REKLAME DICKVANDERHEIJDE JR
TOEN WE NOG OP DE SCHOOLBANKEN ZATEN
STEDELIJK GYMNASIUM ARENDSTUIN
HERINNERING AAN OUDE LEEUWARDERS
ACH MENS, HOE KAN DAT NOU
■T KLEINE KEANTSJE
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WÉRELD ER OMHEEN
pagina 15
adviesbureau voor rekiame en publiciteit
jozef israëlsstraat 6-10 058-124984
-
Nu precies vijftig jaar geleden, op de 29e mei 1942, is in het Hotel
De Nieuwe Doelen deze foto gemaakt bij een feestmaaltijd voor hen,
die dat jaar slaagden voor het eindexamen A. of B. van het Stedelijk
Gymnasium. We zien hier zittend van links naar rechts: Mien Koop-
mans, Akke Zwart, Gerard Huizenga, Jopie de Boer, Ru Bloember
gen, Thien Heerma van Voss en Bert Hollander. Op de eerste rij
staande: Ernst Brouwer, Henk Epema, Andries Algra, Dineke Kruik,
Doeke Boersma, Jaap Ridder, Clara Römer, Lolke van der Laan en
Wim van der Meulen. En daarachter: Jisk Koopmans, Harm Oter-
doorn, Jacob Kalma, Andries Sikkema, Marten Sikkema, Adri Koop-
mans, Eduard Blink, Titus Hoogslag, Jopie Boorsma, Titus Huisman,
Jellie Posthumus en Cees van Saarloos.
Onzen abonnee mevrouw K.
Bouwkamp-De Boer te Annen
was zo vriendelijk ons ter verrij
king van onze archieven ver
schillende paperassen toe te
sturen. Daarbij bevonden zich
ook twee krantenknipsels met
betrekking tot eens in Leeuwar
den zeer bekende figuren.
Het eerste was een "In Memo-
riam", gewijd aan de heer J.
Koopal, die in januari 1953 op
de nog jonge leeftijd van zeven
en veertig jaar overleed. De
heer Koopal was gedurende
een kwart eeuw directeur ge
weest van de Verbruikerscoöp
eratie in Friesland "Excelsior".
Zijn overlijden betekende een
groot verlies voor de coöpera
tieve beweging in onze provin
cie, ja, zelfs voor die in het ge
hele land. In 1927 was de heer
Koopal als boekhouder bij Ex
celsior aangesteld; in 1939
volgde zijn benoeming tot di
recteur.
Voor de oorlog maakte de heer
Koopal ook nog enige tijd deel
uit van de Leeuwarder ge
meenteraad; tot zijn vroege
dood toe zat hij ook in de Prij-
zencommissie in onze stad.
Het tweede knipsel behelsde
een afscheidswoord van de po
pulaire dokter W. C. C. ten
Veldhuys - hij schreef dit, toen
hij in het voorjaar van 1938 op
zeventigjarige leeftijd naar el
ders vertrok.
Dokter Ten Veldhuys had bijna
veertig jaar een dokterspraktijk
uitgeoefend en drie en twintig
jaar woonde hij in Leeuwarden.
Hier is hij vooral ook als
"spoordokter" bekend gewor
den.
In het stukje, dat hij ten af
scheid schreef, herinnerde hij
aan zijn spoorervarmg, waar
van ik veel zou kunnen .vertel
len". "Eén episode wil ik opha
len" aldus dokter Ten
Veldhuys, mijn eerste reis op
een locomotief".
"Die tocht, met een zwartkop,
op een mooien Septembermid-
dag, ging van Leeuwarden naar
Zwolle en 's avonds weer te
rug. Witteveen was de meester,
Man en vrouw vertellen elkaar
's morgens bij het ontbijt, dat
ze die nacht gedroomd hebben.
De vrouw had gedroomd, dat
ze van Sneek naar Dokkum
fietste. Het hele stuk in de wind
op; dood- en doodop was ze in
Dokkum aangekomen. De man
vertelde te hebben gedroomd,
dat hij tussen twee zeer aan
trekkelijke dames in bed had
gelegen.
Over beide dromen werd niet
verder uitgeweid. De man ging
naar z'n werk en de vrouw zet
te zich aan de afwas.
Maar 's avonds kwam de vrouw
er toch nog op terug. "Hoe zat
dat precies" vroeg ze haar
man, "die twee mooie vrouwen
bij wie je vannacht in bed lag,
was ik daar ook bij?"
"Ach mens, hoe kan dat nou"
antwoordde de man, "jij was
toch onderweg op de fiets van
Sneek naar Dokkum.
Sijb de Boer de leerling. Het
was voor mij een grote emotie,
die me veel heeft geleerd; een
openbaring, die veilige rust van
den meester en de stoere be
wegelijkheid van den leerling,
de geweldige verantwoordelijk
heid van die arbeid, waarvan
de reiziger, die kalm zijn krantje
leest, zich weinig of niets be
wust is. Mijn grote bewondering
voor een locomotief als enorme
krachtmassa, door menschen-
handen getemd, is sedert over
gegaan op die twee trouwe ke
rels, die ongezien voor onze
veiligheid werken en waken".
Er zullen stellig nog veel lezers
van 't Kleine Krantsje zijn, die
goede herinneringen bewaren,
zowel aan de heer Koopal, de
directeur van Excelsior, als aan
de beminde dokter Ten Veld
huys, die nu ook al heel lang
niet meer in ons midden is.
