o9ls Jie-t 'T KLEINE KRANTSJE ONZE FOTOPRIJSVRAAG ill ar e n IN MEMORIAM HILDA DE JONG VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN (Vervolg van pag. 4) gen na mijn overtreding, alsnog opdebon Op de vraag of ik het wilde af kopen zei ik nee, niet beter we tende dat ik terstond moest be talen en geld had ik niet. Enfin, weken later kwam de op roep om voor de kantonrechter te verschijnen en die man had voor mijn argumenten niet het minste begrip. Hij veroordeelde me tot een boete van vier gul den of een hechtenis van even veel dagen. Het is betalen ge worden, al was mijn weekloon daarvoor onvoldoende. Nou, as jou het mij frage me neer Skoustra, dan hewwe de Liwwadder kantonrechters van daag de dag adig meer begrip voor verkeersvandalen as ik destieds ondervonnen hew. Hoewel het nou gevaarlijker is om deur rood licht te rieden as dat het froeger was om een op stoken haand te negeren, of niet soms Assen L. Scheepstra VERANDERINGEN Wachtend op de komst van de mannen met de slopershamer staat daar nog wat eens de vermaarde fabriek van Van Slooten was, van de pepermunt en de lekkere snoep. Jaren was dit bedrijf niet weg te den ken van de Emmakade en veel Leeuwarders uit het oosten van de stad, zoals ik zelf, zijn met deze fabriek opgegroeid. Als je langs de fabriek kwam hoorde je de machines lopen en vaak gezang van de werknemers. De ramen waren veelal boven geopend voor het doorlaten van de zoete lucht uit de fabriek. Vrijdags kon je de werkers naar huis zien gaan met hun verdiende geld nog in het loonzakje plus de nodige zakken snoep, die zij ook nog kregen. Als je nu ziet hoe dit alles in enkele jaren veranderd is, dan besef je hoe snel de tijd gaat. Nog even en de fabriek is niet meer. Er liggen plannen klaar om de wijk rond de Saskiastra- ten een ander aanzien te ge ven. Zelf heb ik hier al heel wat zien veranderen. De Condens heb ik uit zijn jasje zien groeien, de oude, later nog vernieuwde melkfabriek moest plaatsmaken voor het zelfbedieningsbedrijf de Nieuwe Weme. En binnenkort lijkt ook de ver trouwde Centrale verleden tijd te zijn - ook die wordt afgebro ken om voor andere zaken plaats te kunnen maken. Hope lijk blijven we gezond om al die veranderingen nog te kunnen aanschouwen. Leeuwarden Rinzevan der Heide DE KLEISMA'S Ook op mijn artikel over Ko Kleisma - Mr. Chudden - zijn veel reakties binnengekomen. Ik wil een ieder danken, die mij schreef en belde. De heer Jansma uit Ooster- meer schreef mij, dat de beide broers Kleisma vroeger in Oos- termeer logeerden bij hun grootmoeder. Hij herinnert zich alles nog heel goed. De heer Visser, die thans in de Vegelinstraat woont, heeft mij gebeld. Hij woonde vroeger in de Klanderijstraten en hij wist veel te vertellen, namelijk dat beide broers Kleisma niet meer leefden. De zaak was een soort vertegenwoordiging voor Krom hout-Motoren uit Utrecht. Ik meende al dat er allerlei scheepsmotorenbenodigdhe den te koop waren. Dan heeft de dochter van Ko Kleisma gebeld. Het blijkt nu, dat Ko Kleisma en zijn familie vlak bij ons in de Eksterstraat heeft gewoond. Wij woonden toen enkele jaren op het Merel plein. Zij herinnert zich nog heel goed, dat de bouquetten met goochelbloemen op het (Vervolg van pag. 3) Binnen- en achtertuinen van St. Anthonygasthuis, Speelmans straat, Eebuurt, Kromme Jat en wat dies meer zij, zijn door mij bezocht. De Prinsentuin ter hoogte van 't Tournooiveld be studeerd, doch- aldaar geen muur met grijze en donkere tin ten. Nadere bestudering van de prent gaf mij in dat die boom best eens vol in blad kon staan, dat het linkergedeelte van 't gebouw waarschijnlijk oud zou zijn (vele bovenlichten in het raam en vale dakpan nen), terwijl het rechterdeel mo dern en strak is gebouwd. Weer opnieuw d'r op af. Ook naar plaatsen welke ik deze week eerder had bezocht. En, jawel, tussen Bagijnestraat en Grote Kerkstraat kan men via een smal straatje achter de ge bouwen komen. Het linkerdeel is n.m.m. van 't Fries Avondcol lege en rechts zal de drukkerij van de fa. Jongbloed zijn. De klimop bloeit lustig voort, thans "plat" geborsteld en gelucht werden. (Maar dan scheen de zon niet! Er mocht geen licht bijkomen!) Zij vertelde, dat haar vader maar 49 jaar oud is ge worden en aan een hartaanval op de Dokkumertrekweg is overleden. Ook de schoonzus ter van Ko, dus de vrouw van Tjerk Kleisma, uit de Spoor straat heeft gebeld. Tjerk Kleis ma is ook aan een hartaanval overleden en werd maar 46 jaar oud. Ik kende hem, omdat hij in de klas had gezeten bij Klaas van der Veer, op de U.LO.