SPECIALE AANBIEDING: ZIE ACHTERPAGINA 24
ARTISTEN BIJ
SIPCASTELEIN
VOOR
DE RECHTER
STATES ENSTINZEN
'T KLEINE KRANTSJE
SCHOONHEID DIE VERLOREN GING
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 16
Ook nu weer de beschrijving
van een artist, die ik in het na
jaar van 1940 zelt bij Cabaret
"Spoorzicht" van Sipke Caste-
lein heb zien werken.
Het-is de Rotterdamse variété-
artist, die zich Corelli noemde
en die als acrobaat, equilibrist
(evenwichtskunstenaar) en an-
tipodist werkte. Zijn vrouw, die
oorspronkelijk in de verpleging
werkte, heeft hem tot zijn dood
als assistente begeleid en leeft
nog in Den Haag.
Een antipodist schopt allerlei
voorwerpen in de lucht, om die
weer keurig op zijn voeten op
te vangen.
Het was op een maandag
avond, dat ik eigenlijk naar de
Gereformeerde Jongelingsvere
niging had moeten gaan, dat ik
deze artist, die tweemaal op
een avond optrad, aanschouw
de. Al enkele maanden lette ik
op de advertenties van "Spoor
zicht", die met een prachtig ge
blokte rand in die tijd in de
krant verschenen. Variété was
alles voor mijl
Het leuke aan deze antipodis-
ten-act was, dat hij heel on
schuldig met een soort rol be
gon. Deze rol draaide op de
voeten, stond dan weer lood
recht op de ene voet, enz. Dan
kwamen er moeilijker voorwer
pen, zoals een stoel, tenslotte
een hele tafel, die eveneens al
lerlei draaiingen op de voeten
maakten, dan weer overdwars,
dan weer rechtop, in één woord
een lust voor het oog.
Ook een pop, die op de voeten
de raarste capriolen maakte.
En helemaal aan het slot, werd
met behulp van zijn assistente,
een heel bed met een pop erin,
op de voeten gezet (zie foto).
Aan het eind stond de pop ook
't Kleine Krantsje heeft in de loop der jaren een zeer omvangrijke collectie opge
bouwd, die bestaat uit advertenties van Leeuwarder winkels en bedrijven. Deze
verzameling bevat niet alleen annonces uit deze, maar ook uit de vorige eeuw.
Maar hoe groot onze collectie ook is, compleet wordt zo'n verzameling natuurlijk
nooit. Toch streven we naar volledigheid. Daarom zullen we nog graag in het bezit
komen van exemplaren van vóór negentienveertig van de Leeuwarder Courant of
van het vroegere Leeuwarder Nieuwsblad. Wie zou ons daaraan kunnen helpen?
Even een telefoontje 058-120302) en wij komen graag bij u langs.
Op een dag in mei heeft de
jeugdige opperman J. F. te
Leeuwarden zich leelijk vergist,
een vergissing, die hem nu
duur komt te staan. F. had te
zamen met een vriend een
overtreding begaan en zooals
te doen gebruikelijk is, vroeg
de verbaliseerende agent
naam, adres, enz. van de over
treders. F. gaf op, dat hij Wie-
linga heette, maar al spoedig
bleek, dat hij zich hiermee ver
giste.
F. wil den kantonrechter doen
gelooven, dat hij zoo "veralte-
reerd" was over dit verbaal, dat
hij zijn eigen naam vergat en
"zoo maar" dien van zijn vriend
opgaf.
Kantonrechter: "Ik kan me niet
goed indenken, dat iemand
zich in zijn eigen naam kan
vergissen, maar het schijnt toch
mogelijk te zijn".
Verdachte: "Zeker is het moog-
lijk. Ik hew al jaren met die jon
ge omslagen, hé en was oek
op die dag met hem in gesel-
skap. Nou en toen binne mien
gedachten soa bij hem weest,
dat ik doadgewoan sien naam
opgaf".
Kantonrechter: "En Wielinga
moest zeker zeggen, dat hij F.
heette?"
Verdachte: "Wel nee, meneer;
dat kwam toch soa uut. We
hadden toch een identiteitsbe
wijs bij ons en die agent kon
daarop toch drekt sien hoe wij
hietten. Ik hou vol meneer, dat
het apseluut een vergissing
was".
De ambtenaar kan deze over
tuiging niet tot de zijne maken
en blijft van oordeel, dat F. den
verkeerden naam opgaf om
den agent te misleiden en aan
een strafvervolging voor de
overtreding te ontkomen. Hij
eischt 10 boete subs. 10 da
gen hechtenis. De kantonrech
ter vonnist met 6 of 6 dagen.
(1941)
rechtop in bed, met de rokken
omhoog, wat bij het publiek
voor grote hilariteit zorgde.
Als tweede nummer bracht hij
het opstapelen van blokken
met één hand, in twee stapels,
waarbij hij zich in evenwicht
hield en tenslotte maakte hij
een kopstand op deze blokken.
The Corelli's werkten in varié
tés in heel Europa.
Ja, dat is dan deze keer een
antipodist. Doet men hetzelfde
werk, op de rug liggend in een
podest en "schopt" daarbij le
vende personen de lucht in,
dan noemt men dat Ikarische
spelen, genoemd naar de god
Ikarius, die zich door de lucht
bewoog. Deze vorm van kunst
werd né de Middeleeuwen of
Kruistochten in Europa geïntro
duceerd door rondreizende ar-
tisten uit het Midden-Oosten.
Zo, nu geen geschiedenis
meer, maar even onze huidige
tijd. In de krant stond, dat nog
dit jaar het nieuwe gebouw op
de plaats van "Spoorzicht" ge
reed zal komen. Lijkt mij sterk,
als ik er dagelijks voorbij loop,
maar ja, ieder in zijn vak. Waar
is de tijd gebleven!
Zodra het gebouw geopend
wordt, wil ik met de beschrij
ving van artisten, die door de
jaren bij Sipke Castelein werk
ten, ophouden. Er is nog ande
re kopij genoeg. Leeft er nog
wel iemand van de familie Cas-
teiein? Zoon Marten, die later
een restaurant in Bussum had,
"de Karseboom", heb ik nog
eens bezocht met de bekende
goochelaar Jan Hagoort in
1972.
Leeuwarden
Historisch Variété Archief
Ritsko van Vliet senior
Heeg: Harinxma State
