IN DE'GROTE' PERS
NIEUWSBLAD van het NOORDEN
HetVrije Volte
(Firiesct) ©agblab
T KLEINE KRANTSJE
et* ^ex/e.
DESTRIKEL
LEEUWARDER
ZONDAGSJOURNAAL
\oN 22941.
MAGAZINE
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 7
Verschillende bladen hebben in
de achter ons liggende vijfen
twintig jaar aandacht aan 't
Kleine Krantsje besteed.
De Leeuwarder Courant kwam
al heel snel met een reactie
door in haar rubriek "Gehoord
en Gezien" het volgende te be
richten: "Toen raadsleden gis
teravond na afloop van verga
dering in de vestiaire kwamen,
vonden zij in hun jaszakken
een exemplaar van het "Kleine
Krantsje", een nieuwe vogel in
de rij van advertentiebladen,
dat zich aldus presenteerde
aan de vroede vaderen."
Oplettende lezers zullen zich
hebben afgevraagd, wat de re
dactie van de Leeuwarder Cou
rant kan hebben bewogen 't
Kleine Krantsje aan te duiden
als "een nieuwe vogel in de rij
van advertentiebladen". Het
nieuwe blad had zich immers
duidelijk als "een gezellige
leeskrant" gepresenteerd.
EENTREFFER
In een lang artikel concludeer
de in 1967 het Nieuwsblad van
het Noorden met betrekking tot
't Kleine Krantsje en zijn redac
teur-uitgever: "De vrije garing
van oud nieuws blijkt een tref
fer". Het blad schreef, dat het
krantje van Fenno Schoustra
geen bedreiging voor de Friese
dagbladen zou zijn, "want
nieuw-nieuws zul je er nooit in
vinden. Het gaat hem om oud-
nieuws: verhalen over stadsty-
pen, die nog voortleven in de
herinnering van oude mensen,
zo opgedist, dat ook jonge
mensen er plezier aan kunnen
hebben, foto's van lang verge
ten huizen en cafeetjes etc.
etc. Aan onderwerpen heeft hij
geen gebrek. Hij wordt gehol
pen door een voortdurende
stroom van reacties en tips van
meelevende lezers en een uit
gebreide documentatie over
oud-Leeuwarden, die hij zorg
vuldig heeft opgebouwd en nog
steeds uitbreidt; een zeer tijdro
vend karwei."
ders tijd" en eventueel nog jon
ger. Dat spreekt de mensen het
meeste aan".
"Fenno Schoustra" aldus het
blad, "kwam op het idee zijn
kleine krant te lanceren toen hij
was opgehouden met een ru
briek over oud-Leeuwarden in
het gemeenteblad "De Leeu
warder Gemeenschap". Hij
kreeg toen zoveel op- en aan
merkingen over het staken van
deze activiteit (omdat hij het te
druk had met het werk voor zijn
inmiddels opgerichte Publici
teitsbureau), dat hij zich reali
seerde, dat een krantje, hele
maal aan het verleden gewijd,
kans op slagen moest hebben.
Gelijk had hij".
In datzelfde jaar '67 wijdde Le-
onhard Huizinga in -De Tele
graaf een" volle kolom aan 't
Kleine Krantsje onder het kopje
"Kleinste". De schrijver zei blij
te zijn met het bereiken door
De Telegraaf van een half mil
joen abonnees, "want", aldus
zijn visie, "nu deze krant daar
mee nog eens haar positie als
de grootste krant van Neder
land heeft verstevigd, is die wel
zo onaantastbaar geworden,
dat ik mij veroorloven kan in de
grootste krant van Nederland
een concurrent te huldigen, die
zich met trots aankondigt als
"de kleinste krant van Neder
land".
