REKLAME DICKVANDERHEIJDE JR
DE LEEUWARDER POLITIE RAPPORTEERT
Mi
'T KLEINE KRAHTSJE
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 15
adviesbureau voor reklame en publiciteit
jozef israëlsstraat 6-10 058-124384
Nachtverblijf aan de wacht verleend aan Pieter Bos, oud
19 jaren, geboren en thuisbehorende alhier, sedert zijn
ontslag uit de gevangenis wonende bij Willem Dijkstra
(Slanke Willem) in de Reigerstraat, die hem nu niet in
huis wilde hebben, omdat hij niet genoeg kostgeld kon
betalen.
Door de politiedienaar Kruit een twist beëindigd tusschen
den arbeider Albert Fontein, wonende Pottebakkers-
plaats, die in huis ruzie had met zijne dochter, waardoor
zich reeds vele huurlieden bij de woning hadden verza
meld.
Peter Peters, pianostemmer, wonende bij Teffer in de
Blokhuissteeg, klaagt dat hij, de Speelmansstraat pas-
seerende, in zijn been is gebeten door een hem onbe
kende hond, die uit de winkel van de aldaar wonende
winkelier T. Kuiper kwam, waardoor bovendien zijn pan
talon is gescheurd. De wonde is, hoewel niet bepaald
ernstig, toch niet geheel onbeduidend.
Nachtverblijf verleend aan Jacobus Deinema, schoenma
ker, geboren alhier, die na eenige dagen in het Stedelijk
Armhuis te zijn geweest, uit eigen beweging deze inrich
ting maar weer heeft verlaten, voorgevende dat hij naar
Amerika gaat.
Kennisgeven door den heer Schultz, wonende Zaailand,
dat zijn schoonzuster, die gescheiden woont van hare
man, bij zijn moeder wil binnengelaten worden, wat ech
ter geweigerd wordt en waardoor nu een menigte men
seden zich om hun huis verzamelde. Zij dreigde de gla
zen te zullen inslaan, indien zij niet werd binnengelaten.
De politiedienaar Turksma, op onderzoek uitgezonden,
brengt Juffrouw Schultz aan de wacht, daar zij een ruit
met haar parasol heeft ingeslagen en voorgeeft zich nu
te willen verdrinken. Nadat zij gekalmeerd en haar ge
vraagd was of zij naar hare woning wou worden geleid
(zij is uitbesteed bij den winkelier Streekstra in de Blee-
kerstraat) gaf zij te kennen liever aan de wacht te willen
blijven en morgen een klacht wegens mishandeling te
gen haarman en schoonbroeder in te dienen.
Bij den blikslager Ros, wonende Peperstraat, is een
brandende petroleumlamp van den zolder gevallen,
waardoor een begin van brand is ontstaan. Met een
natte dweil en een emmer water is dit echter gebluscht.
De opperbrandmeester heeft de zaak onderzocht en in
orde bevonden. Geen spuiten zijn uitgerukt.
De Majoor der Rijksveldwacht Jager, wonende in de
Schrans, brengt aan het bureau Jan Akkerman, oud 18
jaren, straatmaker, wonende Achter de Witte Hand, die
zich verzette tegen de arrestatie van twee zijner kamera
den, die na aanmaning zich niet rustig wilden gedragen.
Hij verkeert in een opgewonden toestand en is onder
den invloed van sterken drank, waarom hij ter kalmeer
ing in bewaring is gesteld.
De stuurman van de stoomboot Friesland klaagt reeds
meer dan een uur voor de Prins Hendrikbrug te hebben
gelegen om doorgelaten te worden, hetgeen niet kon
geschieden door de afwezigheid der brugwachter Vliet-
stra. Na diens terugkomst afgewacht te hebben wilde
deze hem niet laten doorgaan, ook niet op aanmaning
van den politiedienaar Taatgen. Turkstra, er heen gezon
den, rapporteert na onderzoek, dat de boot er nu door
was gelaten en dat Vlietstra niet wist, dat hij zich op dat
uur niet van de brug mogt verwijderen, voorgevende
geen verordening of instructie te bezitten.
(Vervolg van pag. 4)
de firma Bolte en Gorter aan
de Westerkade.
