TOEN WE NOG OP DE SCHOOLBANKEN ZATEN
REKLAME DICKVANDERHEIJDE JR
FERDINAND BOLSCHOOL
'T KLEINE KRANTSJE
J&tt jlet
SMOKKELACTIE
STADSNIEUWS
VANVROEGER
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 15
adviesbureau voor reklame en publiciteit jozef israëlsstraat 6-10 058-124984
Dit is de eerste klas van de Ferdinand Bolschool, gefotografeerd
in 1931. We beginnen bij de rechter rij en gaan van links naar
rechts: Jopie van Daal, Dirk Epema, Oane bij de Leij, Bauke
Mendel, Lenie de Winter, Margot van Esveld, Jannie de Vries,
Hennie Memerda?, Simon Strijkstra en een onbekende. In de
middelste rij: Klaske van der Molen, Willem van der Molen, Jaap
Jongkees, Hans Boekwijt, Sam Jan Eisma, Jaap onbekend,
Jollie Hamersma, Simon van Heerewaarden, Herman Pier van
der Velde. Tenslotte in de linker rij: Truusje van der Mei, Annie
Stellinga, Jetske Castelein, onbekend, onbekend, Jannie van der
Kooi, Hendrik Bijlsma, Oense Straatsma, Bob Siderius, Teddy
Procee en Menno Bruinsma. De onderwijzeres is jufPostma.
OUDE FOTO'S
Het is altijd interessant om de
oude foto's die't Kleine Krantsje
iedere keer weer publiceert,
goed te bekijken. Ook weer die
we in't laatste nummer zagen
staan, prachtige romantische
hoekjes!
Ook de minder romantische,
maar toch veelzeggende foto
van het gebombardeerde Pan-
werk bij het Oldegalileën sprak
me heel erg aan. Daar kwam ik
enkele jaren met mijn transport
fiets met een grote korf voorop
bij de familie Annema. Eerst op
de Pölle, waar ze aanvankelijk
woonden bij de houtmolen van
Timmermans, 's Winters was
het een hele beproeving daar
heelhuids door de steeg te ko
men. Menigeen is er met z'n
bakkerswaren in de sloot te
recht gekomen. Ik spreek nog
wel eens met een van de beide
dochters. Hun broer Henk is bij
dat bombardement om het le
ven gekomen.
Dan die foto van de Nieuwebu-
ren, vroeger nog een prachtige
straat. Toen ik als leerlingbak
ker bij Kuipers mijn loopbaan
begon, woonden er nog vier
bakkers in deze straat. Was
eerst Wijngaarden hier met zijn
lekkere stroopbolletjes de echte
warme bakker; later is mijn
vroegere baas hier verder ge
gaan met zijn heerlijke brood
soorten. Na die tijd heeft bak
ker Andriesma de zaak nog
voor enkele jaren overgeno
men.
Verder woonden De Groot en
Beetstra beiden aan de kant
van bakker Kuipers en tegen
over hen zat bakker Andela.
Bakker Kuipers was een fijne
man met hart voor zijn fraaie
zaak. Een mooie winkel met
een ouderwetse marmeren te
gelvloer in zijn bakkerij. Dat
was zijn trots.
Toen kostte een waterbrood
van vierhonderd gram nog ne
gen cent en een echt melk-
brood met het merk MB op de
onderkant een dubbeltje. Ik zie
me nog die zwarte vette blikjes
onder in de broodvormen doen.
Je had toen nog al eens een
controleur op bezoek om te
zien of er niet met het melk-
brood werd geknoeid.
Vele malen heeft Kuipers een
prijs gewonnen op bakkerijten
toonstellingen. Als een van de
collega-bakkers te weinig meel
had om te bakken, dan hielp
men elkaar. De omzetten, die
men toen had waren niet alle
maal even daverend.
Mijn eerste verdienste was een
rijksdaalder, 's Morgens zeven
uur moest je dan op je werk
zijn. Zaterdags nog een uur
eerder. Als je dan naar je werk
fietste kwam je veel jongens
van je leeftijd tegen. Je groette
elkaar op dat vroege uur en ie
der zocht zijn dagelijkse be
slommering weer op.
Enkele bakkers ontmoet ik nu
nog wel eens, zoals Pé Tromp,
die zich in de loop der jaren
onder de bekende bakkers
heeft weten te scharen met zijn
mooie winkel aan de Franklin-
straat. Zijn zoon heeft het be
drijf intussen overgenomen.
Tja, dat bedenk je allemaal bij
het zien van die foto's en dus
ook bij de plaat van de Nieuwe-
buren, waar de gezellige zater-
dagmarkt verdween en die nu
een parkeerplaats voor auto's
is.
Leeuwarden
Rinzevander Heide
Gisternamiddag ongeveer 4 uur
geraakte achter het erf van den
veehandelaar S. Boonstra op
Klijenburg een jongetje te water.
Op het hulpgeroep van eenige
kinderen, snelden enkele bewo
ners van het tegenover liggende
Schilkampen toe; twee van hen
(Vervolg van pag. 5)
Inmiddels waren er van alle
kanten colega's komen opda
gen. Ook de politie en een am
bulance, De Belg werd bevrijd
vanonder de laadbak. Hij had
een gekneusde heup.
Ook onze sectiechef was al
gauw present. Hij prees ons
geweldig. Toen ging hij als een
gek achter de nog steeds
rondrennende koeien aan. Ik
zag hem een koe de mestvaalt
injagen, het beest bij de staart
grijpend. Opeens bleef hij stok
stijf stilstaan, de armen ten he
mel heffend. Dichterbij geko
men, zag ik het: de chef zat
van onder tot boven onder de
koeiepoep! Het doodsbenauw
de beest had hem de volle laag
voeren in een bootje naar de
overzij, terwijl de derde zich van
z'n jas ontdeed en zonder aarze
len in het water sprong om het
knaapje te redden. Inmiddels
was ook een bewoner van de
andere zijde van de vaart komen
opdagen, wien het gelukte, met
behulp van een stok, den dren
keling behouden op het droge te
brengen.
(1930)
gegeven! Nou, hou je dan maar
eens goed! Ik lachte me te bar
sten. Stiekem is de chef (letter
lijk en figuurlijk) afgedropen. In
een geleende overal van de
boer vertrok hij snel naar Sas
van Gent.
Aldus voorkwamen wij een
smokkelactie. Zulks in het be
lang van onze deviezenpositie
en handhaving van de Wet op
de Economsiche Delicten, le
dereen was tevreden, althans
onzerzijds. Alleen de chef niet.
Die zag er wat je noemt "be
scheten" uit!
Zo was Leeuwarden destijds
een berucht trefpunt voor
smokkelaars.
Marten W. Sytsema.
