GESPREKKEN OP DE LEEWADDERS, WAAR IS DIT? 'T KLEINE KRANTSJE Der is in juni faak niet ferga- derd bij de bruggen. Regen! Mar ja, in juli kon ut weer es weze. Fokke komt del met Bon ne Sera en die noemt de naam fan een sekere Havank. Der duukt oek een Romke op, en ut slot is een dubbelgangerssinnig grapke fan Minne Mager, die ston te praten met Tabe Ruuts- je, Wiebe Poatsje, Lange Mar ten, Fokke Vutman en dusge- noemde Bonne en Romke. Minne Mager: Ut sal mij es be- nije, of we Fokke fandaag oek sien salie. Hij doet wel gauw es een loop met die neef fan Sien- tje uut Kanneda. Bonne hiet ie loof ik. Tabe Ruutsje: Bonne Sera, seit Fokke dan wel. Mar hij sit bij mien weten in Australië. Dou bist in 'e war met dat ouwe fersje over een neef uut Kanne da, in ut hartje fan Ammérika. Wiebe Poatsje: Ja, das al een heel oud stukje. En dan had den je oek nog: ik heb mijn hart in Heidelberg verloren. Óf was 't in Zierikzee? Al op een mooie zomerdag. Dat liekt er nou wat op, mar in juni was de son op 'e bon, en de regen niet!!! Minne: Tabe hèt geliek. Ut is Australië. Ons Keimpe hèt een soan, die sit in Kanneda. In Al- tena of soa. Daar sitte meer Friezen. Daar treft ie nog wel es een Wolters of een Wouters. Een ouwe Liwwadder die daar al jaren in een uutgeverij sit. Lange Marten: Ut liekt mie leuk daar in 'e freemdte meensen te treffen, waar je met prate ken- ne over dingen uut Liwwadden. En meensen die je beide kan nen hewwe. Komt Fokke daar an? VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN Bonne: Mar Fokke fertelde mie dat daar een Mek-Donnuld in komme sal. Dan mutte jim an 'e Hamburgers. Of hewwe jim meer ferstand fan Berenbur gers? Loek, loek. Dat liekt Romke wel. Romkèèèh. Romke (ferwonderd): Wie bruukt daar mien naam ijdel? Dou Marten? En daar is. Kan ik jou of kan ik jou niet? Dit is. Nee, dat ken niet. Bonne: Suustou Bonne segge? Sjoer, sjoer. Ik bin Bonne! En ik sag daluk dat jou Romke wa ren. Hoe is 't kerel? Romke. We hewwe tegare op skoal zes gongen. Meester Braaksma? Romke: Mar jou binne toch emigreerd? O, en een week of wat met ferlof hier. Aha, lachte de graaf in het duister. Nou, nou, dat is de moeite weerd. En wat seist fan Cambuur, Marten? Marten: Daar praat ik sont de swatte saterdag, dat seit mien soan dan, de swatte saterdag niet meer over. Ik had al pur- missie fan de frouw om naar Ajax en P.S.V. Mar nee. Hup, over wat anders prate Minne: Jim hadden ut over skoal zes. Hew ik ut goed be grepen as dat se daar woanin- gen in make wille? Dan ken ut mogeluk weze dat jou daar as kien op skoal sitten hewwe, en daar as ouwere komme te woa- nen. Jong geleerd, oud ge woond! Klein grapke! Tabe: Dat is ut rad fan ut leven. Ouwe dingen komme werom. Nije dingen lieke soms op ouwe. Se salie weer Zeppelins bouwe. Der skient weer meer trouwd te wurren. En mien kleinsoan had fleden week een strik foor. Wat seit Fokke? Fokke: Ik sei dat er in 't najaar oek een rewiene houden wurdt fan skoal vier. Dan hest oek alle kaans dat ouwe tieden her- leve. Dan draait ut rad fan ut leven oek fieftig jaar of nog lan ger werom. Ja seker in sommi ge gefallen. Staan 't es uut! pagina 13 Tabe: Ja, dat is Fokke. En ik loof dat we die pursoan, die bij em is, hier oek wel es eerder sien hewwe. Dat sal dan die Bonne wel weze. Die loopt er nog bij as een stoaterse haan. Suver een slag in 'e rug Wiebe: Muskien doene se daar oek wel an gimpiestiek foor be jaarden. Dat doen se