GESPREKKEN OP DE BRUG
LEEWADDERS,
WAAR IS DIT?
'T KLEINE KRANTSJE
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 13
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders
waar is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien
dagen naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vries-
straat 1,8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten
wij een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was
hetmet zestien zeer fraaie foto's van de stad uit een lang
vervlogen tijd.
Soa nou en dan ferskient een
emigreerde Liwwadder bij de
brug. Dizze keer is dat Bonne
Sera uut Australië. Hij en de
anderen prate over ut uterlijk
fan ut Liwwadden froeger en
fandaag de dag. En se komme
nog in 'e ouwe Weerklank te
recht. Een ooiefaar sette hun
an 't lachen: Tabe Ruutsje,
Lange Marten, Minne Mager,
Fokke Vutman, Groate Geert
en de anloper Bonne Sera.
Lange Marten: Ik hew begre
pen dat die Bonne, die femilie
fan Sientje fan Fokke weer hier
is. Hij sit al jaren in Australië,
mar om de soa feul jaar wil ie
de Oldehove weer sien.
Minne Mager: En dan toch al-
tied weer werom hé? Krekt as
Rintsje de Ruter. Die seit dan:
mien wuttels legge hier, mar
mien kienders en kleinkienders
woane daar. Dus hoor ik déér.
Tabe Ruutsje: Wij hewwe der
ooit es an docht oek te emigre
ren. Ik had een skoftsje gien
werk, en je dochten an je kien
ders, die de groate skoal hast
deur waren. Mar ja, toen kwam
der een baas om mie, een bes
te baas, en toen bin ik mar an
't ruutsje setten bleven.
Groate Geert: Ja, in 't bouwtak
gong ut faak op en del. Ik hew
wel goed ferdiend, en wel weer
es een poaske sonder werk
weest. Mar.nee, ho, daar
sien ik Fokke lopen en die hèt
een man bij em. Dat sal die
Bonne wel weze. Hew ik em
wel es troffen?
Fokke Vutman: Morren man
nen, ik hew een goeie prater
metnomen. Jim kanne Bonne
denk ik wel hé? Ja, docht ik
wel. Tabe en Marten en Minne,
en dit is Geert. O, daar hest
wel an, Bonne? Hij is goed an
'e maat, mar ferder fait ie niet
teugen.
Bonne Sera: Ut is al weer een
paar jaar leden, dat ik hier was.
Mar ja, nou is de ouwste
skoansuster overleden. Dat we
seiden: ut mut toch mar weze.
Die hewwe guster naar Goutum
brocht.
Geert: Nou sien ik ut al. Die
Bonne. Wij stonnen faak met
een ploegje bij mekaar bij 't
foetballen. Op ut Fonteinland,
bij Em-Ka-Vé. Bonne Sering
seiden se dan. Nee, Bonne
Sera, dat was son fersje.
Bonne: Dat feld fiene jim niet
weer werom. En de Willemina-
baan helemaal niet. En ik bin
met Fokke naar een neef
weest, die woant op ut swem-
bad dat in 't Nijlan was. Och
here, wat gaat ut hier raar in
ons ouwe Liwwadden.
Marten: Jonge, de hele wereld
leit er raar hene. Sien alleen
mar naar Rusland. Wat een re-
boelje! En de kleine man is de
je-wete-wel. En dichterbij fan
die dikke boeven, die jou foor
minder dan honderd gulden
deur je raap skiete. En wat
doet de pliesje?
Tabe: Je kenne oek frage, wat
ken de pliesje? Gister hewwe
se één oppakt, morren komme
se die selfde roebel weer teu
gen. Hij steekt se gewoan de
gek an. En wat anders: komme
jim savus buten? Wij niet. En
dan doest de tillefizie an, en
wat siest daar? Jim wete ut
wel.
Minne: En even goed sette de
meensen em an. Dou oek
Tabe. En hoe is dat nou in Au
stralië, Bonne? Ik bedoel op 'e
teevee. Oek series en kwissen
en spultsjes, en fillums met
dooie meensen en nakende
wieven? Klein grapke of.
Bonne: O ja, niet altied, mar
wel faak. Mar wij siene niet
feul. Nee, we leze savus wat,
we hewwe wat anloop, of we
gane self naar kunde. Wat we
leze? Faak pakjes met ouwe
kranten en krantsjes uut Neder
land. Nim alleen mar de adfer-
tensies.
Fokke: Sientje doet er wel es
een briefke/an hurren bij. Die
en die namen must naar kieke.
Die hewwe jou wel kannen. Ja,
soa fer is 't hene. En hij hèt
soa lacht om die wedstried, wie
in Liwwadden de skoanste
straat had. En alle reboelje der
om hene, waar of niet, Bonne?
