'T KLEINE KRANTSJE
INTERESSANTE FOTO
Makelaardij
en
Bedrijfs-
makelaardij
voorFriesland
in, de fte&v..
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
WW
EREPENNING
De erepenning van Leeuwar
den, die nu uitgereikt is aan de
redacteur-uitgever van ons
Kleine Krantsje, Fenno Schou-
stra, wordt zelden toegekend
aan diegenen, die zich daad
werkelijk hebben ingezet voor
het promoten van hun stad en
als er één is, die zijn stad door
en door kent, dan is het Schou-
stra.
Onvoorstelbaar is zijn kennis
van de stad in heden en verle
den en even onvoorstelbaar is
het archief, dat hij in de loop
der jaren heeft opgebouwd, al
les keurig geordend in laden en
kasten.
Wij hebben Schoustra een paar
keren in een commissie mee
gemaakt, de laatste keer bij het
zevenhonderdjarig bestaan van
Leeuwarden en we werden
steeds getroffen door zijn ken
nis van zaken en zijn humor.
De beide ondertekenaars van
dit epistel feliciteren Fenno
Schoustra nogmaals van harte
met deze erkenning en hopen,
dat hij in lengte van jaren mag
genieten van deze onderschei
ding.
Mantgum
Leeuwarden
W. Goinga
A. Reitsma
ROEREND MEE EENS
Van harte gefeliciteerd met het
ontvangen van de erepenning
van Leeuwarden. Zéér ver
diend. Jelle zou het roerend
met me eens zijn!
Leeuwarden
Ciska Foppema-Poortman
EINDELIJK
Hè, hè, dan krijgt u toch einde
lijk de waardering, welke ik u al
veel eerder had toegedacht. De
een krijgt de penning toch wel
wat gauwer dan de ander.
Vooral met het uitgeven van 't
Kleine Krantsje schenkt u toch
de Leeuwarder historie een
schat aan gegevens, welke an
ders niet bekend zouden zijn
geworden. Niet alleen, dat u als
uitgever daarvoor zelf zorgt,
maar tevens, dat u aan ieder
een de gelegenheid biedt om
dat te doen. Proficiat met deze
erkenning!
Leeuwarden
Chris Doorenbos
ZEERTERECHT
Van harte gelukgewenst met
deze onderscheiding van de
stad Leeuwarden. Zeer terecht
en zeer verdiend.
Leeuwarden
Het interessante van deze foto is niet direct die "hoogwer
ker", aan de top van de ladder, druk doende een lamp te
verwisselen, maar de situatie, die we op de achtergrond
zien. Dit is namelijk - niet te vergelijken met de toestand
van vandaag! - de Borniastraat in Huizum, gezien vanaf de
Verlengde Schrans. De foto is ruim veertig jaar geleden in
april 1951 gemaakt en toen bestond de verbinding tussen
beide straten nog uit niet meer dan een smal straatje, waar
geen auto zou kunnen passeren. Het bord, dat we voor de
doorgang zien, sloeg, voor wat die auto betreft, dan ook op
niks. Vaag op de achtergrond is nog de toren van de Huizu-
mer dorpskerk te zien. Met de huizenrij links is intussen ook
het geboomte rechts van de aardbodem verdwenen.
Taco van der Veen
LEZERS OOK BLIJ
Geachte heer Schoustra, u zult
blij zijn met de ontvangen ere
penning van de gemeente
Leeuwarden, maar u kunt er op
rekenen, dat ook uw lezers blij
zijn. Een waardevolle geste van
ons Stadsbestuur - men had
z'n geld niet beter en nuttiger
kunnen besteden!
Leeuwarden
W. D. Lijfering
ERKENNING
Velen met mij, waaronder uiter
aard de lezers van 't Kleine
Krantsje, zullen verheugd zijn,
dat de redacteur-uitgever op
deze wijze gehonoreerd wordt
voor zijn werk.
Het levendig houden van de
geschiedenis van de stad met
vele pikante bijzonderheden
krijgt op deze wijze erkenning.
Ik denk daarbij ook aan uw do
cumentaire publicaties van on
der meer de Elfstedentocht.
Leeuwarden
Drs. K. Tjepkema
VEERTIENDUIZEND BABIES
Hartelijk dank, geachte redac
teur, voor het plaatsen van het
mooie stuk in 't Kleine Krantsje
over'mijn leven als verloskundi
ge. Jammer dat er een paar
fouten in stonden. Ik heb geen
verpleegkundige - maar een
verloskundige opleiding ge
volgd en ik heb geen veertien
honderd, maar veertienduizend
babies ter wereld geholpen.
De moeders, die ik heb behan
deld, kunnen het boekje bij mij
halen; andere geïnteresseerden
kunnen vijftien gulden storten
op mijn gironummer 945232.
Arnhem Frida Andringa
Nou zeg, ook even stom
van ons om twaalfduizend
zeshonderd babies over het
hoofd te zien! Niemand die
het weet natuurlijk, maar
hoeveel nakomelingen zou
den die twaalfduizend zes
honderd kleintjes-van-toen
intussen wel niet hebben
voortgebracht? Niet graag
zouden we die allemaal te
gelijk op bezoek willen heb
ben om ons te verwijten, dat
wij in onze krant hun be
staan hebben ontkend!
