Ju Xu 'T KLEINE KEANTSJE 1 ÉgS WÊKmmm in-'cte'yfesew, V Makelaardij en Bedrijfs- makeiaardij oor Friesland m 1913 - 15 Nowimber - 1938 Lf)I I.U I 4 Rjue Eale Hear SIETSE HEPKEMA, VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN LEVENSFASEN De verschillende levensfasen brengen veelal veranderingen met zich mee, waardoor nieu we perspectieven ontstaan of bescherming voor de oude dag gerealiseerd wordt. Het laatste betekent voor de kinderen vaak een confrontatie met een, soms ver, verleden. Ook voor mijn broers en zus sen en mij was dit zo, toen mijn moeder, mevrouw C. E. van den Akker-de Vries, naar het bejaardenhuis vertrok. Alle be waarde en op papier en foto's vastgelegde historie gaat door je handen en je vraagt je af welke geschiedenis er achter schuil gaat. Soms is dit heel duidelijk, alleen is de importan tie gering en wordt het docu ment gedegradeerd tot oud pa pier. Een enkel stuk kan van een bredere betekenis zijn en verdient derhalve de aandacht. Mijn vader was tot 1945 machi nist bij de Condensfabriek in Leeuwarden vooraleer hij als vakbondsbestuurder met het gezin verhuisde naar Hengelo (O.). Het is ons bekend dat juist de zuivelindustrie van gro te betekenis is geweest voor de industralisatie van Leeuwarden. De naam van vele producten die door deze fabrikant op de markt worden gebracht, hebben een grote faam verworven. Het was derhalve frappant om tus sen de bewaarde papieren en kele stukken aan te treffen die op een mijlpaal in de geschie denis van de Condens betrek king hebben. Bijgaand treft u het toegangs bewijs aan voor de feestelijkhe den rond het vijfentwintigjarig bestaan. Waarschijnlijk is bij de toegangscontrole de hoek er afgescheurd. Vervolgens vindt u eveneens het aangeboden menu dat er zeker aanlokkelijk uitziet. Nog opvallender echter is dat met de mijlpaal eveneens het vijfentwintigjarig jubileum van de directeur werd gevierd (een vorm van kostenbespa ring?). Deze persoon moet een hoog aanzien hebben genoten wanneer we hem als de grond legger van de fabriek kunnen beschouwen. Deze veronder stelling wordt ondersteund door het ter ere van hem in het Fries geschreven lied. Onze moeder moet hieraan veel waarde hebben gehecht om zelfs nu nog deze zaken te bewaren over een festiviteit in november 1938. Misschien voor u aanleiding om dit nu na 55 jaren nog eens in herinne ring te roepen voor uw lezers. St. Michielsgestel Mevr. G. Nijboer- van den Akker SINTERKLAAS In de dertiger jaren was het in de Sinterklaastijd nog een ge zellige boel in de stad. In stra ten als de Nieuweburen en de Speelmansstraat werd er ge sjoeld bij de bakkers om oran jekoeken - een dubbeltje kostte dat. In die tijd gingen we ook elke middag na schooltijd naar V. en D., want die had toen een grote etalage met een prachtig spooremplacement, dat was een hele attractie om te zien. Ook gingen we met moeder wel eens naar de Wirdumerdijk, naar "De roode winkel" van Van der Werff. Daar zaten Sin terklaas en Zwarte Piet op een podium. De Sint vroeg dan onze namen en of we stout of lief waren geweest. Daarna keek hij in het grote boek en kregen we een taaipop. Prach tig was dat. Leeuwarden W. Kramer HENNY SNIJDER De legendarische Henny Snij der over wie de laatste tijd in 't Kleine Krantsje weer het een en ander werd geschreven, zal altijd bij de oud-Leeuwarders in "the picture" blijven. Ik heb zelf een heel persoonlijke en bijzon dere herinnering aan hem. Twee jaar lang was ik spoor student in de trein van Leeu warden