T KLEINE KRAHT5JE
GESPREKKEN OP DE BRUG
LEEWADDERS,
WAAR IS DIT?
WAPEN VAN
FRIESLAND
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 13
''1'-
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders
waar is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien
dagen naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vries-
straat 1,8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten
wij een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was
hetmet zestien zeer fraaie foto's van de stad uit een lang
vervlogen tijd.
Na een dag of wat (koude of
regen) binne ons maten weer
es op hun faste plakje. Na over
ditten en datten praten te hew-
wen, sal Skelte Bobberdeskonk
ferskiene met een frouw,
die kunde hèt an, ja wie? Mar
de ploeg eindigt wat nuver, diz-
ze TabeRuutsje, Lange Marten,
Minne Mager, Fokke Vutman,
Groate Geert, bedoelde Skelte
en bedoelde frouw.
Fokke Vutman: Ut is hier rusti
ger as tuus. Sientje hèt de bok-
kepruuk op. We mutte per jaar
loof ik twintig gulden meer be-
tale as se de weg Drachten-
Luwwadden ferdubbelen gaan.
Wiegel ken de pot op, seit se!
Minne Mager: Dat su een mooi
gesicht weze. Klein grapke. Ik
hew ut oek lezen. Wij hewwe
daar gien belang bij, mar ja,
anderen wel. Drachten is gien
Dokkum!
Groate GeertHestou wat op
Dokkum teugen? O ja, die
groate diek die der komme mut
achter de Groate Wielen lan-
ges. Binne se, loof ik, fijf menu
ten eerder in Dokkum.
Tabe Ruutsje: Alles mut gau
wer en gauwer. Soa krekt oek:
binne mie daar een paar brom
fietsers as gekken foorbij flo-
gen. En gisteravund in skie-
mer een fietser sonder licht.
Lange Marten: O ja, dat ge
beurt soa faak. En seg er mar
niks fan, want dan krije jou oek
nog een groate bek. Nou ja,
dat is nog beter as een mes in
'e bealeg!
Tabe: En dan wurre se soms
oppakt, en soms opsloaten, en
na een tiedsje weer loslaten.
Dan binne de piesiaters (seit
Skelte dan) en de rechters ut
niet eens.
Fokke: En soms is er te min
bewies. Nou wille se met een
test komme om ut bloed te fer-
gelieken, of ut sliem, of ut sper
ma. Jimme wete wat dat is?
Wat hewwe wij al wat leerd
niet?
Minne: Daar hew ik Skelte oek
al over hoord. Ik trof em Sater-
dagmiddag op 'e merk op 'e
Kelders. Hij sei ut netuurlijk
weer ferkeerd. C. en A.-test
loof ik. En ut mut Dé-En-A-test
weze niet Fokke?
Fokke: Ja seker, Minne. Nou
hèt die selde Skelte Bobber
deskonk ut plan hier langs te
kommen met een frouw die die
troffen had, en die miende dat
se Marten kon fan froeger.
Marten: En dou weest niet
meer, hoe die man hiette? O,
een frouw. Een frouw. Dat su ik
niet wete. As ik se sien mus-
kien wel. Muskien wel een oud
skarreltsje. Mooi begin in ut
nijejaar.
Geert: Dat hew je allemaal wel
es. Loop je teugen één an, die
je in gien jaren sien hewwe. En
in de regel weet je al gauw hoe
en wat.
Minne: Marten hoeft niet lang
meer te wachten. Daar komt
Skelte al an skuven. Met een
frouw. Marten jonge, maak dien
bust maar nat.
Marten: Soa te sien, doet ut
mie niks. En se liekt oek noq al
wat jonger as ik. Och, ons
Skelte swetst wel es faker.
Daar binne se, nou sal je 't
hewwe.
Skelte Bobberdeskonk: Man
nen, alles wat menselek is. Ik
loop even an met dizze goeie
kennus fan mien soan. Se hiet
Sjoukje en se hèt kunde an
Lange Marten, seit se. Wat?
Seiden jou dat niet?
Sjoukje: Nee, ik bedoel dizze
lange man. Hoe seiden je.
Geert? Just Geert. Ik was hier
een paar keer langs fietst, en
had hem staan sien te swet-
sen. En ik docht, die lange fent,
die kan ik, loof ik. Mar niet as
een prater.