Bonne: En die fotos der bij. Ja
ren en jaren leden lagen Snor-
rewiets en Pieteman op 'e knib-
bels de straat skoan te maken.
Wie sette froeger sukke stum
pers an 't werk? De heren fan
de Armenkamer seker. Mar ja,
dit gong heel anders.
Geert: Bij ons in 'e straat wu-
den se der eerst niet an. Dat
hew ik jimme laassen oek al es
ferteld, mar der waren een paar
gebekste wieven, die hewwe
hast eikeneen ompraat. Jonge,
jonge, die hewwe wat af-
sweerd. Sukken kenne soa wel
in 'e gemeenteraad, wuk mar
segge, sak mar segge!
Fokke: Ja, mar dan is er al heel
wat ferkeerd gaan. Nim dat ge
bouw fan de Algemene Friese
seg ik mar. Ut Burmaniahuus.
Dat blieft staan, mar daar om
hene is ut letterlijk een puun-
hoop. Bonne docht eerst nog,
dat se fan doel waren de ouwe
Torenstraat weer in ouwe glorie
te herstellen.
Marten: Dat su gien raar idee
weze. Der sal een nij stads-
huus komme loof ik hé? Mar
och, der blieve genoeg stenen
over. Mar der sal wel niet één
soa gochem weze om an 'e To
renstraat te denken. Dan mutte
Geert sien buurfrouwen eerst in
'e raad sitte.
Bonne: Wat ik wel leuk fon, dat
waren die terrassen overal in 'e
stad. Der sat, toen wij hier wa
ren, nog wel es een knappe
dag tussen, en dan sat ut faak
knap fol. Wij hewwe nog es
een middag foor ut ouwe plies-
jebero sitten. Even theedrinke
bij Vondeling, sei Sientje nog.
Minne: O ja, die staat daar op
'e hoek. Se hewwe mij wel es
ferteld, dat ie nooit koffie dronk.
Altied thee. En oek nooit een
burrel. Nou loof ik oek niet dat
die Kok een man is, om tussen
alle pollentieke gesoademieter
deur teugen die frouw, die foor-
sitter loof ik, te roepen: Hop
Marjanneke Sint, we pakke nog
een pint! Klein grapke.
Bonne: Ik trof daar oek nog
ouwe kunde. Een man, die bij
mien ouwelui in 'e Seringebuurt
woand had. Daar is Sering
weer, Geert. Hij had mij as
klein jonkje nog wel langs ut
Hoogpad lopen sien. Daar is
nou de Albert Heinstraat, loof
ik.
Tabe: Piet Hein mut ut weze.
De seeheldebuurt. Daar had
den je ut winkeltsje fan van
Dellen op 'e hoek. En deur de
echte Weerklank kwamen jou
bij Koopmans op ut Vliet uut.
Wat seit Bonne? Die ooiefaar?
Fokke: Die man, die Bonne
trof, fertelde nog son mooie
grap. Over seg mar Trientsje.
Die had met de frijer dokterke
speuld in 't Joadeland. En later
kneep se em, want ja, trouwe
mutte.Ja, soa gong dat froe
ger. Je wisten fan niks. En op
een dag komt er een ooiefaar
naast hur lopen, en die fraagt
hur naar ut adres fan een
Trientsje. Hij wist dus niet wie
die foor had.
Bonne: Nee. En feraltereerd
geeft se hur adres in 'e Weer
klank oek nog. Mooi. Se komt
tuus, en daar seit moeke: der is
heel nuver een brief foor dij
deur de skustien rugeld. Hier is
ie. En Trientsje skrikt hur doad
en maakt de brief open. En wat
ston er? "Kunnen nu gevraagd
produkt niet leveren. Hopen uw
volgende aanvraag te kunnen
honoreren. Hoogachtend, Ooie
vaar."
Vlga
Dit is een oeroude foto van de varkensslagerij van Hessel van der Form op de hoek van de
Noorderweg en de Vijzelstraat - nu is dat al vele tientallen jaren de slagerij van Jan de
Bruin. Hessel van der Form was de grootvader van onze abonnee, mevrouw Joke Hoen-
van der Form uit Leeuwarden. Haar vader, Jitse van der Form, de zoon van Hessel dus,
staat links op de Noorderweg. Wie de man rechts in de Vijzelstraat is, weet Joke Hoen niet,
maar dat zou ze toch graag willen weten. Is er iemand, die hem herkent? Joke Hoen heeft
haar vader eigenlijk niet gekend. Toen ze drie was, kwam die al te overlijden.