naar Groningen, waar ik een driejarige opleiding volg de aan de oude tekenacademie "Minerva". In de coupé reisden altijd spoorstudenten mee, onder wie Henk Ferwerda (later directeur RHBS Leeuwarden) en Garmt Stuiveling, (later prof.) die in Buitenpost instapte, waar z'n vader stationschef was. Af en toe kwam in die tijd (1926 - '27) Henny, die in Groningen zakelijke contacten had, onze coupé binnenstappen. Hij voel de zich bij ons volkomen thuis en wij genoten van zijn verha len. Voor het derde en laatste "Mi nerva" jaar mocht ik van mijn ouders in Groningen gaan wo nen en toen is Henny daar met mij op zoek gegaan naar een kamer. We vonden een pension in de Brugstraat, "Huize de Waard", destijds heel bekend, waar mevr. Sientje de Waard "gast vrouw" was. Henny heeft toen de "goed koopste" zolderkamer met mij bekeken en hij vond dat ik daar prima terecht kwam, wat inder daad het geval is geweest! Ik ben hem er altijd dankbaar voor gebleven. Een unieke man met een groot (en toch zó klein) hart. Huizen Bach Schuurmans GARDENIERSBEDRIJF Elke keer als ik het Kleine Krantsje krijg word ik weer aan veel dingen van vroeger herin nerd. Zo ook door de verhalen van Wil Jongma over het gar- deniersbedrijf, omdat ik daar zelf gewerkt heb. Dus heb ik ook Leo Spoelstra en zijn zus ters heel goed gekend en ik kan me ook Kees de Boer nog voorstellen, een kleine man, die met zijn leppe een hele dag de grond kon omspitten en kaars rechtevoeringen kon maken. In diezelfde tijd was er een jon ge man, genaamd Hero, die met zijn ouders naast de be waarschool woonde en die zich heeft opgehangen. Dan kan ik me een zekere Epke herinne ren, die altijd op de fiets van Wijtgaard kwam en dan was er een Douwe, die kwam van Wartena, ook op de fiets. Ach ternamen weet ik niet meer. Dit was in de tijd dat Piet nog bij Schootstra was, de fietsma- ker in de Schrans. Zelf woonde ik toen in de Oosterstraat, links van de Sportlaan en ik denk dat het Ype was, die in dezelf de straat rechts van de Sport laan woonde. Ik kan me Peke van Dalen niet herinneren, maar Hero zong ook altijd het hoogste (geestelij ke) lied. Hij rookte altijd een kromme pijp. Ik weet Hero's achternaam niet meer, maar ik denk dat zijn vader een rechter was. Ik heb in mijn tijd het meeste met Dominicus te maken ge had, omdat hij altijd de nieuwe plantjes in de grond zette en alles voor de veilig klaarmaak te. Australia Fokke Koning INTERESSANTE FOTO Voor mij ligt een origineel van de op 10 april 1951 gedateerde foto met "hoogwerker", ge plaatst in het Kleine Krantsje van oktober. De man op de voorgrond is mijn vader Dirk Tolsma en de andere man, die hoog op de ladder de lamp verwisselt, ken ik nog wel van gezicht maar de naam is mij ontschoten. Met wie mijn vader wel samenwerk te waren destijds onder meer Ruurd Deelstra, Sikke Smit, Hans Elzinga, Oevering. Eerst waren zij nog in dienst van de toen bekend staande Gemeente Lichtbedrijven Leeu- warderadeel in Huizum, die la ter overgingen naar het Hoek- sterend te Leeuwarden. Ongeveer 7 jaar voordat de foto werd gemaakt zaten we nog in de oorlog '40-'45. De strook grond in het midden van de foto is nog als bloemkweke rij in gebruik geweest bij de fir ma Beek te Huizum en was van het smalle stuk Bornia- straat gescheiden door een haag, zoals op de foto is te zien. Aan de rechterkant van dezelf de foto (niet zichtbaar) stond een groot huis met een vijver ervoor: dit was de laatste jaren van de oorlog door de Duitsers gevorderd en