'T KLEINE KRANTSJE
GESPREKKEN OP DE
LEEWADDERS,
WAAR IS DIT?
Der komme wel weer meer
kienders, mar de ouwe namen
sterreve uut. Dat sit Geert
dwars, soa as te swaar würden
anderen dwars sitte ken. Der
wurdt wel meer ferhandeld, mar
ferduld, an't end gaat ut weer
over die namen. En Rintsje de
Ruter komt afskeid nimmen fan
Tabe Ruutsje, Lange Marten,
Minne Mager, Fokke Vutman,
Groate Geert en raad es, Loa-
dewiekde Tureluur.
Groate Geert: Ik bin groatfader
wurden. Ons kleinkien is fleden
week geboren. Ons dochter
was niet al te jong trouwd, en
dan fut en dalijks gien kienders
om 'e toanen hewwe willen.
Minne Mager: Ja sukken hew
je. As't ken beide ferdiene. Een
autootsje op'e diek, wat luukse
in'e huus. Lekker ete en drinke.
Eerder een fles kujak dan een
suugfles! Klein Grapke.
Geert: Soa was ut bij mien
dochter niet helemaal. Mar se
konnen destieds geskikt een
huus kope. Dus geld lene en
een hiepeteek en soa gauw
mogelijk de kop deraf met af
lossen en soa wik mar segge,
sak mar segge.
Fokke Vutman: Toch siene jou
meer kleine kienders as soafeul
tied werom. Jou siene jonge
moekes fietsen met één foorop,
en één achterop. Jou siene
meer kienderwagens ferbeel ik
mie wel es. Sientje seit: de slin
ger swaait weer terug
Lange Marten: Wat hét dat met
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
Dé. Suden die hun beste tied
had hewwe? Jou salie daar
mar werke en je loan staan late
mutte. Of metmake dat jouw
winkel dicht gaat.
Geert: Sukke winkels mutte
met hun tied metgaan. De
naam alleen doet ut niet meer.
Sjemin, Siemen de Wit, Michiel
de Gruyter, ik seg maar wat,
der komt meer kieken. Alleen
de naam, nee. Wat seit Minne?
Ja, son Marjolein.
Loadewiek de Tureluur: Marjo
lein, Marjolein, wil je toch mijn
vrouwtje zijn. Goeiemorgen,
alte kameraden. Allemaal goed
gesond? Want dat is de hoofd-
saak tureluurlijk. Wat is der met
Sjemin en Marjolein, Geert?
Tabe: Ho, Ture eh
Loadewiek. Wij prebere Geert
wat over sien leed heen te hel
pen. En nou komstou met de
klompen in't spul. Hoe is't
jong? Dou konst wel een dikke
kop kregen hewwe.
De Tureluur: Dat is feitwaar.
Soa oud as dizze Loadewiek is,
hew ik ut op een groeien set.
De ponnen flogen der an. Dus
ik op dieet. En feul fietse, en
feul lope. Mar ja, ik bin soms
soa flauw as een luus!
Fokke: En dan loopje soms
deur de Hema en deur Vé en
Dé en dan ruukt ut soa lekker.
Sientje mut oek soa opasse en
ut is son lekkerbek. Wat seit se
dan? Ken ik nou een kreket rui-
le tegen morren tuus twee ear-
pels?
Minne: Mar dat blieft er faak bij
denk ik. Ja, hoorst wel. Hoog
stens één earpel. Sukke dingen
hew ik nooit last fan. Ik ken al
les ete. Ik bin niet swaar op
een weegskaal en niet swaar
op'e han.
De Tureluur: Nee, Minne is al-
tied een fleurig hachje weest.
Wat seiden wij dan wel? Een
lollige broek met regenwater.
Mar ik weet niet hoe se an son
segje komme. Mar daar staat
pagina 13
een slinger te maken? O, de
slinger fan de tied. En de
meensen hun opfattings. Eerst
mar niet gauw trouwe, en eerst
gien kienders, en sukke dingen,
en nou weer een bitsje net as
froeger in ons jonge jaren.
Geert: Ut is een snoeperig
meiske. Ses-en-een-half pon
loof ik. En drinke jong. Mien
dochter hét mar net genoeg.
Mar ja, se is niet naar mien
frouw noemd. Marjolein hewwe
se derfan maakt. Marjolein!