"Sinds vier jaar" vervolgde de
schrijver, "verschijnt in Fries
land "'t Kleine Krantsje", dat
overigens niet in het Fries
wordt geredigeerd, en daarom
gelukkig ook door niet-Friezen,
zoals bovengetekende, gelezen
kan worden, 't Kleine Krantsje
heeft als ondertitel "Voor Leeu
warden en de wijde wereld er
omheen" en als leidraad niet
zozeer de actualiteit als wel het
tegendeel. Het brengt herinne
ringen aan "de goede oude
tijd"; beelden van het Leeuwar
den van weleer; portretten van
vermaarde figuren in het stads
beeld van vroeger, zoals de
van de kook geraakte vrouw.
Toen raadsleden gisteravond na
-q'loop van vergadering_in_deyQS_-
f tiaire kwamen vonder zij in hun jas-
h zakken een exemplaar van het „Klei-
I pe Krantsje" een nieuwe vogel in
de rij van advertentiebladen, dat. zich
aldus presenteerde aan de vroede va-
deren.
"Seizoen Kinderboerderij is weer
-kjL-,Dit jaar, van opening op Pa-
—vV-T-tyio mensen di'
•■■aren
\\J'
De Leeuwarder Courant
Ook noteerde het Nieuwsblad
uit de mond van de redacteur
uitgever: "We hebben er een
wonderbaarlijk succes mee en
we houden ons bij voorkeur be
zig met niet zo heel oud
nieuws, het liefst uit "grootva
die algemeen bekend stond als
"Fergaan van 't Skip"; kortom,
door een voortdurende vergelij
king met het verleden brengt '"t
Kleine Krantsje" ons telkens
weer een zeker wijsgerig begrip
bij voor de relativiteit van al het
aardse, voor de snelheid ook,
waarmee niet alleen Leeuwar
den, maar ook "de wijde wereld
er omheen" verandert. Want in
zijn kolommen brengt 't Kleine
Krantsje ook mannen en vrou
wen van heden in beeld en
woord naar voren, maar het
nuttigste blijft voor mij de blik
op het heden door de vele ge
beurtenissen uit het verleden,
die 't Kleine Krantsje de lezer
geeft."
"Als medewerker aan de groot
ste krant van Nederland, zal ik
de kleinste krant van Nederland
met gretigheid blijven verslin
den" zo besloot Leonhard Hui
zinga zijn artikel in De Tele
graaf.
Vrijwel terzelfder tijd haalde 't
Kleine Krantsje ook de kolom
men van het maandblad Else
vier. In een rubriek aan "De
Pers" gewijd, schreef het blad:
"Sinds oktober 1964 heeft
Leeuwarden op persgebied een
fenomeen: een veertiendaags
periodiek dat 't Kleine Krantsje
heet met als ondertitel "voor
Leeuwarden en de wijde wereld
er omheen". Het is een bijzon
der merkwaardig produkt van
de journalist Fenno Schoustra,
die jarenlang in de "Leeuwar
der Gemeenschap" (spreekbuis
van de gemeente) verhalen pu
bliceerde over het Leeuwarden,
zoals het eens was, opgete
kend uit de mond van hen, die
over vroeger wisten te verha
len.
"Het is" zegt Schoustra, "een
leeskrant en geen advertentie
blad en er is bijna geen land ter
wereld of het krantje wordt er
gelezen. In hoofdzaak natuurlijk
door oud-Leeuwarders.
"Schoustra's redactionele voor
raad is voorlopig nog niet uitge
put. Hij beschikt over een in
drukwekkende hoeveelheid
documentatie en een feilloos
kaartsysteem. De lezers leven
voortdurend mee. Er gaat bijna
geen dag voorbij of ze komen
met oude kranten, foto's, prent
briefkaarten en boeken aandra
gen. "Wanneer het blad een
halve dag te laat is, staat de
telefoon roodgloeiend. Het is
mij opgevallen, dat ook jonge
ren naar het blad grijpen. Op
leestafels in café's is het
meestal snel verdwenen. Ik
breng stof, die een dagblad niet
brengt. Het blijkt, dat het perio
diek van a tot z wordt uitgele
zen. De post, die ik op mijn uit
gave krijg is overstelpend."
