LEEWADDERS,
WAAR IS DIT?
'TIIIIHE BUISJE
LEUKE BRIEF
GESPREKKEN OP DE BRUG
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 13
gooie mutte. En dan soms fan
die hagelbuien, die hele kassen
ferniele, wik mar segge, sak
marsegge.
Jelte: Ik hew hier mooie winkels
sien. Mar ja, ut siet er heel an
ders uut as soafeul jaar werom.
Mien ouwelui kochten wel on-
derguud bij Diekstra op ut Vliet.
En ik bin met mien swager bij
dat ouwe winkeltsje in de Nije-
steeg weest. En ik weet wel dat
ik nog es een fiets kocht hew
bij Dooper in 'e Breedstraat.
Nee, niet Jehannes.
Fokke: Der wurdt een hoop
fietst. Sientje en ik hewwe een
week in Drente sitten. Sientje
hur swager die der nou niet
meer komt, had ons destieds
op 'e smaak brocht. Mooie lo
pen deen. Kiek en met die hie-
te rieten, is't in 'e bossen nof-
lijk. Mien rug? Niks gien last
meer.
"Als u mij niet een som van
'vijfenentwintig gulden stuurt
kom ik ogenblikkelijk uw huis in
brand steken!"
Dit opbeurende briefje ontving
in het jaar negentientwintig een
meneer L. Cohen in Leeuwar
den, die er kennelijk niet aan
dacht aan de wens van de
schrijver te voldoen - in plaats
daarvan liep hij met het schrij
ven naar de politie.
Die had er geen moeite mee
deze zaak op te lossen, want
de naam van de afzender, een
venter van zes en zeventig
jaar, stond er keurig op ver
meld. Inclusief zijn adres; an
ders zou de heer Cohen de ge
vraagde som ook nooit op de
goede plaats hebben kunnen
krijgen.
Nog geen maand later moest
cle drieste venter al voor de
rechter verschijnen wegens
schriftelijke bedreiging met
brandstichting. Hij zei toen de
brief te hebben geschreven om
in de gevangenis te komen. De
helft van de laatste twintig jaar
had hij in Veenhuizen doorge
bracht; nu wilde hij wel eens
een poosje in een andere om
geving doorbrengen.
Daar staat inénen een Liwwad-
der uut Suud-Afrika bij de brug
gen. Dat hewwe ons maten
nog niet beleefd. Hij hiet Jelle,
net as Sielstra, die altied sien
sal.
En Afrika is honger en ellende,
hou mar op. Hier te feul, daar
te min.
Ut draait op drank uut, of wurdt
ut buzziene bij Tabe Ruutsje,
Lange Marten, Minne Mager,
Fokke Vutman, Groate Geert
en genoemde Jelle uut ut land
fan Mandela en die mannen.
Minne Mager: Jimme kenne ut
love of niet, mar ik liep guster
teugen een fent an, die ik in
gien dertig jaar sien had. En
toch was ut in één keer raak
fan beide kanten.
Lange Marten: Dertig jaar dat is
een heel skoft. En as je dan al
die tied in één stad woand
hewwe, dan denk ik: hoe ken
dit? O, mar dat is niet soa? Dat
ferandertde saak.
Minne: Jelle is jaren leden emi-
greerd. Jelle. Op skoal hadden
we son segje. Jelle kulle, poe-
pe sulle. Weet ik waar dat weg
kwam. Wat seit, Fokke?
Fokke Vutman: Wim Kan had
jaren leden son Bietel fersje:
waar wij heengaan, Jelle sal
wel sien. En hét dizze Jelle ut
oeksien, Minne?
Minne: Jonge ja. Hij gong naar
Suud Afrika en daar trof ie sien
frouw. Dat was de dochter fan
een groate annimmer. Dus Jel
le fiel met sien neus in 'e but
ter. Een man in bona, su Skelte
segge.
Tabe Ruutsje: En is ie nou foor
goed werom? O, nee. Een paar
maanden. Toe mar. Had em
mar metnomen hier hene. O,
muskien komt ie nog. Hore we
nog es wat.
Groate Geert: Wat wete wij fan
dat Afrika. Allemaal honger en
ellende. O, dat slaat niet op
sien land. Wat seit Minne?
Mandela. Seit mie niks. Een
foetballer of soa? Alles hangt
fan foetballen anmekaar soms,
wik marsegge, sak marsegge.