zij hadden hier hun verblijf: na de oorlog was o.a. de firma Luxen Caravans en Kampeeruitrusting hierin ge vestigd, terwijl momenteel een modern gebouw waarin Bank en woningen ervoor in de plaats is gekomen. pagina 4 m invmi T Lee uwarden, Nieuweweg 7-11 tel. 058-131215% In de laatste jaren van de oor log was er veel gebrek aan brandstof en er moest heel wat gedaan worden om de kachel te laten branden voor wat warmte en vooral voedselberei ding, want gas en licht was er toen ook niet meer. De Rus had al lang z'n intrede gedaan bij de mensen; zo ge noemd was het hele kleine ka cheltje dat paste bovenop de grote kachel en zo z'n verbran dingsgassen kwijt kon. Op zich een ingenieuze en eenvoudige vinding, waarmee men bereikte dat er gekookt kon worden met een minimum aan brandbare stoffen. Zo is er allerlei hout gesloopt en is er ook veel van het ge boomte in het terrein rechts achter de bomenrij op de foto én van het destijds prachtige Borniapark in rook opgegaan. Vooral het laatste jaar van de oorlog was het nijpend en ik heb vaak 's nachts de zaag zijn werk horen doen, hetgeen ui teraard zo stilletjes mogelijk ge beurde, maar geruisloos ging dit natuurlijk nooit! Mijn oudste broer woonde des tijds ongeveer halverwege het smalle stuk Borniastraat en ik was een poosje bij hem onder gedoken, omdat ons eigen huis toen voor mij niet meer veilig was. Het toeval wilde dat ik toen een besmetting in lichte mate van difteritus had gekregen, waar van ik in 't begin alleen maar wat keelpijn heb ondervonden en gelukkig kregen de huisge noten de ziekte niet over. Ik verbleef een paar maanden in de voorkamer en mocht er niet uit, terwijl mijn schoonzuster (als mijn verpleegster) en ander bezoek slechts met een doek voor neus en mond gehouden in de voorkamer mochten ko men. Wél was er nu een plakkaat op de voordeur bevestigd met de mededeling "besmettelijke ziek te", hetgeen wel een gewild pamflet bleek te zijn, in ver band met razzia's en ander on gewenst bezoek door bezetter en trawanten, als afschrikking. Het was namelijk bekend dat deze lieden niet zo gebrand waren om zo'n huis binnen te gaan en te doorzoeken, zodat dit dan doorgaans werd over geslagen en ik zat betrekkelijk veilig. Een gelukkige omstandigheid (Vervolg op pag. 11) ta eare fcn de S» a fiif en tweintich jier DIREKTEUR fen 'e i Koöperative Kondensfabryk »Fries!and« r to Ljouwert Wize Forjit my net as bollewyntsjes waeiie Hear Hepkema, dit feest jildt net allinne, i It silver fen ts koper' tyf bidriuw Mar goud is 't wirch det J' üs bihearder binne, Al fiif en tweintich jier. twaris Hear Hepkema, wy wolle it hjir bitinke. De Seine Gods wier mei üs oer üs paed. Wol fen earbied' nis den dit liet wjerklinkev Nei fiif en tweintich jier. twatis Hear Hepkema, waeit hjoed fen 't skip de flagge, Dat lést nei lést nei fiere kusten droech, 't Wier skippers wirk, det mennich reis sa s'aege Yn fiif en Tweintich jier. (twaris Hear Hepkema, de blom fen üs bidriuwen, 't Kondensbidriuw waerd oan Jo tabitroud Sa koe it bloeije en steesoan heger kliuwe Oer fiif en tweintich jier. (twaris). Hear Hepkema, hjir stean wy wol fornoege. En ien yn lof en hilde om Jo gear Wcs fen de Fryske boer syn tank certsjüge Sünt fiif en twein'ich jier. twaris Hear Hepkema, Jo en Jins neiste sibben, Wy winskje det de ban bliuwt, dy' t üs boun, ,;Ta woltier fen in stik Frysk boerelibben iS^Ntich fiif en tweintich j'er. (twaris).

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1993 | | pagina 4