Ehellema
'T KLEINE KRANTSJE
Makelaars en
Taxateurs
voor geheel
Friesland
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 5
nisch bedrijf. Hij heeft
daarmee nog gezeten aan
de Nieuweburen en op de
hoek van de Hoeksterstraat.
Een jaar of zes geleden is
de heer Bouwmeester
overleden.
Red. K.K.
DANSEN MET DE DIVED UP
SWINGERS
Voorjaar 1945 - Leeuwarden
was bevrijd door de Canade
zen, de Manitoba Dragoons,
trokken de hoofdstad van ons
dierbare Heitelên in en ieder
een was vervuld van een
enorm gevoel van opluchting
en daarnaast van een geweldi
ge blijdschap dat de vijf bange
jaren achter de rug waren. Men
wilde deze tijd zo spoedig mo
gelijk vergeten. Feestvieren,
muziek en dansen, dèt wilde ie
dereen!
Nog in het laatste bezettings
jaar werden de Dived Up Swin
gers geformeerd en werd er
danig gerepeteerd bij de leden
thuis. De band bestond uit de
volgende musici: Harry Verbe
ke, leider, tenor en altsax. Zijn
broer Eddy, drums en bas,
Rein Kolk, piano, later opge
volgd door Sjoerd Zijlstra (Bo-
ris), Tonny van het Veld, gitaar,
Piet Postma, viool en gitaar,
Frans ten Velthuis, trompet en
last but not least onze Canade
se drummer Woody. Gezongen
werd er door de verloofde van
Rein Kolk, Dries Visser.
De eerste avond dat we met de
band optraden was bij Spoor-
zicht, jawèl bij Sip Castelein.
Het werd een grandioze avond
en we speelden dat de stukken
eraf vlogen. Tot vèr in de om
trek van Spoorzicht zullen wei
nig mensen die avond hebben
geslapen. Het uitzinnige publiek
klom door de ramen naar bin
nen en men stortte zich in de
dansende menigte met een al-
ies-overheersend gevoel dat dit
het feest was waar men vijf
jaar op had gewacht!!
De band kreeg het druk, vooral
toen Woody, de Canadese
Makelaardij ainda 1896
Leeuwarden
drummer eraan werd toege
voegd en we de titel kregen
"The Regimental dance-
orchestra of the Manitoba
Dragoons".
Voor de bandleden werd het
een periode van muziek en nóg
eens muziek. Het werd een tijd
om nooit te vergeten! Kortom:
praktisch iedere avond feest en
plezier.
Maar tenslotte kwam ook aan
deze dingen een einde. Onze
Canadese vrienden keerden
weer terug naar huis. Het regi
ment werd toen gelokaliseerd
in Oldenzaal. Over die tijd valt
zelfs een boek te schrijven. Uit
eindelijk zijn enkele leden zoals
Sjoerd Zijlstra, Tonny van het
Veld, Piet Postma en Harry
Verbeke in het muzikantenvak
terechtgekomen. Vooral Harry
kreeg grote faam met het Miller
Sextet, o.m. op het North Sea
Festival en de Diamond Five.
Of "The Dived Up Swingers"
legendarisch zijn geworden
weet ik niet. Maar mochten er
onder de lezers van het onvol
prezen Kleine Krantsje mensen
zijn die óók op de klanken van
Harry Verbeke en z'n mannen
hebben gedanst: stuurt u een
reaktie, te adresseren aan de
redactie van 't Kleine Krantsje
of aan mijzelf. Ik woon in de
Lupinestraat 24, 3812 XG
Amersfoort, tel. 033 - 618468.
Amersfoort
Tonny van het Veld
VREUGDEKRETEN
Rond elf uur hedenochtend
werd het Kleine Krantsje be
zorgd. Dat betekende een
vreugdekreet. Niet één maar
twee; de laatste naar aanlei
ding van het stuk van de heer
W. Kramer uit Gouderak over
de uurwerkzaak van Hoekstra
op de Nieuwestad. Die herinner
ik me nog. Met grote letters
stond er "Stadsuurwerkmaker"
op de gevel. Telkens wanneer
ik langs kwam dacht ik: hard
werken op school en het net zo
ver brengen!
Ook verzorgde en wond de
heer Hoekstra het uurwerk van
het torentje van de Ambachts
school op. Wanneer het 's
avonds stil was in dat gebouw
hoorde men in de lerarenkamer
onder het torentje de klok tik
ken. En dat nog wel ondanks
dat de zolder van het gebouw
tussen het uurwerk en de lera
renkamer lag.
't Was altijd mijn grote wens
het uurwerk eens te mogen be
kijken. Wel, dat mocht een keer
in de grote vakantie. Met de
uurwerkmaker ging ik mee de
trappen op, over de zolder en
we belandden in de iets hoger
gelegen uurwerkkamer.
Daar was ik dus in die voor mij
heilige ruimte, 't Was een mooi,
eenvoudig uurwerk. Lange slin
ger, Grahamgong (genoemd
naar de uurwerkmaker Graham
die deze constructie vond),
rechtstreekse aandrijving van
de as naar de wijzers, dus
géén ressortmateur. Die is voor
grotere wijzerplaten waarbij de
wijzers per minuut verzet wor
den zoals in de Oldehove.
Het uurwerk had de verticale
bouwwijze en moest éénmaal
per week worden opgewonden.
De uurwerkmaker, de heer Kra
mer of een mederwerker van
hem, nam de sleutel, die de
vorm had van een kruk en
wond rustig het uurwerk en het
slagwerk op.
De gewichten hingen buiten de
uurwerkkamer aan staaldraden
en die liepen over katrollen.
