ENSING-JORDAN: VOOR DE OORLOG BEKEND HUMORISTENDUO 'T KLEINE MUTSJE PUO ENStUG-lORVhH VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 10 Het zullen alweer de ouderen zijn, die nu zullen zeggen, dat deze naam hen bekend voor komt. Het was tussen 1920 en 1940 een bekend humoristen duo, zoals er zo velen waren in die tijd, toen de radio juist zijn intrede deed. Mag ik beginnen met Jakobus Ensing, die zich Jacques Ensing noemde, gebo ren op 11 november 1885 te Leeuwarden en overleden op 4 oktober 1956 te Leeuwarden. Ik leerde hem door mijn broer Louwrens kennen; dat zal U verbazen, want Louw was hardloper, liep ook achter een bal aan, is nog altijd in de weer voor de Leeuwarder Zwaluwen, maar.hij was een aarts snoeper en kwam geregeld bij Ensing in "sien sukeladetent- sje" op de Groningerstraatweg, voor Werkmanslust. Ensing stond in een soort wagen van de Friesche Koe van de heer Miedema, wat bijvoorbeeld Tom Henkes ook deed, maar die stond dan weer in de Mo lenstraat, later Pier Pander straat. 's Winters werd er war me chocolade en koek verkocht; 's zomers ijs. Alle voormalige reizigers, loopjon gens, bezorgers van wat dan ook, uit de jaren 1935-1945, zullen zich dit herinneren. Zo verkocht Ensing dan chocola demelk voor een stuiver, en een suikerkoek voor een stui ver. Hij stond precies voor het huis van de familie Hoogslag, die een drukkerij even verder op Werkmanslust had. IJSCOTENTPARADIJS Mijn broer was eerder in de ou derlijke zaak, en nam mij ook 's avonds vaak mee. Deze keer niet naar Tom, maar naar En sing. Ik was toen veertien jaar, droeg al voor, en voor mij was de ijscotent van Jacques een waar paradijs. Aan de wanden hingen talrijke foto's van het Duo Ensing-Jordan, op sommi ge was compagnon Anton Jor dan als vrouw verkleed, wat toen zeer populair was onder de humoristen. Ook hing er een grote foto waarop Ensing als schipper stond afgebeeld. Hij heeft eens in opdracht van het "Fen Frys- ke Groun" zich onherkenbaar gemaakt, liep door de stad, en men moest Ensing herkennen, wat niemand toen lukte, zelfs de kroegbaas niet, waar hij kind aan huis was. De premie kon dus niemand opeisen. Ik vond het allemaal geweldig en luisterde heel graag naar de verhalen, die Ensing vertelde over zijn loopbaan als humo rist-conferencier. WIE WAS ENSING Wie was Jacques Ensing? Jac ques Ensing was de zoon van de schoenmaker-schoenwinke lier Ensing, die begonnen was op het Oldegalilëen, die later op Werkmanslust zat, nog later om 1920, in de Korfmakers- straat en tenslotte op de Voor streek. De zuster van Jacques, onlangs overleden, trouwde met een bediende, die uit de Achterhoek kwam - Van Keste- ren - en de schoenenzaak be staat nog steeds onder deze naam op de Voorstreek. De fa milie was Rooms Katholiek en door een scheiding van Jac ques Ensing was hij dat niet meer. Jacques bewandelde bo vendien de weg, dat hij geen burgerlijk beroep uitoefende, trad met zijn eerste vrouw als artist op, wat betekende dat hij in de tijd, die wij zo graag "de goede oude tijd" noemen, een buitenbeentje was. Hij heeft mij dit alles heel vaak uit de doeken gedaan, ik mocht hem graag en zou ook nog met zijn compagnon in contact komen. Laatst vertelde ik nog iemand, dat ik Ensing nooit slecht gehu meurd aantrof in zijn wagen, hij was altijd opgeruimd. Nu besef ik, dat hij toen al in een tijd leefde, met de radio in op komst, dat het vermaak bui tenshuis, ook het "Winterjoune- nocht" op zijn retour was. Ik heb al dikwijls verteld, dat de bloeitijd van het variété en ca baret omstreeks 1900 was. Ge zien de geboortedatum van Jacques Ensing, heeft hij hier dus wel een groot deel nog van meegemaakt. En nu zijn reper toire: Veelzijdig, hij kon goed zingen, maakte eigen teksten, wat ook Anton Jordan deed, had ook repertoire van Solser Hesse en het Duo Paulus op het repertoire, en heel goed waren beiden in hun transfor matie-schetsen, lees hier "ver kleedpartijen". Ik heb hen helaas maar één keer zien optreden, omdat ik daar, gezien mijn jeugdige leef tijd en de principes van thuis, weinig kans voor heb gehad. Maar na het bezorgen van pak jes in de stad, bij onze klanten winkeliers en bij de vrachtrij ders, was mijn vaste gang naar Ensing. "Ensing van