'T KLEINE KRANTSJE Makelaardij en Bedrijfs- makelaardij voor Friesland voor leeuwarden en de wijde wereld er omheen pagina 4 PRINS HENDRIKSTRAAT Nu zo duidelijk aan het licht ge komen is, dat Prins Hendrik een echte schuinsmarcheer der en een onverbeterlijke bui- ten-de-potpieser is geweest, wordt het tijd, dacht ik, dat de gemeente Leeuwarden de straat, die zijn naam draagt, van een andere aanduiding voorziet. Leeuwarden J. Hoekstra De Prins Hendrikstraat, die u bedoelt, is niet genoemd naar de gemaal van Konin gin Wilhelmina, zoals u ken nelijk veronderstelt, maar naar Prins Willem Frederik Hendrik, de derde zoon van Koning Willem de Tweede. Deze Prins Hendrik leefde van 1820 tot 1879 en hij werd, omdat hij een groot aantal zeereizen maakte, ook wel Hendrik de Zee vaarder genoemd. Prins Hendrik de Zeevaarder be zocht Leeuwarden op 8 juli 1869 en de herinnering aan die dag vinden we nog altijd terug in het hoekhuis van de Prins Hendrikstraat en de Willemskade, dat zijn borst beeld draagt met de datum van zijn bezoek. Red.'t KI. Kr. KWEKERIJEN Ik was wel verbaasd in een oud nummer van 't Kleine Krantsje een stuk te lezen van Wil Jong- ma over de kwekerijen aan de Huizumerlaan. Met zijn vader Ype Jongma heb ik aan het eind van de dertiger jaren daar namelijk enige tijd gewerkt en met diens broers Bouwe, Domi- nicus en Willem ook op de an dere kwekerijen aan de Huizu merlaan. Vaak heb ik een volle schouw naar de veiling gevaren. Het waren daar proeftuinen voor appels en peren. Ype bewerkte het land tot aan de Potmarge. Daar hadden ze geen horloge nodig, want om tien uur kwam Leeuwarden OPROER P.H. J. Wouda was misschien gewoon een alarmpistooltje, maar dat weet ik niet meer. Er was in die tijd bij ons ook een jongen, die Sjaak Straat- sma heette en die ijcoventer was bij Frisia aan de Nieuwe- buren. Op een middag zeiden we "Sjaak, gaast met te swem- men bij 't Lekkumerend?" "Tuurlijk" zei Sjaak. Toen de den we een stuk touw aan de bakfiets. Waardoor het voor hem wat lichter fietsen werd naar de Dokkumeree. Daar gin gen we in twee ploegen zwem men en Sjaak ging ook het wa ter in. Maar terwijl de ene ploeg met Sjaak aan het zwemmen was begon de andere ploeg de bakfiets met ijs leeg te schep pen. Toen Sjaak eindelijk weer uit het water kwam, was de bakfiets aardig leeg. Daarna bleef hem weinig an ders over dan de koekjes maar ik met de koffiepot, die Ype's moeder had klaargemaakt, en dan blies ik op de schippers- hoorn. Zo ging dat ook 's mid dags om drie uur. Ik zou die situatie daar nog wel eens willen bekijken. Ik heb Leeuwarden in 1947 verlaten en ben tien jaar later naar Au stralië verhuisd. Misschien wil Wil Jongma nog eens in de pen klimmen en laat hij ons nog meer weten uit die goeie ouwe tijd. Australië Fokke Koning HAPSNERT Vroeger kwam mijn schoonva der, een oud marinier, steevast iedere week een dag bij ons eten. Daarbij bleek hij zijn oude marinegewoonten nog niet te zijn vergeten. Zo vroeg hij voor elke middagmaaltijd met luide stem om zijn "hap snert". Toen hij eens op een snikhete zomerdag bij ons buiten zat en met stentorstem z'n "hap snert" verlangde, kon onze buurvrouw het niet nalaten tegen mijn vrouw op te merken: "Dat die ouwe heer elke week een dag bij jullie komt, is misschien wel leuk, maar dat je hem zelfs bij dit tropenweer een genoegen moet doen door snert te koken, vind ik toch wel wat al te gor tig. te verkopen. Maar natuurlijk lapten we tenslotte wel wat geld bij elkaar om Sjaak te hel pen. Leeuwarden W. Kramer Als jongens woonden wij vroe ger dicht bij de Practische Hulp en ik