EXPOSITIE VAN
MONSTERVIS EEN
WEEK UITGESTELD
'T KLEINE KRANTSJE
Leeuwarden van a tot z
doktertje
spelen.
drommen
Belangstellenden
MAAR EEN DAG IN LEEUWARDEN
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
Ook vroeger werd het moeder-
tje-en-doktertje-spelen vaak
door de jeugd beoefend en zo
kwam het dat ik ons schuurtje,
waar kolen en tuingereedschap
werd opgeborgen, soms vol
met zieke vaders, moeders en
hun poppenkroost had. Mijn
zuster was mijn assistente die
de arme zieken op hun gemak
stelde en de onderzoek-ruimte
binnenloodste. Haar taak was
het bovendien er voor te zor
gen dat het honorarium ad. één
cent werd betaald.
De mannelijke zieken werden
gauw afgewerkt, er waren er
nogal veel simulanten onder,
maar de vrouwelijke bleken
nogal wat te mankeren.
Bij één van de dames consta
teerde ik een scheur in haar
broekje die me nogal ernstig
leek en ik besloot het blote ge
deelte met kolengruis, waaraan
ik geen gebrek had, op te vul
len. Tijdens de behandeling
werd de scheur alsmaar groter
zodat ik het noodzakelijk achtte
de kapotte broekje maar in z'n
geheel te verwijderen. Toen
werd het vlak dat met kolen
gruis moest worden afgewerkt
belangrijk groter, want de pa
tiënte had een flink achterwerk.
pagina 9
In de vijftiger jaren gaf De Nederlandse Comedie bijna
tweehonderd opvoeringen van het blijspel ,,De man, de
vrouw en de moord" van de Franse toneelschrijver André
Roussin. Tijdens het gezellige en vrij vochtrijke napraten na
een van deze avonden kwamen enkele leden van het ge
zelschap, onder wie Mary Dresselhuys, Ko van Dijk en
Fons Rademakers op het idee, dat het aardig zou zijn,
wanneer de eerstvolgende keer ook de auteur van het stuk
ten tonele zou verschijnen. Aldus geschiedde: Simon Car-
miggelt, ook in het complot, werd van bril en baard voorzien
en betrad als André Roussin de planken voor het afsteken
van een kernachtige Franse speech. Verschillende verslag
gevers tuinden er in en maakten de volgende dag in hun
krant gewag van het bezoek van Roussin. Maar vele ande
re journalisten belden woedend het kantoor van de Come
die met de vraag, waarom zij niet van het bezoek op de
hoogte waren gesteld. Ook Guus Oster, directeur van de
Nederlandse Comedie, was in alle staten. Hij droeg de
grappenmakers op de echte heer Roussin onmiddellijk een
excuusbrief te schrijven. Bovendien werden Van Dijk en
Rademakers er zwaar voor beboet. Maar nog jaren later
genoten ze van de grap.
Het werd uiteindelijk een prach
tig modern schilderij met veel
vegen en strepen. Zo ging ze
met een mooi zwart achterwerk
huiswaarts; het broekje liet ze
voor wat het was. We beseften
toen niet wat voor gevolgen dit
allemaal zou kunnen hebben
maar die bleven niet uit.
's Avonds stond haar moeder
al bij ons op de stoep en
schreeuwde haar diepe afkeu
ring uit over het voorgevallene.
Als straf mochten we van onze
ouders nooit meer in het
schuurtje spelen en zeker niet
met zogenaamde zieken. Het
had één voordeel al was dat
nogal betrekkelijk. Nu hoefde ik
geen kolen meerte halen.
Al gauw echter kreeg ik dispen
satie van m'n sfraf om in het
schuurtje te komen want het
werd moeder te veel om zelf
kolen te scheppen. Het behoeft
geen betoog dat ik niet zo blij
was met deze vorm van dis-
Densatie.
Lochem J. M. Terpstra
Is de U van Us Heit, het eerste
n dus oudste standbeeld van
.eeuwarden, dat we kunnen
binden in het hart van de stad,
■p het Hofplein tegenover het
gemeentehuis. Wie was Us
(Heit? Wel, dat was Graaf Wil
lem Lodewijk van Nassau,
stadhouder van Friesland van
1584 tot zijn dood in 1620.
