debekoringvm he
METHETTRAMMETJE
DOOR HET FRIESE LAND
'T KLEINE KRANTSJE
Friesland Bank Assurantiën
skütsjes platbodemjachten
verzekert alles!
058-132234"
PARKEERGARAGE ZAAILAND
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 12
Vrouwenparochie
Blader ik van tijd tot tijd in het
enkele jaren geleden versche
nen boek "Friesland rond per
tram", dan móet ik ook weer
denken aan de gezellige
stoomtram, die ik uit eigen er
varing heb gekend. Vanuit mijn
vroegere woonplaats Harlingen
reed de tram enkele malen per
dag naar Sneek: wilde men
vandaar verder, dan kon je
daar overstappen op een eigen
tram, die de reizigers verder
Friesland inbracht.
Men kon toen nog genieten van
het landschap en de dorpen,
die werden aangedaan; de
tram had immers geen grote
snelheid en je kon alles rustig
bekijken. Het ging ook allemaal
erg gemoedelijk, het in- en het
uitstappen, zonder haast en al
tijd onder het vriendelijk en
nauwlettend toezicht van de
conducteur, die nog gekleed
ging in een stijlvol uniform.
Kwam de tram een stad of dorp
binnen, dan was er een hele
drukte, want er stonden altijd
wachtende reizigers en men
sen, die hun familie of vrienden
afhaalden. In de overigens rus
tige dorpen bracht de tram fleur
en gezelligheid.
Als kleine jongen vond ik het al
heerlijk om naar de stoomtram
te kijken, wanneer die langs het
park bij het tramstation reed.
Ik zat dan met mijn grootvader
op een bank in het park en wou
er net zo lang wachten, tot de
stoomtram passeerde. Soms
wuifden de passagiers, een
feest was dat!
Toen ik zelf voor het eerst met
de tram mee mocht was dat
helemaal een feest. Mijn groot
ouders gingen op familiebezoek
naar Arum en ik mocht mee.
Een hele belevenis. Ik denk,
dat ik toen drie was en dagen
tevoren was ik al blij. De vreug
de steeg ten top, toen de grote
dag aanbrak.
KINDERHARTJE
Ik herinner me nog, dat ik de
wagen instapte en op een bank
ging zitten. Het duurde me veel
te lang voor we gingen rijden,
maar je kinderhartje begon
sneller te kloppen, toen de rit
lid N.V.A.
eindelijk begon. Het was na
tuurlijk niet ver, maar voor mij
als kleuter was het toch een
hele reis.
Ik mocht op mijn knieën liggend
door het ruit naar buiten kijken
en ik keek mijn ogen uit naar al
die weilanden vol koeien en
schapen en naar de grote boer
derijen. Nu en dan passeerde
een paardewagen of een sjees
de tram en wanneer er een
auto aankwam, was het, alsof
ik een vreemd wonder voorbij
zag gaan. Ik had in onze stad
wel auto's gezien, maar ik vond
zo'n verhikel toch telkens weer
een bezienswaardigheid.
De familie in Arum had een
klein kruidenierswinkeltje - het
winkelbelletje begon te rinke
len, toen we naar binnen gin
gen om door de winkel naar de
woonkamer te gaan. Ik keek
naar al die flessen vol lekkernij
en en al die chocoladerepen.
Ook dat was een hele beleve
nis voor een jongen van drie!
Na die eerste tramreis, die ook
de eerste reis in mijn leven was
ben ik nog enkele malen met
de tram vanuit Harlingen naar
Bolsward gereisd, waar we fa
milie hadden wonen. Dat was,
vanzelfsprekend, ook telkens
weer een gebeurtenis voor je
als kind.
Reizen was in die tijd nog rei
zen; er werd geen nadruk op
het vervoer, maar op het reizen
gelegd. En al zat je dan op
houten banken in zo'n tram; het
was altijd weer een genoegelij-
ke belevenis. Gemoedelijkheid
en gezelligheid kenmerkten de
reis;, snelverkeer bestond er
nog nauwelijks.
Ik herinner me nog van de
tramrit naar Bolsward, dat er bij
het gehucht Harkezijl gelegen
heid was tot overstappen op de
tram naar Makkum en dat dat
nog een paardetram was. Je
zag dan die tram daar staan,
met twee paarden ervoor.
Mijn laatste rit met een tram
was er een van Lemmer, waar
ik van de Lemmer boot kwam,
naar Bolsward. Op die reis
kwam ik door een heel mooi
stuk Friesland. Daaraan terug
denkend zou je willen, dat het
nog mogelijk was per tram door
Friesland te reizen. Helaas, het
kan niet meer.
Heiloo P. H. Zwerver
VOOR ZORGELOOS PARKEREN VOORDELIG TARIEF:
voor de eerste 25 min. 1,25 - MAAR NIET MEER DAN 4,— PER DAG
Geopend van 7 tot 24 uur Zondags gesloten