weet nog best, dat er eens onder de bewoners van dat tehuis een oproer was; ik dacht, dat dat door het eten kwam. Koelmans, de huismeester, een grote zware man, stond in zijn tuin bij het gesticht en toen de mannen van de P.H. een aan val zouden doen, trok hij een pistool en schoot in de lucht. En.weg was de ploeg en de rust keerde weer. Dat pistool GEZELLIG KRANTSJE Bedankt voor het gezellige Klei ne Krantsje, dat ik elke maand met veel genoegen lees. Maar het is jammer, dat we nooit od tijd kunnen zijn met het oplos sen van de fotoprijsvraag. Ik weet nog best, dat heit op zaterdagavond, toen wij nog kleine kinderen waren, uit Het Leeuwarder Nieuwsblad de Ge sprekken op de Brug voorlas. Dat vonden wij zo fijn en nu kunnen we die gesprekken in 't Kleine Krantsje zelf lezen en dan hier helemaal in Australië. Wat er in het septembernum mer op de voorpagina stond, de hoek van de Oude Lom- bardsteeg en het Ruiterskwar- tier, kan ik me nog goed herin neren. Door die steeg kwamen vroeger de paarden van Van Gend en Loos, Belgische knol len waren dat. De voerlui lieten toen de wa gens staan bij het station en ze namen de paarden mee naar het Hofplein. Daar ergens wa ren de stallen voor de paarden en ik denk, dat er ook een pak huis was. In het café, dat op de foto stond, zat een Houbijn - die was organist in de Grote Kerk voor zover ik weet. WATLEUK Wat leuk dat stukje in het sep tembernummer van 't Kleine Krantsje van de heer Kuhlmann over "Ut Vierkant" aan de vroe gere Nieuweburen! Onze halve familie heeft daar gewoond. In het huisje met het bord "Hier glad man geld men" heeft onze opoe gewoond en die is daar in 1923 honderd jaar geworden, wat toen nog een hele bijzon derheid was. Zij woonde daar in bij haar dochter, mevrouw Van der Geest, de vrouwelijke helft van het bekende Duo Van der Geest, de voordragers. Wij hebben er zelf ook gewoond, tweemaal zelfs en onze tante ook, de familie Bakker van de feestartikelenwinkel, die later in de Grote Hoogstraat zat. Onze opoe heeft de grootmoe der van meneer Kuhlmann nog jarenlang aangekleed. Die had reuma en kon dus haar haren niet kammen en dat deed onze opoe dan. Ook aan het Leogebouw heb ik nog herinneringen. Daar heb ben we wel toneel gespeeld. Toen ik de laatste keer 't Kleine Krantsje kreeg heb ik gauw een nichtje in Leeuwarden gebeld en ook zij had deze herinnerin gen. Zelf woon ik nu alweer zes en veertig jaar in Scheve- ningen, maar ik lees 't Kleine Krantsje altijd heel graag. De stad, waar je bent geboren en waar je op school bent gegaan houdt een bijzonder plaatsje in je hart! Scheveningen J. de Jager-van der Geest n Leeuwarden, Nieuweweg7-11 tel. 058-131215* DE PAPEGAAI Een tijdje geleden stond er in 't Kleine Krantsje nog iets over Bouwe Westra. Die heeft naast mijn ouders in de Houtdwars straat gewoond. In de oorlog had hij van alles in huis, want hij kon overal aankomen. Eens kwam er iemand, wiens vrouw moest bevallen en die geen licht had, bij hem om een kaars. Maar die gaf Bouwe hem niet. Toen heeft die man Bouwe Westra bij de Duitsers verraden en daarna kwamen ze alles bij hem vandaan halen. De buren kregen toen allemaal nog een doosje lucifers en een kopje suiker. Maar het ergste was, dat ook mijn ouders verraden werden, want die hadden nog een radio in een dekenkist op de zolder. Die hadden ze net voor de oor log gekocht. Mijn man heeft er later voor gezorgd, dat ze ka belradio kregen. Hoorn Mevr. L. Weber-de Kant Australia Anton van der Werf Bouwe Westra, alias De Papegaai

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1992 | | pagina 4