Dankbaar voor wat ik gezien
had ging ik naar huis en de
uurwerkmaker ging ook zijns
weegs.
Enige jaren later kwam de heer
W. Veldman, concierge van de
Ambachtsschool, bleek van
schrik, bij mijn vader het lokaal
binnenrennen. "Mijnheer Van
Hespen," riep hij, "bij het op
winden van de klok is een ge
wicht naar beneden gevallen
en het ligt nu in de directeurs
kamer!"
Daaronder vonden wij, tot onze
verrassing, een relatiekaart van
Bouwmeesters Wikkelbedrijf,
Voorstreek 88b, telefoon 3968.
Dit staat er op de kaart: "Hier
mede hebben wij het genoegen
UEd. te berichten, dat wij ons
te Leeuwarden hebben geves
tigd met een speciale Wikkel-
bedrijf voor stofzuigers, moto
ren, auto-dynamo's. Door
vlugge bediening en prima af
werking onder volle garantie
hopen wij Uw orders te mogen
uitvoeren en durven ons ten
zeerste bij U aanbevelen.
Hoogachtend Bouwmeester's
Wikkelbedrijf. Stuurt U eens
proef en U blijft klant".
Deze firma is ons geheel onbe
kend en ze komt ook niet voor
op de oude ledenlijsten van de
Winkeliersvereniging 'Voor
streek-Vooruit'.
Mogelijk beschikt Uw uitgebrei
de archief over meer gegevens.
Wij zijn benieuwd.
Leeuwarden Cor de Jong
Bouwmeester's Wikkelbedrijf
is kort na de Tweede We
reldoorlog begonnen in een
pand aan de Voorstreek, dat
bereikbaar was via een
steeg. Vooral voor het wik
kelen van stofzuigers was er
toen heel wat werk aan de
winkel. De door U gevon
den, niet gedateerde kaart,
zal wel dateren uit die tijd.
De exploitant, Dirk Anne
Bouwmeester, heeft zijn on
derneming later gepresen
teerd als een electrotech-
The Dived Up Swingers. Van links naar rechts Piet Postma,
Sjoerd Zijlstra, Tonny van het Veld, Eddy Verbeke, Woody, Frans
ten Velthuis en Harry Verbeke.
Vader dacht: dat zal wel niet,
hij zal de lerarenkamer wel be
doelen, die ik als directeur van
de avondscholen benut. En ja.
Daar was de ravage. Boven op
de rechterleuning van de stoel,
die mijn vader 's avonds ae-
bruikte, was het gewicht terecht
gekomen. Mevrouw Jückers
was reeds met veger en blik
bezig de boel wat aan te ve
gen.
Vader was zo verstandig in de
deuropening te blijven staan en
commandeerde dadelijk me
vrouw Jückers daar weg te
gaan en bij hem te komen. Hij
had in één oogopslag gezien
dat niet het gehele gewicht
doch een stuk daarvan op de
vloer lag..Waar was de rest?
Welnu, die was in het gat van
het plafond blijven steken! Elk
ogenblik had alles naar bene
den kunnen komen met nare
gevolgen! Het bleek dat het
vallende gewicht eerst door
een balk gegaan was, toen
door de houten vloer en deels
in het plafond was blijven ste
ken.
De uurwerkmaker was, bleek
als een doek, naar beneden
gerend om de concierge, te
waarschuwen. Volgens hem
moesten er grote ongelukken in
het locaal beneden de zolder
gebeurd zijn
De heer Kramer, zal het zich
ongetwijfeld ook wel herinneren
ook al was hij, toen het gebeur
de, bijna vijf decennia jonger.
Grouw A. van Hespen
EEWAL WEER OPEN?
Ik ben het eens met de men
sen die vinden dat de Eewal
weer open moet, desnoods met
een houten bruggetje in 't mid
den!
En ik hoop dat ons nageslacht
het 'Vliet' ook weer openmaakt
(een schande dat het dicht ge
gooid is) en dan weer de fron
ten van de voormalige Koop
mansmeelfabrieken in oude
staat hersteld.
Mocht de 'Wibra' nog eens een
keer afbranden, dan niet weer
met zo'n afschuwelijke gevel
opbouwen, die er totaal niet
tussenpast, maar de oude ge
vel weer in ere herstellen.
De Leeuwarders of toeristen
zullen heus niet de torenhoge
gebouwen gaan bekijken, want
daar is men gauw op uitgeke-
i
De oude Ambachtsschool aan
de Menno van Coehoornstraat.
Ook al lang verleden tijd.
ken, of een middagje 'stappen'
in een nieuwbouwwijk, nee ze
zoeken de mooie oude plekjes
op in de stad!
Doen wij dat zelf ook niet als
we in een andere plaats zijn?
Laat Leeuwarden zijn eigen stijl
behouden, en geen duplicaat
worden van andere steden.
Misschien komt er ook nog
eens een tijd dat de jeugd niet
direct een auto aanschaft, maar
meer gaat fietsen, veel gezon
der en goed voor het milieu!
Breng de leeftijd op 25 of 30
jaar voor ze hun rijbewijs kun
nen halen. Hier zal de jeugd
het wel niet mee eens zijn,
maar ja, meningsverschillen
zullen er toch wel blijven. De
één houdt van de moeder en
de ander van de dochter, een
kwestie van smaak!
Leeuwarden
H. Bakker-Fokkema
BOUWMEESTER'S WIKKEL
BEDRIJF
Voor reparatiewerkzaamheden
in een slaapkamer hebben wij
de vloer moeten openbreken.
