UIT GROOTMOEDERS ANSICHTENALBUM 'T KLEINE KEAHTSJE MUMMIE GEVONDEN OP OUD KERKHOF ONTBIJTEN OP DE OLDEHOVE ZELDZAME ZAAK: VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 21 De goeie ouwe tijd - was die wel zo goed? Even na de eeuwwisseling maakte een agent van politie in Leeuwarden proces-verbaal op tegen een negen en veertig jaar oude vrouw, die "als bedelares" door een herbergier een cent kreeg toegestopt. De vrouw, gescheiden van haar man en door haar kinderen verlaten, had helemaal geen geld meer en was als gevolg van een beroerte niet meer in staat een slag werk te doen. Zij moest wel bedelen om niet van honger dood te gaan. Maar Vrouwe Justitia wist wel raad met dit geval. Zij veroor deelde dit arme schepsel tot drie dagen hechtenis en... tot opzending naar een Rijkswerkinrichting voor de tijd van drie jaar... "Kwaliteit moet je koesteren als een baby" heeft Jentje Feen- stra, de algemeen directeur van de B.V. De Soete Suikerbol, eens gezegd en achter die uit- (Vervolg van pag. 9) lang meemaken. Zij overleed, vijfenzestig jaar oud, al in 1953. "Jim motte altyd goed op 'n an der passe" had ze in onvervalst Bildts nog tegen haar kinderen gezegd. De ietwat wonderlijke situatie deed zich aanvankelijk nog voor, dat de drie Feenstra-bak- kerijen in Leeuwarden onder verschillende namen opereer den. De zaak aan de Twee- baksmarkt heette "Feenstra's Bakkerij", die aan de Tuinen "Bakkerij Vermeulen" naar de meisjesnaam van de vrouw van Jan en die aan de Kleine Kerk straat dus "In de Soete Suiker- bol". Pas na enige tijd werd het etiket In de Soete Suikerbol op alle Feenstra's bakkerijen in de stad geplakt. Overigens liep het met de zaak aan de Tuinen niet zo goed, als de Feenstra's dat gewend wa ren in hun zaken. Het bleek hier toch niet zo'n goed ver kooppunt te zijn en er kwam tenslotte aan de langjarige bak kerstraditie op dit punt een eind, toen de oude heteluchto- ven werd gesloopt en de bak kerij tot garage degradeerde. In 1967 deed de Soete Suiker bol weer een grote stap naar voren door het aankopen van de bakkerij van Dijkstra op de hoek van Achter de Hoven en de Van Asbeckstraat. Na het verwijderen van de oude ste nen ovens, die vijfentachtig ton aan staal en stenen oplever den, vonden de Feenstra's in overvloed de ruimte, die ze al zo lang hadden begeerd. En dit werd nu dan ook de cen trale vestiging, waar voortaan werd gebakken en van waaruit de onderneming In de Soete Suikerbol werd gedirigeerd. Gedirigeerd, nog steeds, door de kinderen van "oude bakker Jentje", maar die nu weer wer den gestimuleerd door hün kin deren, de volgende generatie, die zich al voorbereidde om het roer over te nemen en om te zorgen voor een verdere spec taculaire uitbreiding van De Soete Suikerbol. spraak staat hij nog steeds. Maar hij vindt ook, dat niet al leen het produkt belangrijk is, maar ook de hele presentatie eromheen. Daarom kan hij zo nu en dan uit de hoek komen met een stunt, waar tot z'n blijde verras sing "de grote pers" gretig op afkomt. Zo verwierf hij nog maar kort geleden landelijke publiciteit met het aanbieden aan de Commissaris van de Koningin in Friesland van een reusachtige "Abraham" bij het bereiken van diens vijftigjarige leeftijd. Jentje Feenstra had ge hoord, dat het personeel van de Griffie op het Provinciehuis geen tractatie zou krijgen op de verjaardag van de C.d.K., om dat dit toen juist in het buiten land verbleef. De Soete Suikerbol maakte toen een kolossale Abraham, die voor het personeel was be doeld en die later aan de C.v.K. werd aangeboden. Voor Hans Wiegel zelf was er toen een Abraham in een kleiner for maat. Ook kwam de Soete Suikerbol in het nieuws, toen het bedrijf onlangs een ontbijt verzorgde voor een gezin, dat een be paalde wedstrijd had gewon nen. De broodmaaltijd werd echter niet verzorgd bij de prijs winnaars thuis, maar.op het dak van de Oldehove! Alle be nodigdheden daarvoor had de Suikerbol met graagte de trap pen op naar boven gesjouwd! In veertientweeënzeventig werd even ten noorden van het toen nog erg kleine Leeuwarden het klooster Galileën gebouwd - de straatnaam Oldegalileën herin nert ons er nog altijd aan. Een kwarteeuw later werd het klooster door plunderende ben den voor een deel verwoest, waarna het herbouwd werd bin nen de poorten van de stad op de plaats waar nu nog de Gali- leërkerkstraat loopt. De latere Galileër kerk, oor spronkelijk de kapel van het klooster Galilea, is nog tot ne gentienveertig blijven bestaan. Toen moest dit gebouw tussen de Tweebaksmarkt en de Gali- leërkerkstraat wegens bouwval ligheid worden gesloopt. Bij de opruimingswerkzaamhe den werden tal van oude graf zerken gevonden, geweldige stenen, sommige met sierlijke ornamenten voorzien. In de groengrijze zware klei eronder trof men nog veel gave, zware eikenhouten doodkisten aan, die door het grondwater op deze plaats de eeuwen glans rijk hadden doorstaan. Heel bijzonder was de vondst van een stoffelijk overschot, dat men, wie weet hoe lang gele den, getracht had te mummifi ceren. Met het hoofd en de on derbenen was dat ook wonderwel gelukt; met de an dere lichaamsdelen niet. Verder vielen de bodemvond sten op dit oude kerkhof heel erg tegen. Rozekransen of an dere dingen, die men de ge storvenen had kunnen meege ven, werden helemaal niet ge vonden. Alleen trof men in een van de doodkisten een miskelk aan en verder kwamen er slechts een paar oude munten uit de grond. Zouden in eerdere tijden, graf rovers de zoekers van negen tienveertig misschien voor zijn geweest? Of zou, wat weet je ervan, de grond onder het ge bouw van het Telefoondistrict, dat later op deze plaats ver scheen, toch nog schatten be waren? Een foto van de Nieuwestad met de Oude Waag. Heel vroeg in de morgen gemaakt misschien? O nee hoor, dat is niet waarschijnlijk. Het plaatje dateert van omstreeks 1909 en toen was dit nog het dagelijkse beeld: geen autoverkeer, geen fietsverkeer en zelfs nauwelijks wandelaars. Alleen wordt er net een handkar over de Langepiep geduwd. Zou dat de kar van een meubelhandelaar zijn? Wie weet kan iemand dat nog eens bevestigen. Overigens: wat een fraaie straatlantaarn, niet. Waar zou zo'n pronkstuk gebleven zijn Leeuwarden Nieuwestad met Oude Waag.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1991 | | pagina 21