LAATSTE HERINNERING
AAN DE KEETBUURT
\mnnm
mi
DE TREKHOND WAS NIET GROOT GENOEG
'T KLEINE KEANTSJEi
jacTcopini
TEXTIEL
EEN MAN STELT
PRIJS OP PERFEKTIE
PRAAT VAN
DE STRAAT
iJuwe/tm
Wij bieden hem
de perfektie van
een unieke
koUektie
kostuums,
kolberts en
blazers in
Schotse
scheerwol.
MODE
voor mannen
LEEUWARDEN WIRDUMERDIJK 7
WILSON
annex Postagentschap
staatsloten
VAN DEN E
Tjerk Hiddesstr. 29
tel. 126265
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 55
Een laatste herinnering aan de Keetbuurt, die nu helemaal van de wereld verdwenen is. De
Keetbuurt was een zijstraatje aan het eind van de Romkeslaan, dicht bij de spoorlijn van
Leeuwarden naar Groningen. In het huisje op de achtergrond heeft, iang geleden, een man
zijn vrouw vermoord.
Het is met straatnamen net zo
als met mensen: ze komen en
ze gaan. Toch is er een duide
lijk verschil in hun levensduur.
De meeste straatnamen zullen
honderden en honderden jaren
blijven bestaan; minder vaak
komt het voor, dat ze na nog
geen halve eeuw alweer ver
dwijnen.
Zo zal het, dachten wij, in alle
Nederlandse steden wel gaan
met misschien zo nu en dan
eens een uitzondering. Maar de
stad Leeuwarden heeft zonder
twijfel voor een unicum gezorgd
door vier namen nog geen der
tig jaar na hun invoering, al
weer uit het straatnamenboek
te schrappen.
In november 1948 besloot de
gemeenteraad vier nieuwe stra
ten in het oosten van de stad te
vernoemen. Ze kregen de na
men F. C. Dondersstraat, Ma-
thijsenstraat, Schroeder van
der Kolkstraat en Linnaeus-
straat. En eind mei 1976 viel
het raadsbesluit alle huizen aan
deze straten te slopen, waar
mee ook de namen ten dode
waren gedoemd.
Een aantal maanden later, fe
bruari 1977, werd daadwerkelijk
met de afbraak begonnen en
konden de straatnaamborden
er van de muren worden ge
haald: nog geen negenentwin
tig jaar hadden ze dus dienst
gedaan!
De straten hadden tot de eer
ste na-oorlogse woonwijken be
hoord. Hun huizen waren niet
zo best gebouwd en vertoon
den na een aantal jaren nogal
wat gebreken. Uiteindelijk wou
er nog nauwelijks iemand wo
nen. In de Linnaeusstraat bij
voorbeeld woonde in de zomer
van '76 nog welgeteld één ge
zin.
De buurt kon toen al lang niet
meer bogen op zo'n beste
naam en voor de geplande
nieuwbouw op deze plaats be
sloot de gemeente van de oude
namen af te stappen - er kwa
men geheel nieuwe straten,
maar ook nieuwe straatnamen.
Zo zijn de heren Franciscus
Cornelis Donders (1818 -
1899), physioloog en oogheel
kundige, Anthonius Matthijsen
(1805 - 1878), officier van ge
zondheid en uitvinder van een
verbeterd gipsverband voor
beenbreuken, Jacobus Ludovi-
cus Conradus Schroeder van
der Kolk (1793 - 1862), een
geneeskundige en eerste in
specteur van de krankzinnigen
gestichten, en Carl Linnaeus
(1707 - 1778), Zweeds medi
cus en botanicus, er in Leeu
warden dus wel een beetje be
kaaid afgekomen.
Tenslotte hebben zij op de be
treurde gang van zaken geen
enkele invloed kunnen uitoefe
nen
Zelf vond ze het zeker smakelijk: wanneer de vrouw van de
kunstschilder Paul Klee (1879-1940) eieren kookte, kwamen
die kei- en keihard op tafel. Daar kon Paul Klee steevast op
rekenen, want het gebeurde altijd. Daarom legde hij als stil
protest tijdens het tafeldekken immer een hamer en een
nijptang naast zijn bord.
Dat was toch wel wat met onze
stadgenoot S. M. Hij was hulp
behoevend en reed in een
driewielig invalidenwagentje,
dat getrokken werd door een
hond. Het beestje had voortref
felijke eigenschappen en het
diende zijn baas zorgzaam en
trouw.
Toch kwam de heer M. - 't was
in de dertiger jaren - in moei
lijkheden en dat nog wel door
die hond. Want wat bleek een
dienaar van de wet, toen die
een meetlint te voorschijn haal
de? Dat het beestje niet groot
genoeg was om als trekdier te
mogen fungeren!
Zo kwam het baasje op de bon
en een paar weken later moest
hij terechtstaan voor het Kan
tongerecht. Daar verscheen hij
zelf niet, maar wel zijn vrouw,
die breedvoerig betoogde, dat
het echtpaar alles had gedaan
en nog steeds deed om een
hond op maat te krijgen. Maar
dat lukte niet zo best; de zwaar
invalide man moest het nog
steeds doen met deze te kleine
hond.
Toen de Ambtenaar van het
Openbaar Ministerie onverbid
delijk vijf gulden boete of vijf
dagen hechtenis vroeg, spatte
de verontwaardigde vrouw van
M. haast uitelkaar. Zij betoogde
dat haar man zeer hulpbehoe
vend was, dat het echtpaar
moest zien rond te komen van
heel weinig inkoïfisten en dat
er maar enkele centimeters
mankeerden aan hun hond.
Dat was bij de goedmoedige
kantonrechter Mr. Tijsma na
tuurlijk niet tot dovemansoren
gezegd en toen de vrouw ook
nog meedeelde, dat het nie
mand minder dan de koningin
indertijd had behaagd om met
een gift het invalidenwagentje
te bekostigen, kon de Ambte
naar met zijn hoge eis hele
maal wel inpakken.
"Ik maak er twee kwartjes boe
te van," sprak de Kantonrech
ter, waarop de vrouw ontspan
nen de rechtszaal verliet.
EEN TREKHOND IN 'T DORPJE REKKEN
TROK DE VRESELIJKSTE BEKKEN
Z'N BAAS BEGREEP NIET WAAROM
DIE VOND HET MAAR STOM
MAAR DIE HOND HAD GEEN TREK IN TREKKEN
Winkelcentrum Zaailand
Zaailand 137
Leeuwarden
Telefoon 058 - 125221
Filiaal:
Bilgaardpassage 27
8918 HR Leeuwarden
Telefoon 058 - 661466
LEEUWARDEN