WAARDERING
In 1969 bracht de Friese editie
van Het Vrije Volk een artikel
over de redacteur-uitgever van
't Kleine Krantsje ("Oud-Leeu
warden specialiteit van oud
journalist"), waarin het succes
van en de waardering voor de
kleinste krant van Nederland
naar voren kwamen.
"Ik snap het nog niet helemaal,
dat succes" noteerde Het Vrije
Volk uit de mond van Fenno
Schoustra." In de vijf jaren van
het bestaan van 't Kleine
(Vervolg op pag. 9)
uit het verleden, die 't Kleine Krantsje" de lezer geeft. In
deze tijd van verwekelijking van een gezag, dat zich meer
en meer zelf ondermijnt, is het interessant om de volgende
aantekening te lezen uit de "Stads- en Dorpskroniek" van
Dr. Wumkes: "1726 5 October. Het Hof veroordeelt Veroni
ca Jans uit Maastricht tot de galg. Zij is befaamd als heidin,
olieverkoopster en vagebonde, was in Holland gegeseld,
een Publiciteitskantoor wilde beginnen. Dit reclamebureau
is er intussen, maar spoedig bleek, dat men Schoustra's
verhalen over het oude Leeuwarden node miste. Van alle
kanten kreeg hij te horen, dat de inwoners van de Friese
hoofdstad het betreurden, dat de journalist de pen had
opgeborgen. Hij besloot 't Kleine Krantsje te beginnen, dat
- tot zijn verbazing - "een wonderlijk succes" werd. De
waarin opgenomen de Provinciale Groninger Courant, welke is opgericht in 1787
een collega in de krant. Het is niet mijn gewoonte om de
journalistiek in het zonnetje te zetten, maar omdat de man
in kwestie eigenlijk het omgekeerde is van een collega,
namelijk speurend naar oud nieuws, mag het deze kqerf
Maar omgekeerd of niet, een collega blijft het, want wat is
een omgekeerde journalist? Dat blijft een journalist. De
drieënveertigjarige Leeuwarder Fenno Schoustra was vijf-
nummer verscheen. Het is begonnen in oktober 1964.
Schoustra was gestopt met zijn artikelen over oud-Leeuwar
den in "De Leeuwarder Gemeenschap" en er werd hem
toen van vele kanten gevraagd om weer over dergelijke
onderwerpen te gaan schrijven. Zo is het idee ontstaan met
een speciaal krantje met leesstof over oud-Leeuwarden te
komen. "Het is een wonderlijk succes geworden. Ik snap
CHRISTELUK NATIONAAL
hij in 't Kleine Krantsje over de moord op de cabaretier
Jean Louis Pisuisse, die in de twintiger jaren in Amsterdam
werd gepleegd. Er is echter een foto van de laatste verjaar
dag van Pisuisse, die hij in Leeuwarden vierde: Deze foto is
gemaakt op het terras van het inmiddels afgebroken hotel
"De Nieuwe Doelen" in Leeuwarden. De band tussen Pi
suisse en de stad Leeuwarden werd in 't Kleine Krantsje
alleraerdichste gesicht fan alle krantsjes hat neffens my it
"Kleine Krantsje" üt Ljouwert. Tige moai forsoarge, goede
greate foto's, rubrykjes oer de dingen, dy't it stêdslibben
moai meitsje (b.g. de stikjes oer stêdsfiguren ünder de kop
"Hè jou die nog kannen?"). Nou moat hjir daliks by sein
wurde, dat it Kleine Krantsje ek wol maklik moai wêze kin,
omt it oan nijs neat hoecht te dwaen. Dèr wiene en binne
houd ook staande, dat er geen blad is, dat zoveel wordt
doorgegeven als het Kleine Krantsje, hoewel ik dat natuur
lijk niet bewijzen kan. Enerzijds is het mooi, dat je product
niet zo snel in de prullemand belandt, maar zakelijk gezien
is het wel eens pijnlijk. Laatst kreeg ik nog een brief, waarin
stond: "Ons abonneegeld is goed besteed, want als ik 't
Krantsje zelf uitgelezen heb, stuur ik hem door aan mijn
