Friesland Bank HET VROEGERE ZUIDERPLEIN METSMALLE BEURSBRUG HOE KARDOESKE BIJ DE NEUS GENOMEN WERD Grootste regionale bank IN DE DER TIGER JAREN VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN brug. Op het kleine pleintje voor het hotel, annex dancing Spoor- zicht verzamelden zich in de tijd, dat deze foto ontstond, de streekbussen voor die een vaste standplaats kregen bij de Zuider singel, waar ze zich nu nog steeds bevinden. Het buske, dat we hier zien staan, reed op Sneek; het was er een van de eens zo bekende L.A.B., het Leeuwarder Auto Bedrijf. De Friesland Bank is de grootste zelfstandige regionale bank met 52 vestigingen in de provincie Friesland. Door haar regionaal karakter kent de Friesland Bank bij uitstek de plaatselijke verhoudingen en kan daardoor snel en direkt op uw wensen inspelen. Leeuwarden, Zuiderstraat 1Tel. 058-994499 P Zou de fotograaf, die deze plaat maakte op het dak van de dancing van Sip Castelein hebben gestaan? 't Zou best kunnen. We zien hier in ieder geval het oude Zuiderplein met in het midden op de achtergrond nogal overheersend het gebouw van de Amrobank. Links nog een fragment van het jammerlijk gesneuvelde hotel Ami- citia en in het midden de nog smalle Beurs- of Wirdumerpoorts- 'T KLEINE ZBMTSJE ZESENTWINTIGSTE JAARGANG AUGUSTUS 1990 NUMMER 558 In het Naauw is in vroeger ja ren een goudsmidswinkel van Bakkers geweest. Daar werkte een klein mannetje, amper an derhalve meter hoog, dat Kar- doeske werd genoemd. Dat was net een poedeltje met lang wit haar en bakkebaardjes en een paar donkere oogjes onder zware witte wenkbrauwen. Hij was, in zijn jeugd, ondanks zijn gerige gestalte, militair ge weest en na achttien jaren trou we dienst naar huis gestuurd met een fooi plus een kleine, zilveren medaille, die hij trots in het knoopsgat van zijn danig versleten groene jasje droeg. Dat jasje hing hij over een stoel, wanneer hij voor bezig heden met brandstof naar de kelder moest en van zo'n onbe waakt moment maakte Bak- ker's oorijzermaker, een grap penmaker eerste klas, gebruik om de medaille te verwijderen. Hij boog het oog, dat het erete ken droeg, open, zaagde het ronde muntje af van het kroon tje en soldeerde een ordinair dubbeltje met een beetje tin op de plaats van het vroegere ere teken. En dat alles werd weer netjes bevestigd in het knoops gat van het onafscheidelijke groene jasje. Zich verkneukelend van plezier zag het overige personeel hoe Kardoeske daarna anderhalf jaar lang met zijn nep-onder- scheiding liep te pronken. Tot een oude krijgsmakker hem de vraag stelde: "Wat hest dou daar op dien bust hangen, 't Liektweleendubbeltsje. Toen kwam de moord uit en het kleine, witte mannetje werd zo kwaad, dat hij de dader wel kon "vergriemen". En die hoef de hij niet lang te zoeken: hij begreep meteen dat die ver vloekte oorijzermaker hem deze poets had gebakken. Enfin, die heeft de woede over leefd en na enige weken mok ken en af en toe een goeie si gaar keerde tenslotte de vrede in de goudsmederij terug.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1990 | | pagina 1