hoop.
So laggen se avens met sien beiden,
yn de avens van it leeven,
twee mensen die an elkander,
al so riekelijk feul hadden geeven.
Se seiden tegelyk "Nou weltrusten hor,"
en hy gaf har yn tuutsje, krekt as froeger, en toen,
fluusterde hy" is de deur wel op 't slot?
want hier leit sowat foor twee mieljoen"
Liwadden
Piet de Boer
(Un kleine fariaasje yn 't Liwadders overzet fan
un yn Hollands skreeven gedichtsje)
Dat heeft hij daar negen
jaar gedaan, tot 1913, toen
hij naar zijn geboorteplaats
Ferwerd terugkeerde om la
ter naar Den Haag te gaan,
waar hij een Academie de
Billard vestigde. Tjibbe
Terpstra was de zoon van
een herbergier, die geboren
was in 1855. Hij ontpopte
zich al jong als een biljarter
van formaat. Wie hem uit
daagde mocht 'gewoon
spelen. Tjibbe speelde dan
wel met één hand en dan
nog won hij het tien van de
tien keer.
Red. 't KI. Kr.
JACOB FRANKEN
Op de pagina "Om nooit te ver
geten" in 't aprilnummer van 't
Kleine Krantsje stond bij de fa
milie De Vries uit de Veestraat
de vader van mevrouw De Vries,
de heer Franken, die bij hen in
woonde, niet vermeld.
Meneer Franken was een stati
ge, zeer vriendelijke, grijze heer,
geliefd in de buurt en hij werd
door allen met respect behan
deld. Toen hij al weg was hoorde
men, dat hij Italiaans Ereburger
was en dat hij niet weg had be
hoeven te gaan.
Van hem hebben we nooit weer
iets gehoord.
Leeuwarden J. de Vries
(voorheen Koeplein 31
Heel veel Joodse gezinnen
in Leeuwarden hadden in
het begin van de oorlog in
wonende familie- of niet-fa-
milieleden. Bij het vermel
den van de enkele
omgekomen gezinnen op de
speciale pagina in het vori
ge Kleine Krantsje hebben
wij eventuele inwonenden
opzettelijk niet vermeld. De
vader van mevrouw De
Vries, de heer Jacob Fran
ken, geboren in 1870, is op
19 november 1942 in
Auschwitz om het leven ge
komen.
Red. 't KI. Kr.
VEEL FOUTEN
Het artikeltje in het meinummer
van 't Kleine Krantsje over de
vele fouten op het nieuwe
Joodse monument in Leeuwar
den heeft mij zeer getroffen. U
hebt dat zelf niet met zoveel
woorden gezegd, maar dat wil
ik wel doen: ik vind het een
schandalige zaak, dat die fou
ten gewoon op het monument
zijn blijven staan. Leeuwarden
op zijn Janboerefluitjes1
Leeuwarden
LEEUW(E)RIKSTRAAT
In myn jongenstyd kwam ik nog
al gaurus in 'e meubelmakers
werkplaats van myn oom An-
dries in 'e Singelstraat. Op 'n
middag must de jongste knecht
'n steltsie nije stoelen aflevere
by n bewoaner fan 'e Leeuwe-
rikstraat en doe ontspon der
sich tussen Oom, un oudere
knecht en mij-op-'e-achtergrond
un gesprekje over hoe 't je de
naam fan dy straat nou einge-
luk skryve musten: al of nieet
met dy "e" derin. Oom - en dy
waar nogal precies met syn
skryven, krekt as met syn werk
owrigus - sei: "De "e" moet
erin".
De knecht twyfelde en ik sette
de pas der even in en gong
kyken.
Nou, an 'e kant fan 'e Jelsu-
merstraat ston: "Leeuwerik
straat", mar an'e andere kant,
dy naar de Troelstraweg, ston,
op krekt sü'n officieel bordtsje:
"Leeuwrikstraat".
Waarfan rapport bij Oom An-
dries. Wij musten der metelkan
der wel eefkes om gnyze. Sü ut
nog soa weze?
Westerbork L. Monderman
Nee, het is nou niet meer
su. Het is nou allemaal
Leeuwerikstraat wat de klok
slaat, su't het hoord dus.
We hewwe froeger krek sun
situwaasje had met de
Druifstreek. Die straat hiette
op het ene bodsje Druif
streek en op het andere
bodsje, dettig meter vedder,
Druifsstreek. De een of an
dere druif mut daar dus oek
es een fout met maakt hew
we.
Red. 't KI. Kr.
HOEMPA
Er zijn zo voor en na al heel
wat foto's van vroegere stads-
typen in ons mooie Kleine
Krantsje verschenen. Maar een
foto van Hoempa heb ik nog
nooit gezien. De redactie weet
toch wel wie Hoempa was?
Hoempa was een muzikant met
een accordeon en bellen aan
zijn hoed en bellen aan zijn be
nen. Hij was een prachtige ech
te ouwe Leeuwarder figuur,
daarom verbaast, het me zo
hem nog nooit in 't Kleine
Krantsje te hebben ontmoet.
Amsterdam G. de Jong
KI
Makelaardij alnda 1896
'Hoempa', die officieel De
Merode heette, Is al ver
scheidene malen terloops in
't Kleine Krantsje ter sprake
gebracht. Maar helaas, wij
beschikken niet over een
foto van hem. En we betwij
felen ook of er wel een
foto van Hoempa bestaat.
Red. t KI. Kr.
TEGENGEVALLEN
In 1938 zijn wij vanuit Leeuwar
den naar Amsterdam "geëmi
greerd" en we wonen hier nu
dus alweer precies vijftig jaar.
Kort na de oorlog zijn we nog
een paar maal in Leeuwarden
terug geweest, maar daarna
nooit meer. Door overdrukke
werkzaamheden en andere bij
zondere omstandigheden
kwam het er maar nooit van,
hoewel de belangstelling altijd
wel is blijven uitgaan naar onze
geboortegrond. Dankzij ons on
volprezen Kleine Krantsje kwa
men wij wel op de hoogte van
bepaalde veranderingen in de
stad, maar het totale beeld
bleef natuurlijk vaag en eigen
lijk hadden wij er geen idee
meer van hoe de stad er nu uit
zou zien.
Een paar weken geleden zijn
we dan toch eens op de trein
gestapt om voor een dagje
naar Leeuwarden te gaan en
(Vervolg op pag. 10)
ff m
't
H. Zijlstra
De stad Leeuwarden: niet allemaal even mooi.