Red.'t KL Kr.
ZINGEN VERRIJKT 'T LEVEN
Bij het lezen van een stukje in
't Kleine Krantsje van B. W.
Ganzevoort kwamen er weer
veel dingen uit mijn jeugd bij
me op.
Bij ons thuis werd veel gemusi
ceerd. Er was toen nog geen
radio of t.v., dus: 's avonds
veel muziek maken, en zingen
bij de piano of de cither.
Ik kreeg les van mevrouw
Sjouk Tigler Wijbrandy, die aan
de Grachtswal woonde. Voor
we gingen zingen moesten we
om de beurt op de divan gaan
liggen en voelde de lerares of
de ademhaling goed was.
Daar heb ik zingen geleerd in
wat toen maar een klein groep
je was. Later voerden we ope
rettes op. Wat een verschil bij
tegenwoordig. En toch genoten
we ervan.
In later jaren zong ik bij Toon
kunst onder leiding van George
Stam en nog weer later in Hen
gelo bij Klaas de Rook en Y.
von Baarspul.
Wat kan een mens genieten
van wat hij in zijn jeugd heeft
geleerd. Zingen verrijkt het le
ven!
Fin
Leeuwarden, Nieuweweg 7-11
tel. 058-131215'
Hengelo
J. Bonthuis-Bijlenga
BOB EN BOB SIDERIUS
In het septembernummer van 't
Kleine Krantsje stond een foto
van mijn schoonvader Bob Si-
derius als badmeester van het
Huizumer zwembad. Toevallig
schreef de heer W. D. Lijfering
in hetzelfde nummer dat mijn
schoonvader ook werkzaam
was geweest in de brandstof
fen.
Maar dat was niet zo: de Side-
rius, die hij bedoelde, was zijn
zoon Bob. Die was bij mijn va
der, Siep Antoine, en bij mijn
broer in de zaak.
Meneer Lijfering moet ook wel
weten dat mijn vader nooit bij
de Friese Brandstoffen Centra
le is geweest. Hij was 'tot het
laatste toe zelfstandig.
Leeuwarden
Mevr. A. Siderius-Antoine
BOB EN BOB SIDERIUS
In mijn bijdrage inzake Bob Si-
derius heb ik van een pijnlijk
misverstand doen blijken. De
heer Born, lid van de firma De
Haan, stucadoorsbedrijf aan de
Troelstraweg, een rasechte
Leeuwarder, maakte mij er op
attent dat de Bob Siderius, die
ik later in zakelijk verband te
genkwam, niet de zwemmees
ter was, maar een zoon van
deze.
Ik heb altijd gemeend, dat de
'kolen-Siderius' dezelfde was
als de 'zwem-Siderius'. Dat ik
zo onnozel was! Mijn oprechte
verontschuldiging bied ik hierbij
de familie aan. Een verklaring?
De zoon leek sprekend op de
vader en had dezelfde uitstra
ling.
Leeuwarden W. D. Lijfering
LEUKE GEBEURTENIS
Onlangs las ik in 't Kleine
Krantsje een interessant artikel
van de heer J. van der Linden
over Leeuwarden in de ban van
de oorlog. Zo n tachtig jaar ge
leden. De eerste wereldoorlog
dus. In dit artikel schrijft de
heer Van der Linden, dat de
Engelse soldaten, die vanuit
België in Nederland terecht
kwamen, voor een deel in
Leeuwarden geïnterneerd wer
den. De Engelsestraat herinnert
hier nog aan.
De Engelsen zullen wel een
goede herinnering aan Fries
land hebben, maar veel contact
zullen ze wel niet met de bevol
king hebben gehad, zo schrijft
hij in zijn artikel.
Toen ik dit las kwam mij een
toch wel leuke gebeurtenis in
de gedachte, die hier heel veel
mee te maken had.
Een jaar of tien geleden zaten
mijn vrouw en ik het oud jaar
uit bij Engelse vrienden. Deze
woonden in Huddersfield,
Yorkshire. Na de klok van
twaalf werd er aan de deur ge
beld en kwam een Engelse
priester de kamer binnen. Na
dat hij een ieder persoonlijk
een gelukkig nieuwjaar had
toegewenst en gezegend had,
werd hem een glas whiskey en
een stoel aangeboden. Het was
de als priester verklede over
buurman, die op deze wijze tra
ditiegetrouw de buren een ge
lukkig nieuwjaar toewenste.
Op dat moment hoorde hij dat
wij Nederlanders waren. Zijn
onmiddellijke reactie was voor
ons verbluffend: "Van Neder
land weet ik helemaal niets,
maar ik ken maar één stad en
dat is Leeuwarden." Onze
vrienden hadden van ons nog
nooit van Leeuwarden gehoord
en keken vreemd op dat wij als
geboren Leeuwarders zo en
thousiast reageerden.
(Vervolg op pag. 7)