Geert: Dus ik bin de skuldige.
En jou hiette fan Sjoukje? Ja,
ut hèt wat bekends. O, bij een
suster fan mij op huushouds-
koal weest? Ja, en wel es bij
ons tuus weest.
Sjoukje: Willie nam mie dan
met en ik geloof oek wel es an
dere meiskes. Jou waren toen
son lange slungel, wat ferlegen.
Jou kleurden altied tot in je
haar, as meiskes teugen jou
praten.
Tabe: Dat is nou aardig over.
Mar hoe hadden jou ons soa
obsterfeerd? Want wij stane
hier lang niet alle dagen, en in
't begin fan't nije jaar wel een
paar weken niet.
Sjoukje: Sont ik skeiden bin
woan ik in Cammingaburen. En
dan fiets ik hier faak langs naar
de stad. En ik mut wel es naar
de skaapskooi fan Oebele Her
der.
Skelte: Se bedoelt de Soasjale
Dienst. Soa hiet de direkteur.
Herder.' Soa prate sukken daar
overu Ik fien ut een aardige
meid.Ik trof se wel es bij
mien skoandochter. Mar se
mutte niet onnoadig op bobber
deskonk leve!
Marten: En toen se ut over ons
had, hewwe jou an mij docht
Skelte, begriep ik. En toen
moesten jou fan noad hier weer
es hene, wielst jou ons mar
ouwe seurenfiene.
Fokke: Muskien betert ie sien
leven. We mutte ut goed be-
doele en goed doen, nou der al
weer een nij jaar begonnen is.
Kiek es an, waar staat Skelte
an te denken?
Skelte: Heel anders as jou den-
ke. Welke oudfader gong soa-
feul muljoen jaren leden foor 't
eerst op sien benen lopen?
Een swatte uut Afrika, of een
ouwe Rus soa as ik fleden
week las. Of die eh.Zara
Leandertaler, soa as ie loof ik
hiet.
Sjoukje: En dan fiene se hier
aardgas in e gron, en een kisje
met ouwe munten bij Tsjumma-
rum, mar nooit de eerste ouwe
diep-Fries. En muskien is die
wel begonnen met op sien han-
nente lopen.
Minne: En om nog even deur te
fanteséren, die kwam op sien
hannen bij een dorp. En om ut
bordsje goed leze te kennen,
gong ie even op sien benen
staan. Mar toen ie las fan Sex-
bier-rum, is ie fan alteraasje op
sien benen lopen bleven. Hè,
hè.
Vlga.
Veel oudere onderwijskrachten
zullen herinneringen bewaren
aan het grote gebouw in het
midden van het Groot Schaver-
nek. Hier immers is jarenlang
de Rijkskweekschool geweest
en het was daar, dat zij hun
opleiding genoten.
Maar oorspronkelijk was het
befaamde hotel Het Wapen van
Friesland hier gevestigd - in
het begin van deze eeuw was
dat een van de eerste hotelbe-
drijven in de stad. Net zoals bij
voorbeeld het Hotel De Nieuwe
Doelen dat deed, stuurde Het
Wapen van Friesland een met
een paard getrokken rijtuig
naar het station om hotelgasten
af te halen. Dat was een servi
ce, die de hotels van deze tijd
niet meer kennen.
Een geheel andere bestem
ming had het grote gebouw
aan het Schavernek in de pe
riode tussen het hotel en de
kweekschool in. Het was toen
een tehuis voor daklozen. Maar
zo noemden de Leeuwarders
van die dagen het niet - die
spraken altijd van het dakkeloa-
zehuus.
Jazeker, ook dit is Leeuwarden: het oude Snakkerburen onder een machtige
wolkenlucht. Een wandel- of fietsbezoek aan deze oude buurtschap is nog altijd de
moeite waard - van de buurtschappen Schilkampen, Schenkenschans en Snakker
buren heeft dit laatste zich het best kunnen handhaven. Centraal op deze plaats
de oude herberg De Zevenster, die al heel lang niet meer dienst doet als zodanig.
Maar ooit was deze herberg een belangrijk pleisterpunt, niet alleen voor verkeers
deelnemers over de weg, maar ook voor reizigers van de waterkant.