Fokke: Nee, dit is de baas fan
de swatten. En die wille hun
recht. Maar daar foele een soat
blanken niks foor. Die hewwe
daar een leven as een luus op
een seer hoofd.
Minne: Neffens Jelle is dat oek
niet helemaal waar. Mar sien
es an: de levende bij de dooi
en. Daar komt Jelle anstappen.
Ah, Jelle konst ut fiene?
Jelle: Ah, jonge ja ju. Bij de drie
bruggen seiden wij froeger.
Even handsje geve. Seg mar
Jelle. Ik kan dizze man lbof ik.
Fokke. Ja, daar had Minne ut
al over. Mar nee, de anderen
su ik niet wete.
Tabe: Dat geeft niks ju. Minne
had ons al een paar dingen fer-
teld. En we suden ut krekt even
over de pollentiek hewwe. Man
dela en hoe hiet die boekhou
wer oek al weer. Just de Klerk.
Jelle: Daar weet ik niet ut
meeste fan. Kiek, wij wille an ut
werk blieve. Ik hew son hon
derd man in 't werk. Dus hew ik
er belang bij dat alles wat rus
tig ferloopt.
Tabe: Dan wurdt er oek heel
wat bouwd. En daar mut heel
wat glas in. Mien ouwe fak. Ik
hew er wel es an docht oek te
emigreren, mar ut is niet deur
gaan. Hier was genoeg glas te
setten.
Geert: Der sneuvelt oek feul
glas. leder wiekend hewwe jou
wel halvegaren met een soat
drank op, die winkelruten in-
Het oude Leeuwarden, dat verdween. Dit is het Old Burger Weeshuis, dat aan het Zaai
land, op de hoek van de Zuiderstraat heeft gestaan. Het Rode Weeshuis werd in 1534 aan
het Raadhuisplein gesticht. In 1876 kregen de rode wezen dit nieuwe gebouw, dat in 1945
door de Duitse bezetters doorbrand werd verwoest.
Jelle: Drente. Eén fan ons ken
nissen daar is oek een Drent.
Hij is gewrocht fan turf, jenever
en achterdocht. Dat was ut
segje altied. Hij leest oek nog
kranten uut Nederland. Hij seit:
as 't niet over de politiek of
over foetballen gaat, dan is 't
over de boeren. Die hewwe
hier een melk eh. hoe hiet ut
nou. korting, nee.
Marten: Ja, ut is een duur
woord. Ut houdt soafeul in as:
soafeul koeien, soafeul melk.
Anders komt er te feul butter
en kees. As ut toch gebeurt
wurdt ut opslagen in Brussel,
loof ik, en dan later weer fer-
kocht foor minder geld. En
gaan soa mar deur.
Tabe: Gekkewerk. Hier te feul,
daar te min. Hier te feul eten,
daar ferrekke se fan 'e honger.
Op ut ene plak is ut hartstikke
droog, al jaren, en daar hest
overstromingen. Hoe sit dat in
mekaar, Fokke. Dou hest er
foorleerdop'laast.
Fokke: Nee, dat fak was der
niet bij. Soms hét de pollitiek
de skuld, soms de netuur. En
der mut ferdient wurde. Dollars
binne belangrieker as meen-
sen. Daar hewwe se ommers
over an't haassesskrabben
weest in Rio de Sjanéro. Over
ut meleu, se Skelte wel segge.
Jelle: Daar draait alles om. Mar
mien femilie sit .de hele somer
bij de tee-vee. Eerst foetballe in
Sweden. Singe dat we heel
Uropa an kenne. Toen tennisse
loof ik. Later hardfietse. De
Toer is der foor, brulle se dan.
Gauw komme!
Marten: O, ik mis oek niks.
Morres met een termosfles met
koffie naast mie. Middus tee.
De frouw mooi nar hur suster.
En savus een pilske en as ut
wat goed gong met foetballen
en soa, een slukje. Wat seit
Minne nou?
Minne: Der binne landen, daar
make se buzziene fan drank.
Hoe of wat weet ik niet. Mar
dan ken ut gebeure, stel ik mie
foor, dat de ene sjuffeur an de
andere fraagt: Riede jou op je
never of op berenburg? Klein
grapke!
Vlga.
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was het..."
met zestien zeer fraaie foto 's van de stad uit een lang vervlogen tijd.
