DOODZONDE WINKELIER „ALLEEN MAR WAT TRILLERUG" LIED VAN DE VAKANTIEONTSPANNING 1 MOOI VERHAAL VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 10 Jaren geleden is het gebeurd, dat er een dienstmeisje aan het werk was op de bovenverdieping van een huis aan de Emmakade. Het was de woning van de heer Stibbe, een leraar van de Rijks H. B. S. Toen het kindje een kleedje wou uitkloppen leunde ze te ver voorover, verloor ze haar evenwicht en viel ze uit het raam. Ze had daardoor op slag dood kunnen zijn, maar na een paar seconden stond ze op en trok ze bij de 'voordeur aan de bel. Mevrouw Stibbe opende de deur en keek het meisje hoogstverbaasd aan: "Ik dacht, datje boven was. "Dat was ik oek," antwoordde het meisje, "mar ik bin Uut het raam vallen". "Gunst, kind, mankeertje niks?" vroeg mevrouw Stibbe. "Nou nee, dat loof ik niet, ik bin alleen wat trillerug,ant woordde het meisje. Speciaal voor de duurdere merken Op een avond in maart fietste de agent Van der Zee - welbe kend in die tijd - door de bin nenstad, toen hij staande werd gehouden door een collega, die hem wat in het oor fluisterde. Pliesje Van der Zee nam ken nis van de tip en zag even later in de Breedstraat een slager - A. E. - zijn winkel verlaten. De slager fietste weg en droeg een pakje onderde arm. De agent er achteraan, maar toen hij de slager een paar straten verder inhaalde, had die het pakje niet meer. De man gaf toe wel een pakje onder de arm te hebben gehad, maar... dat moest hij intussen verloren hebben. Op de zitting van de Kanton rechter kwam de slager, die al lerminst accoord ging met het ten laste gelegde bezorgen na sluitingstijd, met het mooie ver haal wel te hebben gemerkt, dat hij het pakje verloor. Dat gebeurde voor de winkel van een banketbakker en toen daar toevallig net iemand naar buiten kwam, had hij gevraagd: "Och, pak het even op en breng het naar binnen". Dat had die man, de knecht van de Deze foto is in 1941 of 1942 gemaakt, in de tijd dus, dat er nog stoomlocomotieven in Friesland reden. "Misschien een leuke foto om eens in't Kleine Krantsje af-te drukken" zo schreef ons de inzendster, mevrouw T. van Beusekom-Sierksma te Huizen. Op de loc staan de lokettistes van het plaatskaartenbureau, Grietje Zuidema, Marietje Eppinga, Trijntje Sierksma, Teunie van Laar, Bep Koet en Maaike de Vries. Op de rij ervoor: stationschef Biijham, chef plaatskaartenbureau De Groot en de heer Baas. "De namen van de machinist en de rangeerders ben ik helaas vergeten aldus mevrouw Van Beusekom. Het klinkt misschien vreemd, maar er is een tijd geweest, dat een winkelier een soort dood zonde beging, wanneer hij na (iet sluiten van zijn zaak nog even wat ging bezorgen bij een klant. "Aflevering van waren in verboden tijd" heette dat. Dat kon, na een bekeuring door de politie, leiden tot een kan tonrechterzaak en uiteindelijk tot een boete of zelfs zoveel dagen hechtenis. In het laatst van de dertiger ja ren heeft er zich zo'n zaak voor het Kantongerecht in Leeuwar den afgespeeld, waarbij het vermakelijke geval zich voor deed, dat de beschuldigde, een slager uit de Breedstraat, zich tot het uiterste verzette om on der de aanklacht uit te komen. bakker, toen natuurlijk gedaan -waarom ook niet? De banketbakkersknecht, een meneer S. H. Rinalda, door de Kantonrechter in het nauw ge bracht, moest toegeven, dat de bakker de slager telefonisch had gevraagd het pakje te be zorgen, maar of er werkelijk vlees in zat of iets anders wist hij niet. "Zat er vlees in het pakje of een oude sok of zoiets?" vroeg de Kantonrechter. "Ik wist niet absoluut zeker, dat er vlees in zat," antwoordde de getuige, "maar een sterk ver moeden heb ik wel..." "Uit een en ander is met ge noegzame zekerheid aan te ne men, dat er vlees in het pakje zat," concludeerde de Ambte naar van het Openbaar Ministe rie en hij vroeg een boete van tien gulden of tien dagen hech tenis. Toen mocht de verdachte nog eens naar voren komen om plechtig te verklaren: "Ik acht het niét wettig en overtuigend bewezen." Maar, belangrijker natuurlijk, dat achtte de Kantonrechter wél. En die gooide er zelfs nog een schepje boven op. Hij von niste met vijftien gulden boete of vijftien dagen hechtenis. De slager mopperend af. 1. Wanneer de schooldeur zich weerstuit Dan trekken wij er fijn op uit Naar buiten vrij in de natuur Daar wacht ons menig prettig uur Refrein: Daarom hoort en ziet Wat Vacantieontspanning biedt Laat allen samenwerken Opdat onze jeugd geniet 2. De jufs en meesters staan al klaar En wachten op deez'kinderschaar En op de "baan en Sonnenborgh Genieten allen zonderzorg 3. De voetbal rolt, de korfbal zweeft Geen één die daar geen vreugd' beleeft De kleintjes bakken taarten in 'tzand Of wanen zich eens aan 't strand

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1989 | | pagina 10