Het eerste huis aan de andere
kant van de straat had aan de
zijkant nog een stuk tuin. Van
het Molenpad gescheiden door
een lage schutting. Halverwege
die schutting stond één of an
der laag boompje hetwelk vaak
veel rupsen herbergde. Schuin
tegenover ons woonde de fami
lie Van Wijlen. De heer Van
Wijlen was gevangenbewaar
der. Zoon Henk werd gymnas
tiekleraar en later inspecteur bij
het onderwijs. Dan kwam de fa
milie Meijer van Putten (van de
schietvereniging Hertog Hen
drik) met ook dochter Marie.
Verder Feiters (firma Mohr-
mann) en tegenover Hamer de
familie Scheppink. De vader
was bij "het spoor". De Hamers
en Scheppinks hadden elk, als
laatsten in de straat, een tuin
tot de helft van de straat. Het
was bij Scheppink eigenlijk
meer een bleek. Meest gras
dus. Ik zie daar nog de trouwe
rij van dochter Annie met dans-
leraar Suardus de Jong. Die
dag kwamen net de Patijntjes
van Van der Zee en consorten
in de straat en dat was dus
•feestmuziek blazen. Misschien
hadden ze wel een tip gekre
gen. Verder waren daar nog de
dochters Mien en Trijntje en de
kortelings overleden zoon Her
man, die rijwielhersteller gewor
den is. Na de familie Scheppink
kwam daar de groentehande
laar Dorenbos (één o en dus
geen familie) te wonen. In te
genstelling met de familie
Scheppink met drie dochters en
één zoon warert er bij Doren
bos drie zoons - Jelle, Douwe
en Piet - en één dochter.
Nu in navolging van mevrouw
Zijderveld even de indeling van
de huizen in de Bisschopstraat
toen. Met nog wat er bij. Door
de voordeur kwam je in een
lange gang. Die werd door mij
gebruikt om te leren fietsen.
Zittend op de bagagerdrager
van de fiets van mijn vader
ging het naar het eind van de
gang. Dan, met de benen op
de grond, weer terug. En dan
weer proberen. De zijmuren
hebben het geweten. Na de
gang kwam de keuken. Met
provisorisch aanrecht. Achterin
rechts de plé - w.c.'s waren er
toen nog niet - en links de re
genwaterbak. Leiding was er
ook niet. Naast de gang eerst
de voorkamer met bedsteden
onder de trap. In die voorkamer
kwamen we nauwelijks. Na de
trap de achterkamer. Daarin
aan de zijwand twee bedste
den. Tussen de bedsteden was
een trapje naar de z.g. kelder,
een verlaging van zo'n 15 a 20
cm in de vloer onder de bed
steden. De trap naar boven tel
de 16 treden. Boven was de
trapopening afgescheiden door
een houten hekwerk. Ondanks
dat kan je natuurlijk ook wel
naar beneden vallen. Wat mij
dan ook is overkomen toen ik
op een avond even naar boven
ging om een stuk hout te halen.
Waarom, ik weet het beslist
niet. Enfin, ik een vierkante
stok van ongeveer 15 cm.
Stond boven aan de trap en
duikelde zomaar naar beneden,
de ruwe stok achterna. De trap
deur stond open. Toen de stok
rechtop op de vloer viel ik er
met m'n hoofd naar beneden
op. Allemaal bloed op de gang
muur. In het Diakonessenhuis
hebben ze door in mijn voor
hoofd nog een gat te maken
het onder mijn hersenpan
schoongemaakt. Het litteken is
nog te zien en natuurlijk de
deuk boven op mijn hoofd. Bui
ten die littekens en een flinke
hersenschudding heb ik er ver
der niets van overgehouden. Je
kunt als klein kind zeker veel
hebben, 'k Moet nog onder de
10 geweest zijn. Rechts van de
trap was de slaapkamer van
mijn ouders. Links was een
grote zolder welke, toen m'n
broer en ik wat groter waren, in
tweeën werd gedeeld door een
gordijn. Naast de trap werd
onze slaapkamer en het andere
gedeelte bleef zolder. Als het
regende hoorde je dat erg op
het zinken dak wanneer je op
bed lag. Maar dat gaf je toch
wel een bepaald heerlijk ge
voel.
De Bisschopstraat, een oecu
menische straat, waar we als
kinderen veel plezier hebben
gehad en dat nooit zullen ver
geten.
Een heel verhaal, alleen door
de vermelding van een brand.
Leeuwarden Chris Doorenbos
