'T KLEINE KEANTSJE, REKLAME DICKVANDERHEIJDE JR Qs oen we noa c^i de VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 15 adviesbureau voor reklame en publiciteit jozef israëlsstraat 6-10 058-124984 In 1932 maakte de vierde klas van School 13 een schoolreisje naar Appelscha met de leerkrachten meester Broekens en juf de Jong. Daar is toen deze foto gemaakt. Op de voorste rij van links naar rechts: Jimmy Bakker, Boukje Hoekstra, Pietje Terpstra, Romke Poelstra, Jantje Duizendstraal en Jitse Juckers. Nog voor deze rij zit Rika Schreur. Op de tweede rij: Anne van der Schaaf, Dirk van der Noord, Joost Oosterhof, Sierk Vellinga en Tjerk de Vries. De derde rij: Roelof de Haan, Evert Larooy, Rein Kolk, Aukje de Jong, Corry Louwenaar, Alie van Asperen, Henny Jansen en meester Broekens. Tenslotte de achterste rij: Teuni Bakker, juf De Jong, Jacoba Hoeben, Hendrikje Hofstra, Jacob Bas, Arjan van der Schaaf en Siebren Loojenga. De foto werd ons toegezonden door onze abonnee de heer R. Poelstra, Leeuwerikstraat 186, Leeuwarden, telefoon 058 - 123106. Hij zou graag van zijn oud-klasgenoten nog eens een levensteken ontvangen. (Vervolg van pag. 4) JAN BARENDSMA In het decembernummer van 't Kleine Krantsje las ik het "In Memoriam" van Jan Barend- sma, waardoor ik getroffen werd. Weet u namelijk, dat het een wonder is, dat deze man na een ernstig ongeluk is blijven leven? Het moet in de vijftiger jaren zijn geweest, dat Jan bij dichte mist met zijn auto in de haven van Harlingen is gere den. Jan was ijzersterk, maar, zoals hij mij later vertelde, wist hij niet, waar hij de bovenmenselij ke kracht vandaan heeft ge haald om het linnen dak van de auto kapot te scheuren, waar door hij uit de gezonken wagen kon komen. Mij is dit "sterke" verhaal altijd bijgebleven. Castricum J. M. Paardekoper Bovenmenselijke krachtsin spanningen schijnen meer voor te komen, wanneer men in doodsnood verkeert. Het geval van Jan Barends- ma, die dank zij ongekende krachten aan de dood kon ontsnappen, heeft inderdaad in de stad veel indruk ge maakt. Zijn ervaring kunnen we vergelijken met die van de verzetsman Peke Dol- stra, even voor de bevrijding van ons land. Samen met een andere gevangene werd Peke Dolstra door de beruchte SD commandant Wilhelm Albrecht en een Belgische Rexist naar een verlaten plaats bij de Harlin- gerstraatweg gebracht, waar hij zonder twijfel zou zijn ge liquideerd, wanneer hij zijn belager op een gegeven moment niet op de huid ge sprongen was. Terwijl Pe ke's makker ijlings de benen nam, slaagde de door zijn gevangenschap zeer ver zwakte Peke Dolstra er met bovenmenselijke kracht in de Duitser te ontwapenen, waarna hij zowel Albrecht als de Rexist met het buit gemaakte wapen onder schot hield en zo kon ontko men. Wilhelm Albrecht is na de oorlog zelf ter dood ver oordeeld en gefusilleerd. Red.'t KI. Kr. PRACHTIGE FOTO'S Ik word altijd getroffen door de prachtige foto's in 't Kleine Krantsje èn zeker, wanneer je de afgebeelde toestand zelf nog hebt gekend. Neem nu zo'n plaat, die was afgedrukt op de voorpagina van het no vembernummer, waarop we het slopen van de oude Pijnigtoren op het gevangenisterrein kon denzien. Die foto is indertijd in de zomer gemaakt, maar in de winter daarop was het karwei nog niet geklaard. De fundering van de toren zat namelijk zo ver bene den de waterlijn, dat het nood zakelijk was eerst nog een damwand te slaan, voor men met het sloopwerk verder kon gaan. En toen kwam de winter met een degelijk stuk ijs. Ik was toen negen jaar en heb over de rand van de kuip een blik op de houten fundering kunnen slaan. In 1960 was er tijdens de Leeu warder Kerndagen een exposi tie in de Waag met onder an dere veel foto's van Gemeentewerken. Ook afbeel dingen van de sloop van de laatste torenrestanten waren daarbij. Ik heb toen mijn herin neringen weer kunnen opscher pen. Leeuwarden G. Brinck JOKEGRAAFèMA De heer Joke Graafsma, over wie ik in het vörige Kleine Krantsje een In Memoriam las, heb ik ook goed gekend als le raar Engels aan de Avondhan- delsschool_§an de Wissesdwin- ger. Als hij goed gemutst was, droeg hij hele stukken voor van Shakespeare. Het uur Engels was dan ook zomaar voorbij Ooit heeft hij ons verteld, dat hij een bekeuring had gekregen omdat het achterlicht van zijn fiets het niet deed. De agent, die hem bekeurde, had een fout gemaakt, zodat hij werd vrijgesproken. Dit vond Joke wel zo geweldig, dat hij het me nig keer vertelde in de klas. Groningen H. Witteveen Het volgende nummer van 't Kleine Krantsje verschijnt op 17 februari

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1989 | | pagina 15