hellema
'T KLEINE KRANTSJE
Makelaars en
Taxateurs
voor geheel
Friesland
'rib
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 5
MR. LOFTY
Wij willen u alsnog feliciteren
met het vijfentwintigjarig be
staan van 't Kleine Krantsje en
zeggen: ga zo door. Wij waren
indertijd met vakantie op de
camping Yn 'e Lijte in Grouw,
toen wij van een tijdelijke buur
man 't Kleine Krantsje te lezen
kregen. Sindsdien zijn we al
weer meer dan negen jaar gea
bonneerd.
Mijn vrouw is een oud-Leeu
warder; ik ben een Groninger,
maar ik lees 't krantsje van a.
totz.
Eens heeft u geschreven over
een grote man, die een café in
Den Oever had en die zich Mr.
Lofty noemde - hij sprak overi
gens zuiver Nederlands. De
goeie man was twee meter zo
veel, ik meen in de twee meter
dertig.
Hierbij een foto van deze Mr.
Lofty. Zelf ben ik een meter
tachtig lang, dus moest ik flink
bij hem opzien. Hij vertelde mij,
dat hij een auto had, een Ci-
troën, waar de voorbank uitge
nomen was, zodat hij op de
achterbank kon zitten om zijn
lange benen kwijt te kunnen.
Op de foto ziet u hem met zijn
vrouw en een man van normale
lengte. Terwijl ik met hem
praatte, zat hij op een cafétafel
tje, zoals wij op een stoel zit
ten. Hij was, gezien zijn stevige
stok, moeilijk in zijn lopen. Of
hij nu nog leeft weet ik niet.
Groningen W. L. Bos
3
Makelaardij einde 1898
Leeuwarden
-
Drachten
Mr. Lofty was de artiesten
naam van de heer Albert J.
Kramer, een Amsterdammer
van geboorte, die in Anna
Paulowna het hotel-café-res-
taurant "De Vlas- en Koren
beurs" heeft geëxploiteerd.
Zijn lengte was niet twee me
ter dertig, maar, schrik niet,
twee meter vijftig! Bij zijn ge
boorte woog hij zeventien
pond en op z'n zevende jaar
was hij al twee meter lang.
Of Lange Vanalbert, zoals hij
ook wel werd genoemd, nu
nog leeft weten we niet.
Red.'t KI. Kr.
WIEHEEFTZEGEKEND?
Onlangs kwam ik in de rubriek
"Wie heeft ze nog gekend" de
naam van de beruchte Zachari-
us Lammers tegen. Lammers
kwam voor de oorlog wel eens
(Vervolg op pag. 14)
gens geweest, dan hoorde je
vaak de uitroep: "Mutte we oek
nog even bij Sipke Castelein
sien.jonges?"
Nu ik dit schrijf komt dit alles
weer helder voor de geest. Na
een gezellige avond gedanst te
hebben had je meestal een af
spraakje gemaakt met een ge
liefde op het eerste gezicht.
Dus dan bracht je je danspart
ner naar huis. Wat moesten er
soms afstanden worden afge
legd om je geliefde voor één
avond of wat langer veilig af te
leveren.
Wat hebben de jongelui van nu
het dan stukken beter met het
gemotoriseerde vervoer. Ik
weet het niet, maar ik denk dat
verscheidene danspaartjes van
toen elkaar het jawoord hebben
gegeven na een gezellig uit-
gaansavondje bij Sipke Caste
lein!
Leeuwarden
Rinzev.d. Heide
ONGEVAL
In een stukje onder de kop
"Ongevallen" in het Jubileum
nummer las ik over het tragi
sche ongeluk met de sproeiwa
gen op de Groningerstraatweg
omstreeks 1924. Inzender
Henk Zijlstra wist niet hoe het
gebeurde, want hij stond aan
de andere kant, ik weet het
wel, het gebeurde nog geen
vier meter van me vandaan, en
ik zie het na al die jaren nóg
gebeuren.
Het slachtoffertje, wonende op
Werkmanslust, liep op stelten,
en toen de geladen sproeiwa
gen schuin over het pleintje
reed, liep hij erop toe, mis
schien om het lekstraaltje over
de stelten te krijgen.
