DIT GROOTMOEDEES ANSICHTEN ALBUM
'T KLEINE KRANTSJE
VAKANTIE-KINDERFONDS
,,'S ZOMERS BUITEN"
Leeuwaröen
DENKEND AAN VROEGER
mfin
rmsentuin,
A, Morkir», Werdnmordijk, Lceuwnrdén
metwaren.
Aangesien onze moeke der al-
tied bij was, trokken wij, fader,
de jonges die bij ons werkten
en ikke netuurluk oek, de frij-
dags fan die week foor un paar
dagen naar ut eiland en setten
ons kampeertentsje erges inne
dunen en maakten de laatste
twee dagen nog met. 's Son-
daags gongen we dan met ut
hele uutgelaten stel weer op
huus an.
Dan stonnen bij ankomst inne
stad op ut perron alle ouders
en was ut un tuterij fan jewelste
met seis hier en daar un klein
traantsje, maar sekers niet fan
ferdriet hoor.
Un mooi besluut fan un hatstik-
ke mooie fekaansjeweek.
Inderdaad ja, zo zag de Prinsentuin er omstreeks de eeuwwisseling uit, toen een zekere Ettje deze prentbriefkaart
verstuurde aan Bouke Kuperus, per adres Den Heer P. Kuperus te Britswerd. De kaart is uitgegeven door S. A. Markus,
die een zaak had aan de Wirdumerdijk, maar die zelf wellicht veronderstelde te wonen aan de 'Werdumerdijk', want dat
staat er links onderaan op gedrukt. Hoewel de vijver in de tuin weinig veranderde is de situatie van toen niet te vergelijken
met die van nu, omdat de bebouwing helemaal veranderde. Maar de oudsten onder ons hebben de Prinsentuin nog
gekend in de staat, die we hier zien.
heeft er op de hoek van het
Ruiterskwartier en de Oude
Doelesteeg een jeneverstokerij
gestaan, die door de Leeuwar
ders Het Beerske werd ge
noemd. Officieel heeft de sto
kerij misschien Het Baarsje
geheten. Een nog altijd be
staande steeg in het Ruiters
kwartier, evenwijdig aan de
Oude Doelesteeg, heette aan
vankelijk Beerskesteeg, maar
staat nu nog als Baarsjessteeg
te boek.
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 13
Soalang ik mie heuge kan bin-
ne der meensen weest die sich
op één of andere wieze doende
houwen hevwe met ut wel en
wee fan de kienders. Uut 'e
buurt, wyk of stad. Bij feestge-
beuren of sport. As der, erges
inne buurt, un stukje modder frij
was, kwam der al gauw un
speultuunsje met un sandbak,
sun draaiding en wat skommels
en un wip. Voetbalclubs, kaats-
verenigingen bin der dikkels
geboren. Alles vanuut dat
buurtwerk. Namen as "Kinder
vreugd" of "Jong Leven" binne
bekende klanken. Eén dervan
was het "Vacantie kinderfonds
's Zomers Buiten". Nou, de
naam seit eigenluk al alles. Se
wuden de arbeiderskienders un
hele week metmekaar op fa-
kaansje hevwe. Dat was mie
un heel gedoente en der sat
heel wat werk an fast.
De meensen die der hun inset
en frije tied an gaven waren
toen: de femielje Hoogterp fan
ut Werkmanslust, de Elzinga's
fanne Hollanderdiek, moeke de
Winkel uut ut St. Jobsleen,
Poort en Jobke van der Burg
elders uut 'e stad. Dat was dus
gien buurtwerk meer, da's du-
deluk dunkt mie.
Der must heel wat geld foor op-
brocht wudde. Om te beginnen
de kontrebuusje. Dat was un
kwatsje per kien inne week. De
rest must uut 'n ferloting bijme
kaar komme. Derfoor waren de
moekes an ut breien, naaien en
berduren. De mannen maakten
stukken speulgoed dat se bij de
winkels bijmekaar skooid had
den, weer netsjes en heel. De
hoofdpries was altied un fiets.
Naast ut vakaansjewerk gon
gen se oek nog wel 's met ut
hele stel naar un speultuun.
Halfweg Massum, Tolhuus en
soms wel heiendal naar ut
"dubbelsje-bos" in Tietsjerk.
Inne wintermaanden hielden se
de kienders 's woensdagsmid
dag bezig met handwerkjes, fe-
guursagen en suks meer. Dat
was in un bovensaalsje inne
Sacrementsstraat. Daar had
den se dan oek altied hun kest-
en Sinterklaasfeest.