Tabe Ruutsje: Ik hoor wel an
Geert sien menier van praten
dat ut em riiet anstaat. Wij
hewwe der oek een Robin bij,
en een Sonja, en een Marcel,
en een Mebel, dat skrief je Ma-
bel. Dat kwam nog ut dichtst bij
Tabehahah.
Minne Jager: Mien fader fertel-
de es fan een man, die had
drie susters: Sjoukje en Teats-
ke en Grietje. Toen kreeg ie
een dochter en noemde hur:
Jacqueline Theodora Margare-
tha. As son meiske nou later es
trouwe su met één met een
dubbele naam, weest wel
Fokke: Ja, met Van Weideren
Rengers of de Vos van Steen-
wijk, seg mar. Och heden ja.
Dan is Piet Hein korter. Of Jan
met die korte achternaam. En
Ans Kort is heel kort. En nou
su ik segge van Gend en Loos.
Mar dat ken weer niet. En
Vroom en Dreesmann oek niet.
Marten: Daar wurdt feul over
skreven. Ik bedoel over Vé en
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was het...
met zestien zeer fraaie foto 's van de stad uit een lang vervlogen tijd.
Dit is een herinnering aan de vroegere gezelligheid rond de leestafel van het nu al lang
verdwenen hotel De Bleek op de hoek van de Bleeklaan en de Groningerstraatweg.
Rechts, aan het hoofd van de tafel eigenaar-exploitant Piet van der Zee; naast hem van
rechts naar links George van der Ploeg van de machinefabriek, Simon Tjallingi en Willem
Branderhorst, beiden van de Condensfabriek en een onbekende gast. Geheel links De
Vries van het Zuivelhuis in de Tjerk Hiddesstraat. Verder bij de kassa ober Hans de Wal
en, met de rug naar ons toe, ober Emil Ganzinga. Tenslotte de buffetjuffrouw, datisAgnes.
een fent naar ons te swaaien
met sien stok.
Tabe: Ferrek, dat is Rintsje de
Ruter. Ik docht dat ie al werom
was. O, hij komt hier nou hene.
Dou hest em wel es troffen,
Loadewiek? Hij woande froeger
in'e Blekerstraat, en sit nou
Rinsje de Ruter: Hello boys,
dizze man naait hast weer uut.
Morren riede we naar Voor
burg, naar de frouw hur broer.
En overmorren stappe we in't
fliegtuug. Weer naar huus. Hé,
dit is, dit is
De Tureluur: Rintsje jonge, mar
wij kanne mekaar tureluurlijk.
Wij hewwe tegare wel speuld
in 'e speultuun achter ut Rin-
gerspark. De opasser had een
stief been. Jou sitte al jaren in
Australië loof ik?
Rintsje: Ho, ho, in Amérika.
Das een andere kant op. Cali-
fomië. Dou bist Loadewiek en
dou hast een suster Murkje of
Durkje of Augurkje, ik weet ut
niet krekt meer.
De Tureluur: Augurkje is flau
wekul tureluurlijk. Ut wa Murkje.
Mar hun kienders fonnen dat
een rare naam. Toen is der
eerst Monika komen, en later
een Marjolein. Wat nou Geert?
Geert: Daar was ik al pratende
wat fan mien argewaasje kwiet,
en daar komt die Ture eh
Loadewiek weer met Mar
jolein ansjouwen. Seg nou self
Rintsje, ouwe namen ferdwiene
helemaal!
Rintsje: Dochst dat bij ons
Geerten, Tabes, of Fokkes he
stonnen? Der binne wel Min
nen, mar dan niet fanwege hun
naam. En ik ken in Santé Bar
bara een man die noemt em
Edward Pooper, mar toen hij
hier nog in 'e Wouden woande
hiette ie Edzer Poepjes!
Vlga
ïoe^e't
is er ook in Leeuwarden een
stedelijke weermacht geweest.
Jonge knapen van vijf en twintig
moesten er voor loten en werd
men ervoor aangewezen dan
begon er een diensttijd van vijf
jaar. Daarna kon men, als vrijwil
liger, nog wel langer blijven. De
schutters, zoals ze werden ge
noemd, leerden excerceren en
het geweer hanteren en na een
opleiding van een half jaar kwa
men ze in de eerste of tweede
klas van de Leeuwarder Schut
terij. Achter hun eigen muziek
corps marcheerden ze dan door
de stad, gadegeslagen door hun
stadgenoten, die altijd erg inge
nomen waren met de schutterij-
muziek. in 1907 is er, na tachtig
jaar, aan het instituut van de
stedelijke schutterijcorpsen een
eind gekomen.