Plotseling gleed de ene stelt
weg, en hij klapte vóór de dub
bele achterwielen en werd dia
gonaal vermorzeld. Ontsteld
stond ik erbij, en ik ben daarna
totaal overstuur naar huis ge
hold.
Dit heeft zo'n onuitwisbare in
druk op me gemaakt, dat mijn
kinderen later nooit stelten heb
ben gehad. Toen mijn jongste
zoon nog op de lagere school
zat, werd ik gevraagd om twee
paar stelten te maken voor het
schoolfeest van de Bijenhof-
school. Na aarzeling heb ik
hierin toegestemd, onder de
uitdrukkelijke voorwaarde dat
ze alléén op het schoolplein
gebruikt zouden worden.
Kinderachtig misschien, maar
mijn antipathie tegen stelten
kwam dus door dat vreselijke
ongeval op het pleintje voor ga
rage Steinvoorte in 1924.
Leeuwarden Jetze Visser
Mr. Lofty, ofwel Jan van Albert, die eigenlijk Albert Kramer heette.
Hij stak nogal wat boven z'n medemensen uit.
Fotograaf Schoffeimeer met
zijn zeer opvallende kiekkast:
een hele bekende figuur in het
oude Leeuwarden.
FAMILIE KRAMMER
De familie Krammer, die vroe
ger in Leeuwarden woonde op
de hoek van de Jacob Binckes-
straat en de Bleeklaan en die
ter sprake kwam in het septem
bernummer van 't Kleine
Krantsje, heeft ook in Naarden
gewoond in de Stadhouder Wil
lem II laan. De Krammers
woonden op 20 en wij op num
mer 16.
De heer Krammer is tijdens
een vakantie in het buitenland
plotseling overleden, enkele
tientallen jaren geleden. Me
vrouw Krammer is verhuisd en
kort daarna overleden. Voor zo
ver mij bekend is hun enig
kind, een zoon, niet terugge
keerd uit een concentratie
kamp.
Nu en dan sprak ik met de heer
Krammer en onze voertaal was
Leeuwarders.
Naarden D. v.d. Meer
SPOORZICHTWEG
Spoorzicht weg. Het oude hotel
met de dancing van Castelein
afgebroken. Sipke Castelein
was voor heel wat oudere stad
genoten in hun jonge jaren een
begrip. Wat was het daar toch
gezellig op de dansvloer.
Je kon, wat het dansen betreft,
ook nog wel ergens anders te
recht in de binnenstad. Keus
was er genoeg in die tijd. En
iedereen vond op zijn manier
overal gezelligheid met muziek.
Waren wij als vrienden al er
UZvtA
ANSICHTKAART
In een van de vorige Kleine
Krantsjes zag ik in de rubriek
Uit Grootmoeders Ansichtenal
bum een ansichtkaart van de
Druifstreek en de Tweebaks-
markt, zoals die er uitzagen in
mijn prille jeugd met plantsoen
tjes met gietijzeren hekjes tus
sen de Oude en de Nieuwe
Oosterstraat en bij de Korfma-
kersstraat.
De kaart is volgens het onder
schrift verzonden door een
Zwaga aan een mejuffrouw J.
Corneliussen, Da Costastraat
88 II in Amsterdam. Nu, die
Zwaga is waarschijnlijk Jan
Zwaga, mijn schoonvader en
de geadresseerde was voor
dertig jaar de secretaresse van
mijn schoonvader. De kaart
moet na 1918 zijn verzonden,
waarschijnlijk toen Zwaga een
bezoek bracht aan de afdeling
van de R.K. Transportarbeiders
Bond St. Bonifatius, waarvan
mijn vader in de twintiger en
dertiger jaren plaatselijk voorzit
ter was.
De uitgifte van de kaart wordt
toegeschreven aan T. van
Kampen en is vermoedelijk uit
gegeven door Van Kampens
Papierhandel in de Huizumer-
laan en gereproduceerd bij
Hendrik van Kampen naast de
Galileërkerk. Dat was later
Vaka op de Berlikumermarkt en
nog weer later Vaka in de Sint
Jacobsstraat naast hotel Phoe
nix.
Het is best mogelijk dat de op
name circa 1929, 1930 is ge
maakt door mijn vader, die in
dertijd als fotograaf bij Van
Kampen werkte.
Hamilton, Nw Zealand
J. J. Schoffeimeer
