REKLAME DICKVANDERHEIJDE JR
LEEWADDERS,
WAAR IS DIT?
ÏT KLEINE KRANTSJEi
DE BLEEKERSTRAAT
9ntmoet inck sirtd
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 13
adviesbureau voor reklame en publiciteit
jozef israëlsstraat 6-10 058-124984
Der komt ouwe kunde los, die
een bijnaam hèt, die deur sien
groate snor komt. Dizze Bies-
mark wil alleen mar over de
groate preblemen prate. Late
we segge over de pin-code en
ut Suderplein. Mar uut ut ferle-
den duukt sien teneelspeulen
op en met Wiebe komt er nog
een mooie annekdote foor 't
licht. Lees self mar wat se be
prate: Tabe Ruutsje, Lange
Marten, Wiebe Poatsje, Fokke
Vutman, Minne Mager en ge
noemde Biesmark.
Wiebe Poatsje: Wille jim love
dat ik even docht dat Biesmark
daar liep? Kiek daar op ut Vliet
an 'e kant fan 'e Baptisten, sak
mar segge. Bij die brune auto.
Fokke Vutman: O, die brede
kerel met die wiede jas an. Hij
siet nou achterom. O, nou be-
griep ik oek waarom Wiebe fan
Biesmark seit. Die man hèt met
ut snor-anplakken niet achteran
staan.
Minne Mager: As ik de selfde
pursoan op ut oog hew, komt ie
diz kant weer uut. Nee, hij staat
nou met een frouw te praten.
Hiet ie echt fan Biesmark, Wie
be?
Wiebe: Wel né jong, Fokke
docht ut al. Ut was sien bij
naam. Fanwege die snor. Der
was bij ons een buurtfereni-
ging. Met fan alles. Oek een
houtsaagklub. Daar had hij de
leiding. En een teneelklub.
Tabe Ruutsje: Hij komt nou diz
kant uut. Ik hew hem loof ik,
oek wel es eerder sien. Ken ie
op 'e Arendstuuskoal weest
hewwe? Bij meester Visser? O
ja, dan hiet ie... Goeiendag.
Biesmark: Morren mannen. Ik
bin hier al een paar keer langs
lopen, dat ik docht: daar is een
bekende kop bij. Ik moest daar
erges weze, mar nou bin ik
hier. Dat is Wiebe, die brak
froeger altied de kleine feguur-
saagjes.
Fokke: Dat hèt ie ons nooit fer-
teld. Mar wete jou oek ut één
en 't ander fan dizze Tabe?
Hewwe jim tegare op skoal
gongen? Kon ie wat lere?
Biesmark: Tabe, ja ik sien ut.
Wat wurdt ons ouwe meester
Visser oud hé? Ik loof al hon-
derd-en-twee. Dan binne wij
mar snotneuzen. En die lange
kerel, die daar an komt, wie is
dat?
Tabe: Dat is Marten. Froeger
sagen we Maandus an sien ge-
sicht hoe of Cambuur speuld
had. Mar hij komt er nou nooit
meer. Hij hangt oek altied foor
de tillefizie met die foetballerij.
Pee-Es-Vee loof ik. Koeman en
Derby en soa. O, mut ut Lerby
wêze.
Lange Marten: Dag mannen.
Blied jim weer te sien. O, een
nij gesicht. Nou ja, hij hèt ut al
even denk ik. Hewwe se die
snor der meteen bijleverd?
Biesmark: Och heden, hij is de
lolligste tuus op de deurknop
na. Mar prate jim wel es over
diepe saken? Ik noem de pin-
up-kode met die betaalkaarten.
Harstikke risikant segge se.
Even een kleine herinnering aan een stukje oud Leeuwarden,
waarvan we nu niets, maar dan ook helemaal niets meer terug kun
nen vinden. Dit is de vroegere Bleekerstraat met helemaal op de
achtergrond de toegang tot het ijsbaanterrein. Wanneer je zo'n foto
maakt kun je je moeilijk voorstellen, dat binnen afzienbare tijd
letterlijk alles wat de lens ziet, van de aardbodem verdwenen zal zijn.
Maar ja, zo gaat het dan toch en zo zijn er hele delen van het oude
Leeuwarden in naoorlogse jaren van de kaart geveegd.
Minne: Diepe saken? Nooit an
ders. Lubbers hèt ons om raad
fraagd met die paspoorten en
soa. En as jou de pin-kode be-
doele, maklijk sat! Late die
banken mar piele met hun
kaarten en alles. Wij houwwe
ut geld tuus in een ouwe sok.
Klein grapke.
Marten: Waar jim ut oek al niet
over hewwe. Mar nee, de tied
fan geld in ouwe sokken is
over. Mar ja, al die drukte met
sukke kaarten is oek niks. Een
gehakbal uut 'e muur gaat nog,
mar briefkes fan soa en soa-
feul...
Biesmark: En kom es langs ut
Suderplein. Och, och, och, wat
hewwe se daar de saak overal.
Ik loof al foor de tiende keer,
soa lang ik leef. En die koei
denkt: ston ik mar in een stuk
echt, groen land. Daar is te-
meensen gras, en gien gas as
se een buis ferniele.
