DE BRIJKOKERIJ VANTAEKEMA
KERSTTAFEL
Dijkstra
WOON- EN
BEDRIJFSMAKELAARDIJ
'T KLEINE KEANTSJE
F.POPMA Lzn
baxe Bakkerij
DEKSEISI
WAT HEEFT DIE VAN
FEP EEN PANNEN
autobedrijf
BOELENS VAN DEN AKKER
DEALER VOOR LEEUWARDEN
en omstreken
058-130141
alle onroerend-goed zaken betreffende
nvele referenties.
Groot assortiment voor uw
- gfiSSSMJSSL,
Harlingersingel 23
hoek Harlingerstraatweg
Leeuwarden Tel.058-121480
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 8
De "duit in't zakje" van Cor de
Jong met betrekking tot de Brij
kokerij van de firma Taekema
in 't novembernummer van 't
Kleine Krantsje slaat vermoe
delijk op de tijd van na 1930.
Net als andere melktappers
kregen wij toen bakfietsen. Zelf
hadden we geen koperen bus
sen, maar verschillende parti
culiere melktappers, zoals bij
voorbeeld de firma Wagenaar,
wel. Wie Cor de Jong geholpen
heeft weet ik zo niet. De man
met de snor en het sikje, over
wie hij schrijft, kan mijn vader
zijn geweest. De gleufhoed is
mij niet bekend; mijn vader had
meestal een zwarte of een wit
te zeilpet op.
OMZETBELASTING
Wij hadden zo'n vijftien weder
verkopers, die brij van ons kre
gen. Mijn vader ging richting
Schrans via de toen nog nauwe
Peperstraat, waar Van der
Goot woonde. Een bestelling
van tachtig liter bij dokter Dam-
sté kan ik me nog goed herin
neren. Vandaar ging hij de Hui-
zumerlaan in; daarna via de
Baljeestraat en de Van Swie-
tenstraat naar de Transvaal-
wijk.
Zelf startte ik, toen ik een jaar
of veertien was, 's morgens om
zes uur en ik zette dan een bus
bij de jeneverstokerij van Tak
op de hoek van de Groninger
straatweg en de Willem Spren-
gerstraat. Daarna reed ik naar
de Pioenstraat en vandaar naar
de Spanjaardslaan. Er stonden
dan twee melktappers bij de
boerderij van Wesbonk, vlak bij
Poelstra's stalhouderij. Later
verhuisden zij naar een plaats
tegenover het Rengerspark.
Ter hoogte van de zandbak bij
de Jodenbegraafplaats zette ik
een bus en wat flessen neer
voor de zogenaamd zelftappen-
de boer Alves, een neef van de
melktapper uit de Pioenstraat.
Ik moest dan aanpoten om
voor zevenen in de Mozart-
straat te zijn bij de melktapper,
de heer Vonk. Hier bracht ik
meestal een veertiger.
Eens kreeg ik een lekke band
en kwam ik te laat op mijn
school, de Ambachtschool. Me
neer Straatsma stond in de hal.
"Je bent te laat", zei hij, "waar
om?" Ik begon te stamelen:
"Ikik maar hij zei:
"Loop maar gauw door, aan jou
kan ik tenminste zien, dat je je
best hebt gedaan om op tijd te
komen."
Het ging met de brijkokerij zo
als ook de zoon van de heer
Schut al schreef, steeds min
der; de fabrieken gingen achter
de zelfstandige tappers aan.
"Taekema" hoorde ik een tap
per eens tegen mijn vader zeg
gen, "wanneer ik alles van de
Lijempffabriek neem, krijg ik
een nieuwe bakfiets en kan ik
misschien ook nog in het Pen
sioenfonds komen."
WEDERVERKOPERS
Ook kwam de omzet belasting.
De fabriek betaalde belasting
over het eindproduct, de pap.
Maar mijn vader en ook de
heer Schut moesten tweemaal
omzetbelasting betalen, eerst
voor het eindprodukt van de fa
briek, in dit geval karnemelk,
en dan ook nog eens voor de
pap.
Toen mijn vader naar het be
lastingkantoor ging om hier
eens over te praten, keerde
zo'n ambtenaar zich om en zei
tegen zijn collega's: "Hier is ie
mand, die wil géén omzetbelas
ting betalen!" De manier waar
op die man dat zei was
gewoon kleinerend.
Er gebeurden trouwens meer
vreemde dingen. Ik moest eens
tien flessen melk bij de fabriek
aan de Emmakade halen en ik
leverde tien lege flessen in.
Maar ik moest per fles wel vijf
cent bijbetalen. "Onze flessen
zijn vijf cent duurder gewor
den." "Dan de onze ook",
meende ik, "mijn vader bestelt
vijfduizend flessen ineens bij de
glasfabriek." Maar ik kon hoog
of laag springen, iedereen
moest vijf cent bijbetalen en wij
dus ook.
Als kinderen moesten wij dus al
vroeg meehelpen en toen mijn
broer eens een paar kazen van
de Melkfabriek Freia uit de
Schrans moest halen, kwam
mijn broertje, hij was toen een
jaar of negen, met een zakje
op de rug de melktapper Wa
genaar tegen.
"Wat heb je daar mee te sjou
wen?" vroeg Wagenaar. Mijn
broertje antwoordde: "Ik hew
hier even tachtig plus op mien
belig, twee Edammers van
veertig plus". Wagenaar kwam
dit later lachend aan mijn vader
vertellen.
Soest
G. Taekema
De operazanger Hans Kaart, in '63 op drie en veertigjarige
leeftijd overleden, heeft in verschillende landen zingend op
de planken gestaan. Ook in Covent Garden in Londen.
Eens besloot hij een goede vriend, de acteur Henk van
Buren, uit te nodigen voor een bezoek aan Engeland. Om
zijn gast speciaal te verrassen studeerde hij met het koor
van Covent Garden een kort Nederlandstalig welkomstliedje
in. Wat de Engelsen, bij aankomst van Henk van Buren in
het Victoria Station, precies zongen wisten ze zelf niet,
maar welluidend klonk het wel. Toen Van Buren uit de trein
stapte, hoorde hij het koor hem het volgende fraais, op de
melodie van het bekende „Vader Jacob", toezingen: „Henk
van Buren, Henk van Buren, grote zék, grote zék!"
Verkoop-onderhoud-reparatie
APK en milieukeuringen
W. de Geeststraat 44, Leeuwarden
Kerstkransen
Weihnachtstollen
Luxe broodjes
(10 soorten)
Kerstbroden
Kersttaarten
Kerstoranjekoeken
WIRDUMERDIJK 37
LEEUWARDEN. TEL. (058) 123485
Wij wensen onze vrienden en clientèle een voorspoedig 1992
die bi/ u past. Alle kollektiesvan
EmaTco "IS BK' Fiss,er' Sigg
Dbnlln t 9°s"na- Snelkook-
pannen, koekepannen en hade*:
Pannen en fluitketels. U maaze
allemaal uitproberen in onzï
on7?™r.aïekeuken- C ent