-school aan de Wisses- dwinger. Iedereen hartelijk dank voor de moeite. De broers zijn niet oud geworden. Voor mij blijft Ko Kleisma-Mr. Chudden een gro te komiek, voor wie - zoals zo vaak voor Friese artiesten - Leeuwarden te klein was. Allicht kan ik met behulp van anderen in de toekomst nog iets meer over de andere me dewerkers en medewerksters van het Tempo-Variété vertel len. Leeuwarden Historisch Variété Archief Ritsko van Vliet senior GEDICHTJES Hierbij een paar gedichtjes uit de jaren van mijn ouders jeugd, al lang geleden. Op de Nieuweburen staat een gebouw/Daar woont Kop en Lippen met zijn vrouw/Een gebouw met zeven ruiten Veel praats maar weinig duiten. 's Avonds gaat ie naar 't loge- voor een ouwe klare Twee centen voor sigare Drie cent voor een boterham En een halve cent voorde blinde man. Hop hop hop De Turfmarkt op De Voorstreek del dat gaat zo snel Langs de Slotmakers straat In volle vaart Daar zat een man Met de lepel inne han/En hij at uutepan. Dit laatste versje werd gezon gen met een kind op de knie, op en neer bewegende. Wij noemden dat paardje rijden. Australia Clara Lerk Wij kunnen hier, ter verduide lijking, aan toevoegen, dat Kop en Lippen in het oude Leeuwarden van rond de eeuwwisseling een heel be kende figuur moet zijn ge weest. Het was een klein vies mannetje met een on voorstelbaar groot hoofd en enorm dikke lippen. Vandaar dus zijn bijnaam Kop en Lip pen. Ook zijn moeder had een bijnaam: Louise Boe Boe. Wat het tweede versje betreft, daar kennen wij een variant van, die er wel wat op lijkt: Romme-domme-dom De fismerk om De Wuttel- haven del Gaat dat niet wel? Deur de Slotmakers straat Met 'n harde faa't De Put voorbij Met een koem fol brij Naar 't Kroe- me-jat Daar 'n oud wief sat Die de brij op at En de lepel in de buusse stak. Red.'t KI. Kr. SLAGERS Uw verhaal over de slagers in de Breedstraat heb ik, net als alle verhalen in 't Kleine Krantsje, met belangstelling ge lezen. Als kind ging ik ook wel met mijn moeder naar slager Hein de Bruin op de hoek van de Nieuweburen en de Breed straat en naar Jelle Staalstra, ongeveer naast Zalen Schaaf. Die slagers zijn er ook al lang niet meer. Ik dacht daar schrijf ik eens over, want die zijn nog niet ge noemd. Alles is aan verande ring onderhevig. Hier aan de Nieuwestad, waar ik woon, is dat helaas ook zo. Leeuwarden C. M. Bootsma De na een ernstige ziekte op de leeftijd van zeven en vijftig jaar overleden mevrouw Hilda Murk-de Jong was de oudste dochter van het eens zo beken de sportieve echtpaar Jan de Jong-Annie Zondervan. Jan de Jong was ettelijke jaren de be zielende leider van de Huizu- mer Gymnastiekvereniging Quick. Bovendien speelde hij een belangrijke rol in het be stuur van de Vereniging De Friesche Elf Steden. Annie Zondervan was in haar jeugd een uitblinkster op het atletiek- veld; ook boekte zij successen als hardrijdster op de korte baan. Hilda de Jong heeft in zekere zin de voetsporen van haar ou ders gedrukt. Ook zij was als atlete een opvallende figuur. Van de atletiekvereniging Leo- nitas was zij erelid, terwijl zij ook nog deel uitmaakte-van het bestuur van Quick. Verder maakte zij zich zeer verdienste lijk voor de Friese Elfstedenver- eniging als hoofd van het Coör dinatiecentrum. Zij werd daarvoor onderscheiden met de J. D. de Jongpenning, die eer der door de Vereniging De Friesche Elf Steden al aan haar verdienstelijke vader was ver leend. overschaduwd door de majes tueus in vol blad staande beuk. Dat maakt deze opgave extra lastig. In het januarinummer mocht ik opmerken dat dit op een zo merse dag voorwaar een rusti ge zitplaats zou bieden, niet vermoedend dat ik nu begin augustus daar redelijk voldaan gebruik van zou maken." Wij willen onze abonnees er nogmaals op wijzen, dat het geen enkele zin heeft ons op lossingen van onze fotoprijs vraag te doen toekomen na het sluiten van de inzendtermijn. Inzendingen moeten bij ons binnen zijn op de avond van de tweede donderdag na het ver schijnen van onze krant. Op de vrijdagmorgen daarna worden de oplossingen verwerkt en dan ook al wordt het verhaal van "Onze fotoprijsvraag" ge schreven en op de drukkerij ge zet. Het is ons niet mogelijk er daarna nog iets in te verande ren of aan toe te voegen. Het aantal sigarenzaken in Leeuwarden is alweer met een verminderd: Theun de Bruin van de hoek van de Bleeklaan en het Cambuursterpad, heeft zijn bedrijf beëindigd. De sigaren zaak van De Bruin is vooral een contactpunt geweest voor aanhangers van de voetbalvere niging Cambuur. Supporters van deze vereniging, die er een rokertje kwamen halen wisten 'precies te vertellen hoe Cambuur het de afgelopen zondag had moeten doen en hoe de ploeg het de komende zondag zou moeten doen. Helaas hebben al die goede adviezen nog niet tot een plaats in de eredivisie geleid. Misschien verandert die situatie nu dat contactpunt er niet meer is, je weet het maar nooit.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1989 | | pagina 10