de Frie sche Koe," zeiden wij dan. In de eerste wereldoorlog is Ensing ook nog in België opge treden; hij vertelde vaak over 't bombardement op Antwerpen. Ik neem aan, dat van de oud musici, die het Duo door de ja ren begeleid hebben, niemand meer leeft. Zo heeft David Ca- rels, de zoon van het bekende Duo Carels, uit de Korfmakers- straat, hen dikwijls begeleid. Ook Daan Scheepstra, en de man, die pianist en piano-stem mer was, die men oneerbiedig "Poepeltsje Smeding" noemde, waren vaste begeleiders. En nu dan Anton Jordan. Ook geboren Leeuwarder (2 decem ber 1887) stierf in Leeuwarden op 30 januari 1952. Jordan was een ondernemende man. Zijn vrouw, mevrouw Jor- dan-de Vrieze, leeft nog en moet wel 90 jaar oud zijn. Zij schonk mij oude muziek, het gehele repertoire van het Duo en enkele zeldzame plakboe ken, waardoor ik dit verhaal zo uitvoerig kon beschrijven. OP'T TONEEL Ik krijg het idee, dat reeds de ouders van Jordan op het to neel werkten. Op oude muziek wordt vaak de naam vermeld en dan staan als straten: Bis schopsstraat, Molenpad en ook Van Asbeckstraat vermeld. Toen Ensing voor de Friesche Koe werkte, had het echtpaar Jordan-De Vrieze een pension in de Baljeestraat 9-Boven. Dit pand bestaat niet meer door de bouw van het kantoor van de Coöp. Zuivelfabrieken en het Restaurant "Onder de Lui fel". Anton Jordan heeft jaren als kellner gewerkt bij Hötel Groen in Heerenveen en bij Hótel Tjaarda in Oranjewoud. De Heer Tjaarda was een zwa ger van mevrouw Jordan. Ook heeft Anton Jordan in Sneek een café-restaurant gehad op de Gedempte Pol nr. 7. Had daar tevens zijn Amusements bureau, want hij bemiddelde musici en artisten over wel drie provincies, gezien de honder den uigeknipte advertenties tussen 1924 en 1934 in één van zijn plakboeken. Ook vele foto's van onze voormalige Friese musici en van orkesten uit heel Nederland, zijn prachtig ingeplakt en bijgehouden uit die tijd. Jordan was erg precies. Ensing vertelde vaak, dat hij slordig was, maar dat Jordan alle schmink en alle costuums en zelfs de boordeknoopjes in daarvoor bestemde dozen en doosjes deed, dat hij vaak wat miste, maar Anton Jordan mis te nooit wat. Hoe vaak denk ik nog aan hun bijzonder humoristische ge sprekken, die zij voerden, wan neer Jordan eens voorbij kwam, om weer enkele data voor hun agenda te brengen. Het Duo Ensing-Jordan noem de zich ook wel Duo Enjo. Links op de foto staat Ensing afgebeeld. Ze droegen twee aan de rand afgeknipte bol hoeden en hebben op de foto het gezicht in de plooi van de toenmalige humoristen, hele maal uit die tijd, ook een bloem in het knoopsgat. HUMORISTEN En zo vermaakte zich ons voor geslacht, op een dorpskermis, op een bovenzaal, op een ten toonstelling, met humoristen. Deze term wordt nu niet meer gebruikt. De artist van vandaag de dag noemt zich "entertai ner". Conferenciers zijn er niet meer, zij zijn een soort disk-joc key geworden, of het is "onder- broekenlol", maar het oude vak, waar ook mensen als Cees de Lange, Kees Pruis, Dumas, van een nog eerdere generatie, in uitblonken, be staat niet meer. Met het ver dwijnen van het variété is ook de variété-humorist verdwenen. Wij leven nu in de tijd van "de play-back-shows". Alleen de naam al gaat als een scherp voorwerp door mijn lichaam. LANG GEDUURD Het heeft wat lang geduurd voordat ik dit stuk kon schrij ven, want ik wilde er beslist één of meer foto's bij hebben, maar het is dan nu met behulp van mevrouw Jordan-de Vrieze en met behulp van haar nicht mevrouw Kabout-De Vrieze toch gelukt, waarvoor ik de da mes zeer erkentelijk ben. Stel je voor - een kop chocola demelk en een stuk koek voor een dubbeltje, maar ja, wij be gonnen vóór 1940 dan ook voor een rijksdaalder in de weekl Velen zullen met het lezen van dit artikel aan hun jeugd terug denken. Het duo Ensing-Jordan is voor mij een onderdeel van deze tijd geweest, iets wat-ik niet graag had willen missen, want ook zij zijn een voorbeeld voor mij geweest om later het artistieke pad te bewandelen. "De Herinnering is een Para dijs, waaruit men nooit verdre ven kan worden". Leeuwarden Historisch Variété Archief Ritsko van Vliet senior

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1987 | | pagina 10