De onthulling van het stand
beeld van Us Heit op 15 sep
tember 1906 is voor Leeuwar-
n een geweldige gebeurtenis
leweest, waarover in vele fami-
kringen nog jaren is nage-
aat. Duizenden stadgenoten
amen ervoor op de been,
iet zozeer om alsnog de Frie-
stadhouder te eren, die al
n kleine drie eeuwen eerder
■t tijdelijke met het eeuwige
rwisseld had, dan wel om de
ninklijke gasten te zien, die
ij deze plechtigheid aanwezig
Juden zijn. Nog geen jaar na
et bezoek van koningin Wil-
elmina en prins Hendrik in
905 viel de Friese hoofdstad
Ir gelegenheid van deze
andbeeldonthulling immers al-
veer de eer van een vorstelijk
bezoek ten deel en bovendien
/am nu met het koninklijk
„zhtpaar ook de geliefde konin
gin-moeder Emma mee.
N ver voor het moment, waar
op de koninklijke trein aan het
station zou arriveren, verdron
gen drommen belangstellenden
zich langs de route, die de gas-
jmm
ten door de stad zouden vol
gen. Velen hadden ook vlaggen
uitgestoken, maar op speciaal
verzoek van de vorstin waren
er ditmaal geen bijzondere ver
sieringen aangebracht en geen
erepoorten opgesteld, zoals dat
een jaar eerder wel was ge
beurd.
De regen, die 's morgens vroeg
in ruime mate naar beneden
kwam, plaagde de nieuwsgieri
gen niet meer, toen de trein
even na twaalf uur het station
binnenrolde. Burgemeester A.
E. Zimmerman was daar de
eerste, die de hoge gasten ver
welkomde, waarna zij zich on
middellijk naar het Hofplein be
gaven.
Toen het gezelschap er aan
kwam luidden de klokken en
honderden geestdriftige stadge
noten ("onder wie ook de
weeskinderen en visvrouwen"
vertelde de krant de volgende
dag) juichten het koninklijk
echtpaar en de koningin-moe
dertoe.
Een uur later, nadat op het Pa
leis een officiële ontvangst had
plaatsgevonden, werd het
standbeeld onthuld, dat de na
gedachtenis zou eren van Us
Heit - graaf Willem Lodewijk
van Nassau.
De eerste, die bij deze "door
een onafzienbare menigte bij
gewoonde" plechtigheid het
woord nam, was de voorzitter
van de Vereniging voor Vreem
delingen Verkeer, de heer J. J.
A. Schoondermark, die het
standbeeld na de onthulling
zou overdragen aan het ge
meentebestuur.
Dr. L. H. Wagenaar sprak een
feestrede uit en daarna trok de
koningin het doek weg, dat het
beeld tot dat moment aan het
oog had onttrokken. Ook bur
gemeester Zimmerman kwam
nog achter het spreekgestoelte
en tegen half vier liep deze
plechtigheid, waaraan o.a. ook
de stedelijke schutterij en het
Leeuwarder Mannenkoor me
dewerking hadden verleend "in
de beste orde af".
Intussen had de uitgelopen be
volking de parapluien weer
voor de dag moeten halen en
in een stromende regen ver
trokken koningin Wilhelmina en
de in admiraalsuniform gesto
ken prins Hendrik nu weer naar
het station.
Koningin-moeder Emma bleef
nog tot 's avonds zeven uur in
de stad en voor zij terugkeerde
naar het Loo legde ze nog ver
schillende bezoeken af. Eerst
ging het in een open caleche
naar het Fries Museum in de
Koningstraat, daarna werd het
Bonitatius Hospitaal aan de
Voorstreek bezocht en tenslotte
werd het Diaconessenhuis met
een bezoek vereerd.
De uitgevers van prentbrief
kaarten hebben bij deze rijtoer
door de stad en eerder bij de
onthulling van het monument
bepaald niet stilgezeten en er
heeft zich later in Leeuwarden
nooit meer een gebeurtenis
voorgedaan waarbij uitsluitend
ten behoeve van het uitgeven
van ansichtkaarten meer werd
gefotografeerd dan bij deze
onthulling van het standbeeld
van Us Heit.
Het prepareren van de zogenaamde "meerval", de monstervis, die de vorige
zomer te voorschijn kwam uit het water van de Kleine Wielen, heeft meer tijd
gevergd, dan was voorzien. Het lag eerst in de bedoeling van de vanger/eigenaar
het spectaculaire dier gratis tentoon te stellen op vrijdag 25 maart op de Vismarkt-
pijp tussen de Wortelhaven en de Koningstraat. De curieuze expositie is nu echter
een week uitgesteld. De zeldzame vangst zal dus deze week vrijdag over twee
weken te bewonderen zijn en wel van 's morgens tien tot 's middags vijf uur. De
reuzevis wordt daarna naar Amerika verscheept, waar het kolossale dier in de
grote steden tegen betaling wordt tentoongesteld. De gelukkige eigenaar verwacht
er een groot fortuin aan te verdienen.
