*T KLEINE KRANTSJE
El hellema
Makelaars en
Taxateurs
voor geheel
Friesland
de fieri
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEENpagina 4
Makelaardij sinds 1898
KI
Leeuwarden
voerig aandacht geschon
ken. Daarbij is ook de oor
sprong van hun bijnamen
ter sprake gekomen. Som
mige informanten meenden,
dat Sikke in zijn jonge jaren
een kaatser was en later
"altijd" over kaatsen en
kaatsers sprak, anderen
dachten dat de bijnaam te
maken had met een beste
pruim tabak, "een kaets ta
bak". De aanduiding "Sikke
Bloemkool" ontstond, door
dat vader Sikke zo nu en
dan met bloemkool ventte.
De oude Nieuwenhuis is in
1927 in de Blokhuissteeg
overleden; de jonge Sikke
stierf in 1961 in de Psychia
trische Inrichting Groot
Bronswijk in Wagenborgen.
Red. t KI. Kr.
LEEUWARDEN: GEWELDIG
Wat is het toch iedere keer ge
weldig, als ik weer eens in
Leeuwarden kan zijn. We zijn
nu alweer bijna drie maanden
in Amerika terug, maar onze
gedachten zijn nog steeds in
Nederland en vooral natuurlijk
in Friesland.
Ik heb vele vroegere buren en
vrienden kunnen opzoeken en
we hebben heel wat ouwe koei
en uit de sloot gehaald. Anno
van der Veen in Assen, Martha
en Dirk Martens in Leeuwar
den, Geert en Akke Spoelstra
in Beverwijk en vooral niet te
vergeten Ritsko van Vliet. Ook
hadden wij het genoegen de
heer Fenno Schoustra te ont
moeten en hoewel hij net aan
de eettafel zat, heeft hij de tijd
genomen ons te woord te
staan. Het was ons erg aange
naam en wij hopen, dat hij 't
Kleine Krantsje nog lang op de
been kan houden.
Ritsko heeft ons meegenomen
door een oud gedeelte van
Leeuwarden. Wat een herinne
ringen komen er dan naar bo
ven en bijna ook tranen.
Leeuwarden is voor mij nog
steeds een prachtige stad. Ik
had ook helemaal geen moeite
met de Leeuwarder taal, hoe
wel ik hier al veertig jaar zit en
mijn moederstaaltje nooit kan
spreken. Maar ik kan er nog
wel in denken
Roy Utah; USA
Minnie Scheer-Schot
HOMMAGE AAN DOKTER
O. SCHREUDER
In het Kleine Krantsje van no
vember reageerden velen op
de fotoprijsvraag betreffende
het statige huis van dokter W.
F. J. Uffelie. Een dergelijk mo
nument moet zeker voor de
toekomst bewaard blijven.
Leeuwarden mag trouwens niet
klagen over de zorg die door
Monumentenzorg en door parti
culieren aan de uitzonderlijke
gebouwen wordt besteed.
In dezelfde periode van dr. Uf
felie praktiseerde ook dokter O.
Schreuder, gevestigd in het
pand Nieuwburen 128.
Bij een bezoek aan mijn ge
boorteplaats kwam ik tot de
ontdekking dat dit fraaie huis
helaas met de ondergang wordt
KONINKLIJK BEZOEK
Het artikel in 't Kleine Krantsje
van februari van de heer J. I.
Kuhlmann was voor mij aanlei
ding eens in mijn archief te
zoeken naar een foto, die ik al
tijd had bewaard, van het be
zoek van de koninklijke familie
aan de ijsbaan aan de Bleeker-
straat, waarover de heer Kuhl
mann schreef.
Deze foto kwam eindelijk boven
water. Ik sta er zelf, links met
ijsmuts op, te kijken naar prin
ses Juliana, die net onder be
geleiding de trap was afgeko
men.
Wat me nu intrigeert is, dat ko
ningin Wilhelmina en prins
Hendrik niet op deze foto voor
komen. Kwamen die iets later,
of stonden ze al op het ijs?
De legendarische commissaris
van politie, de heer Wesser is
ook duidelijk herkenbaar.
Die bewuste winter leerde ik
schaatsen en ik stopte er mee
in 1976.
Samen met mijn vrouw heb ik
veel tochten gemaakt in Noord-
Holland, maar de 'Elfsteden'
lag ver boven ons niveau!
Omdat ik direct bij het Gooi
meer woon, genoot ik deze
winter nog intens van de
schaatspret van anderen en
houd als herinnering er veertig
foto's aan over.
Oude liefde roest nooit!