En dan, eindeluk, de fakaansje-
week.
Heiendal naar Vlieland, naar un
eiland en de see.
Dét was mie wat. Sjongejonge!
Met de trein naar Harlingen!
Dat was al een hele gebeurte
nis. Der waren der héél wat die
nog nooit in 'n trein seten had
den.
Dus gepakt en gesakt, met feul
herrie en drukte, oek wel fanne
senuwen fansels, en de cou-
pé's in en foor de raamkes
wuve naar de achterblievende
femielje.
Hakkehakkepufpuf, weg sijn
sij.
Dén fanne trein naar de boat.
En wét foor un boat, niet su'n
gewoan skuutsje, nee, un kas
teel fan un skip.
Kontrelere of 'r niks en nie
mand fergeten was en dan
over de brug. De spullen alle
gaar bijmekander en anne rai
ling kieke wat 'r gebeurde, want
der must je niks ontgaan.
En dan de haven uut en ut
groate water op. Sjongejonge
wat un lap.heel wat groater
dan de Groate Wielen, o ja
hoor, dat haalde 'r niet bij.
As ut weer un bitsje metsat dan
was ut un fijne tocht, mar as ut
had waaide en je dan oek nog
halfweg overstappe musten op
un kleiner skipke, tja, dan sat je
al gauw met un stuk of wat
seesieken. Affijn, oek der kwam
un end an en dan eindeluk, na
'Zomers Buiten' in 1936 op Vlieland. Op de voorste rij van links naar rechts: nummer 3
Aukje Elzinga, 3 en 4 Jan en Tinie Stoelwinder, 6 Nijp, 7 een Maaike. In het kleine groepje
er achter: Nellie en Annie de Winkel en nog een Nijp. Op de tweede rij de heer Donia, die
bij het huis hoorde, 4 een Janke, 8 Tineke Holtring, 9 Sientje de Winkel, 10 Tetje, 11 Aanie
Holtring, 12 Ommie Slof, 14 Eenenaam, 15 Woudstra en twee dames van het huis. Dan de
derde rij: 3 Woudstra, 4 Tinie Koster, 5 Saapke Hoogterp, 6 Leendert Rauwerda, 7 Annie
Spiekstra, 9 Klaas de Winkel, 10 Geertje Elzinga, 12 Aane Elzinga. De leiders en leidsters
in de achterste rij zijn de heer en mevrouw Elzinga, mevrouw Hoogterp, 'moeke' De Winkel
en de heer Hoogterp. Wie nog meer van de gefotografeerden herkent kan contact opne
men met Annie Vaartjes-de Winkel, Dennenstraat 68 in Leeuwarden, telefoon 058 -
665312.
dit aventuur, de boat anne stei
ger, de spullen weer bijmekaar
soeke en ut eiland op. Op weg
naar ut gebouw fan "Volkson
derwijs" inne dorpsstraat. De
seesieken waren alweer un
bitsje over ut ergste heen.
Oppe slaapsalen kreeg elk sien
plak anwezen en un kast foor
de spullen. Dan weer naar be
neden, der kregen se wat te
eten en te drinken en wudden
de regels fan ut huus voorle
zen.
Na een tocht dwas deur de du
nen, sagen je de groate see
met branding en al, anrollend
op ut strand. Al gauw dus sku-
nen en kousen uut en met gegil
en gegiebel fanne meiden, eef-
kes lekker langs ut strand deur
het water baggere en wegsprin-
ge bij elke roller. Un feest. Dét
alleen al was de moeite weerd,
allemaal soa anders en nieuw.
Affijn.soa gong ut de hele
week en as ut weer un bitsje
metwerkte kreeg ut hele stel un
gesonde brune kleur. Je mus
ten in ut begin wel un bitsje op-
passe, anders liepen je de hele
week met un ferbrand felsje.
Mar de leiding hield één en an
der wel inne gaten, die wisten
wat 'r gaande was, o ja. 't Was
elk jaar utselde.
Nou, éte konnen se der, fooral
de jonges. Die saten mekaar
op te jutten, die branieskop
pers.
's Morres, onder het eten kwam
er un meiske uut ut winkelsje
anne overkant met un pepierke
en kon een ieder voor un stu-
ver snoep bestelle. Wat je
maar hevwe wuden. Dat wudde
dan 's aves in puntsakjes uut-
deeld met je naam der op.
Ja, ut was un feestweek voor
ut hele stel en un drukke tied
met feul ferantwoording en sorg
foor de leidsters en leiders die
