LEEWADDERS, WAAR IS DIT? STATES ENSTINZEN T KLEINE KRANTSJE SCHOONHEID DIE VERLOREN GING VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 9 Zelf zat ik met een groep buurt- jongens altijd in het water en wel in de Bonkevaart, dicht bij de Dokkumer Ee, waar ook een terpstelling stond. Hier werden vroeger schepen geladen met modder, dat ergens afgegraven was. Naar mijn mening is daar in de buurt later een ijsbaan ontstaan. Bij die terpstelling kreeg ik het in het hoofd om er twee meter vanaf te gaan om daarna naar de palen te zwemmen. Dat ging goed en zo ging ik telkens weer een paar stappen verder terug. Datzelfde jaar zwom ik van het Bonkebrugje naar ons huis tegenover de Cichorei-fa- briek. Daarna deed ik enkele malen aan de Overtocht van de Grote Wielen mee. In deze groep werd een Jaap Rutgers eens eerste in plusminus twintig mi nuten. Mijn broertje Jaap Bak ker, twaalf jaar oud, deed ook mee en voor Henk Bruinja kwam hij als op een na laatste binnen. Grote ovaties vielen deze laatsten ten deel. Heel vaak zijn we later nog naar de Wielen geweest en we hebben er altijd veel vreugde beleefd. Leeuwarden Jac. Bakker FRIESE KOLENHANDEL In 't vorige Kleine Krantsje be schreef de heer G. Brinck zijn lotgevallen op vliegveld Leeu warden tijdens de bezetting 1940-1945. Daarbij maakte hij gewag van een verhuizing van de Technische Dienst naar de Snekertrekweg in een gebouw van de Brandstoffenhandel Sie- besma en Prins. Dit is onjuist. De Friese Kolenhandel bouwde in 1939 een nieuwe overdekte brandstoffenloods met kantoor en woonhuis aan de Sneeker- trekweg nummer 59. Die loods werd in 1941 door de Duitsers in beslag genomen en zij zijn er tot 1945 in gebleven. Het pand werd door landwachters bewaakt. De firma Siebesma en Prins had haar opslagloodsen aan het voormalige spoordok, dat via een ophaalbrug in verbin ding stond met de Snekertrek weg. Die hadden op dit punt geen last van de bezetters. Leeuwarden W. D. Lijfering DEARZONI'S De heer J. Wouda brengt in zijn stukje over de Arzoni's het winkelpand aan de Wirdumer- dijk naar voren. Of dat bekend stond als "Gebroeders Arzoni" weet ik niet. Wel weet ik, dat de grijze man van de Wirdu- merdijk Willem Arzoni heette. En dat zal vrij zeker een nazaat zijn geweest van Anthonie, die vanuit Italië naar Nederland kwam. Dat zal straks duidelijk zijn. Het verhaal van de redactie over de "trieste ondergang van weerglasmaker" nog eens doorlezende kom ik tot een vraag. Gerhard en Idanus Hen- drikus heetten in dat verhaal tweelingbroers te zijn. Maar er staat ook: "In 1893 kwam één van de beide broers te overlij den. Dat was de toen vijf en zestig jaar oude Gerhard Arzo ni, wiens tweelingbroer Idanus een jaar eerder zijn vrouw door de dood had verloren. Idanus was toen één en zestig jaarHoe kan dat nou? Om (Vervolg op pag. 15) Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vries- straat 1,8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken. Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was hetmet zestien zeer fraaie foto's van de stad uit een lang vervlogen tijd. (Vervolg van pag. 4) mocht je met een bus om in het water of aan de hengel. Om in het diepe te mogen moest je driemaal het bad om in school slag, rugslag, twee minuten wa tertrappen en van de laagste duikplank springen. Als je dat wat eng vond mocht je eerst met een touw om je middel er af springen; de badmeester hield je dan vast. Er was een dames- en een he renkant, want bij elkaar dat mocht niet. In het diepe, zowel bij de dames als bij de heren, lag een vlot in het water. Bij elkaar op het vlot mocht niet. Als je betrapt werd dan mocht je een week niet komen zwem men. Ook de zonneterrassen waren apart maar desondanks hebben we altijd heel veel ple zier gehad. Ook ben ik met Vakantieont spanning geweest. Daar was dan altijd één dag bij, lopen naar de Kleine Wielen, even zwemmen, dan naar de grot in het bos van Ypey en dan lopen naar Tietjerk en met de trein weer naar Leeuwarden terug. Ook wel een middag naar ,,'t Kalfje". Dat was een speeltuin waar nu het Dragoonsplein is. Mooie tijden waren dat toch. De jeugd geniet nu heel an ders, maar of het altijd zo ge zellig is dat weet ik niet. Leeuwarden Ali Talman-Rinsema ZWEMBAD GROTE WIELEN Bij het zien van de foto van het Zwembad De Grote Wielen in een vorig Kleine Krantsje gin gen mijn gedachten naar het verleden terug. Zo goed ik weet is in 1926 het schoolzwemmen ingevoerd. Ik ben namelijk in 1913 geboren en in de zesde klas kregen wij voor het eerst in de gymnas tiekzaal les in het droogzwem men: de schoolslag. Die zomer werd er begonnen met de lessen in het bad. We werden met de bus naar de Grote Wielen gebracht en daar het water in. Maar met maar één uur zwemmen in de week vorderden de lessen niet zo vlot. Zoals in elke klas waren er ook bij ons jongens, die niet in het water durfden. Die kregen dan wel eens een zetje mee. Of de meisjes toen ook meegingen weet ik niet meer. Witmarsum: Aylva State Wirdum: Kamstra State

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1990 | | pagina 9