Hulzen Bach Schuurmans
EEN VERADEMING
't Kleine Krantsje: niet weg te
denken. Wat een verademing
in deze tijd van grote ellende!
De fraaie foto van leerlingen
van School 5 in 't laatste num
mer riep bij mij jeugdherinnerin
gen op. Ook ik heb deze
school bezocht. Ik was tien
jaar, toen ik daar vanaf een
dorpsschool in de vijfde klas
belandde.
De allereerste dag ging de bel.
Alle jongens vlogen de klas uit.
We hadden gymnastiek! Ik
kwam in een zaal met allerhan
de toestellen. Wist ik veel wat
gymnastiek was. Bij ons in het
dorp bestond dat uit het sprin
gen over een stuk touw, dat
door twee jongens werd vast
gehouden. Maar wij groeiden
op met de natuur, wisten meer
dan de stadsjongens van plan
Aan de roemruchte heren
Sikke Senior en Sikke Ju
nior, die officieel Nieuwen
huis heetten, hebben wij
vele jaren geleden zeer uit- De oude Nieuweburen met links het huis waar dokter Schreuder woonde.
bedreigd!
Aan de rechterzijde van de
voordeur zijn een paar garage
deuren aangebracht, waar
vroeger de wachtkamer was en
de spreekkamer links heeft de
bestemming kantoor.
De voorgevel is een zoge
naamde lijstgevel met zuiver
symmetrische raamverdeling
van vijf ramen op de verdieping
en beneden links en rechts van
de voordeur gelijke raampartij-
en. Zoals gebruikelijk liep, naar
ik meen, langs de voorgevel
een hardstenen stoep die
meestal voor de ramen omslo
ten was dooreen ijzeren hek.
Bij het schrijven van dit alles
gaan mijn gedachten even te
rug naar de tijd zo'n vijfenzestig
jaar geleden dat mijn moeder
en ik uit de wachtkamer de
spreekkamer instapten, waar in
de rechterhoek een grote in
stallatie stond om te gebruiken
als armen of benen waren ge
broken.
Voorts vond ik het altijd zo
apart klinken wanneer mijn
moeder na het consult aan de
dokter vroeg: "wat ben ik u
schuldig?" en het antwoord
luidde: "vijfenzeventig cent".
Immers, in die tijd was het zie
kenfonds nog niet volledig inge
voerd. Wanneer men niet kon
betalen, werd het door de stad
vergoed. Later begon dokter
Sinninghe Damsté met een ei
genziekenfonds.
Dokter O. Schreuder was voor
velen en ook voor onze familie
een begrip; waar men in de
(Vervolg op pag. 8)
ten, vogels enzovoort.
We hadden die ochtend rek
stok, moesten een buikwaarts-
om maken. Toen het mijn beurt
was zei ik: "meester ik doar
net", oftewel: ik durf niet.
"Kom" zei de (roodharige)
gymleraar Roel de Jong, "ik
help je". Hij pakte me bij de
kraag en mijn (korte) broek, til
de me op en.hij had meteen
een stuk textiel van mijn broek
in zijn handen. Algemene hilari
teit.
Dat "soegje" wist niet eens wat
een buikwaartsomdraai is.
Maar ik keek alles goed af en
het duurde maar even en ik
was de andere jongens de
baas. Die gymnastiek kwam
pas goed tot ontwikkeling later
op de H.B.S. onder leiding van
gymleraar Piet Smit. Ik durfde
de gevaarlijkste oefeningen
aan, vertrouwde helemaal op
meester Smit en mijn gym werd
op het rapport steeds beloond
met een 9. Daar is, denk ik, die
kapotte broek debet aan.
Leeuwarden Albert Reitsma
SIKKE DE KAETS
Met bijzonder veel genoegen
heb ik het pas aangeschafte
boekje "Populaire Leeuwar
ders" gelezen. Ik heb daarna
ook nog een exemplaar ge
haald voor mijn zoon.
Uiteraard kunt u niet alle be
kende stadstypen, welke in de
loop der jaren in Leeuwarden
waren, opnemen. Voor zover
mij bekend zijn indertijd aan
"Hoempa" en aan grote en
kleine Jochum in 't Kleine
Krantsje artikelen gewijd.
Maar wie zou er eens in de pen
willen klimmen over vader en
zoon Sikke, vroeger woonach
tig in de Blokhuissteeg en be
kend onder de bijnamen "Sikke
Bal", "Sikke de Kaets" en "Sik
ke Bloemkool?" Ik kan mij deze
heren nog duidelijk voor de
geest halen. Hebben hun bijna
men iets te maken met kaatsen
of misschien met de handel in
bloemkolen?
Leeuwarden J. Wouda