hier in 't dienstesentrum op 't Vliet oek. Dat hèt hast soafeul jaar be staan. En daar is altied een mooi ploegje bezig. Nee, ik niet!! Fokke Vutman: Kiek es an, Bonne, de saak is eerder op 'e dag kompleet dan ik docht had. Minne kanst seker wel. Soa, de anderen oek nóg wel, fan een paar jaar werom. Mooi. We houwe ut nog steeds fol om hier nou en dan te kommen. Wat seit Bonne? Hoogst merk waardig? Bonne Sera: Sjoer, sjoer. Dat binne mooie dingen in 't leven. Ouwe maten, die mekaar al ja ren hier treffe. Daarom sei ik: merkwaardig. Dat skreef oek een beroemde Liwwadder in sien détektiefboekjes over de Skaduw. Die Havank. Weet jim wel? Marten: Hoe segge jou? Ha vank. O, mut ut eigenluk van der Kallen weze. En 't is Ha vank wurden? Wat een nute- ling! O, een peuzoniem as boe- keskriever. Nooit fan hoord! Tabe: Ik hew wel es son boekje bij mien skoansoan sien. En ik docht er an, toen ik in 'e krante las, as dat er een soort ge denkteken komme su in 'e siedmuur bij Siderius, op 'e Wurdummerdiek. Daar hèt ie woand loof ik. Dit is een foto uit de twintiger jaren, gemaakt ter hoogte van het hotel Amicitia aan de Wirdu- merdijk. De fotograaf maakte de plaat ter gelegenheid van het eerste optreden in Leeuwarden van een heuse verkeersagent. Dat blijkt ook uit het kostelijke onderschrift, dat de foto meekreeg, toen die in een geïllustreerd blad werd gepubliceerd: ..Koning verkeersagent, die met een veldheersblik rond zich ziet en met een enkele handbeweging de lange rij van voertui gen enzovoort doet stoppen of zijn weg doet vervolgen. Nu, dik zestig jaar later, kennen we de enkele handbeweging' al niet meer en zijn het simpele lichte'1 die de verkeersstromen regelen. Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag 'Leewadders waar is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1, 8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken. Onder de abonnees, die ons het juiste anwoord geven, verloten wij een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was het.met zestien zeer fraaie foto's van de stad uit een lang vervlogen tijd. Romke: Ik hew daar niet op weest. Ik was gien leerder. Ik bin een keer of wat sitten ble ven op skoal zes. Toen hew ik een mooi riegje bazen afwerkt. Hewwe dizze Wiebe en ik oek nog niet es bij de selde baas werkt? Wiebe: Dat su kenne, mar 't mag mie niet heuge. Muskien één die op mie leek. Se segge wel es, dat elk meens een dub belganger hèt. Wat seit Bonne? Bonnè: Sjoer, sjoer. Ik hew ja ren leden skarreld met een al- deraardigst mokkeltsje. Een mooi skoft. Toen fertelden friendinnen hur dat se mij sien hadden met een ander meiske. Meer as één keer. Ik kon prate .as kapper Brugman, mar nee, uut is uut!! Groate rotsak, don der op!! Romke: As ik ut nou goed be- griep, wil dizze Bonne der op an, as dat er een dubbelganger in't spel was. Ja? Bonne: Die was der oek. En ik hew em opspoord. Maar ik kon niet kwaad op em wurre, want hij was oek fan 'e kaart. Hij liepte der over. Want sien pop- ke had ut oek uutmaakt, want se hadden hur ferteld, dat hij hur bedonderde met een ander! Minne: En dat was dien meis ke. En hij was Bonne, en Bon ne was hem, en dat meiske was Bonne sien meiske en. Hou mar op. Jammer, dat die ferkeringen uut waren, want an ders hadden jim een avundsje ruile mutten, of die meiskes ut ferskil oek murken! Klein grap ke meteen luchje? Vlga.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1987 | | pagina 13