Fokke: Ja, of se ferinnewere
een tillefoankabel. En een ben
de met ut ferkeer. Mar ut trekt
meensen. Ut Suderplein, dan ut
Saailand, dan ut Reigersplein,
en as de morren nog niet om
is, de ouwe feemerk. Ut Egon-
hippersplein!
Tabe: Soa houwe wij alle sa
ken bij. In Liwwadden, in bin
nen- en butenland. As se ons
frage, wie wurdt de groate baas
in Amérika, dan segge wij: de
groaste kaans hèt Sjors Boes.
Hij is nou onderbaas.
Wiebe: O ja, segge wij dat? Ik
weet nerges fan. Want ik hew
wel es hoord fan Sjors-fan-de-
rebelleklub, mar fan dizze Sjors
hew ik nog nooit hoord. Hoeft
oek niet. Tabe houdt alles goed
bij. Ik hew der gien ferstand
fan.
Biesmark: Goed op 'e hoogte
blieve is een goed ding. Ouwe
meensen mutte aktief blieve. Ik
speul op ut heden weer met in
een teneelstuk. Krekt as froe
ger. Ut stuk fan die ridder met
die lange neus. En één fan ons
moest roepe: Henri de la Cor
set is niet dood, hij leeft! Hé
Wiebe?
Wiebe: Ik weet niet alles meer,
mar sommige dingen blieve jou
bij. Der was oek een stuk over
twee broers. Die hadden bees
tenamen. Of vogels. Kiepen of
gaanzen.
Fokke: Muskien bedoelt Wiebe
"Gebroeders Kalkoen"? Ja, ons
anloper knikt met ut hoofd fan
ja. O, daar hewwe jou in
speuld? Dat wurde froeger
gauw es bracht. Daar kwamen
nog al wat rékwiesieten an te
pas, loof ik. Hoor mij es.
Wiebe: Gien vieze woorden,
Fokke. Ja, die goeie, beste Ba
rend fersorgde altied die saken.
Kamer, of ketoor, of tuun, of
stoelen en ramen. Hé, had hij
niet een keer met een laatste
rippetiessie op ut teneel een
koeiesteert uut ut raam hon-
gen?
Biesmark: Ja, 't is waar. Of Ba
rend nou soa simpel was of
ons foor de gek houwe wu,
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste anwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was
het.met zestien zeer fraaie foto's van de stad uit een lang
vervlogen tijd.
weet ik niet meer. Mar toen wij
froegen, wat sal dit, pakte hij ut
rolboekje, hij wees een pursoan
an en sei: Kiek, dit is sien
klaus, dit mut ie segge, en der
staat tussen haakjes achter:
STAART UIT HET VENSTER!
Vlga.
Ontmoet in de stad Mr. Dr. Jo
seph M. A. H. Luns, oud-minis
ter van buitenlandse zaken en
voormalig Secretaris-Generaal
van de Navo, nu wonend in
Brussel. Hij is naar Leeuwar
den gekomen ("met de auto ja,
maar met chauffeur, een reis
van driehonderd en zeventig ki
lometer") om er in een openba
re bijeenkomst te spreken over
de actuele buitenlandse poli
tiek.
Het is de tweede maal, dat hij
onze stad bezoekt; een jaar of
vier, vijf geleden is hij hier ook
al eens geweest. Hij logeert in
het Oranjehotel en hij heeft op
de dag van de causerie alle tijd
om rustig om zich heen te zien:
al heel vroeg in de morgen zien
de Leeuwarders de opvallende
figuur van de heer Luns door
de binnenstad wandelen.
"Ja, dat klopt. Ik heb net een
wandeling van een uur en drie
kwartier gemaakt en ik heb de
stad zeer zorgvuldig bekeken.
Ik heb Us Heit gezien, het
standbeeld van Graaf Willem
Lodewijk van Nassau en al die
fraaie gebouwen er omheen, ik
ben in dat park bij de stads
gracht geweest en ik de Olde-
mole gezien, o ja, de Oldeho-
ve, die oude toren. En ik heb
genoten van de winkeltjes - ik
moet zeggen, ik vind Leeuwar
den een hele fraaie stad met
zeer veel groen, dat valt op, er
is hier heel veel groen. Het
komt hier allemaal iets later in
blad, dan bij ons in Brussel,
wat bij ons al is uitgebloeid,
staat hier nog in volle bloei."
Er zijn de heer Luns nog twee
dingen in het bijzonder opge
vallen: de jeugd en de vriende
lijkheid van de bewoners.
"Je ziet opvallend veel jonge
mensen hier. Het lijkt een jonge
stad, waarin het jeugdige ele
ment in de meerderheid is. En
dan, ja, dat viel me ook erg op,
de vriendelijkheid van de bewo
ners hier. Er zijn nogal wat
mensen op me afgekomen, dat
vond ik leuk. Er was zelfs een
meneer, die uit zijn auto stapte
om zijn waardering voor me uit
te spreken. En weet u wat zo
aardig was? Hij zei, dat hij de
grote meerderheid van de be
volking er zo over dacht.
Het
eerstvolgende
nummer
van 't Kleine
Krantsje
verschijnt op
24 juni.
