LA VENEZIA"
p. de jong
MARTEN'S
CAFETARIA****
GEREDDE DANKT Z N REDDER
NA ZESTIG JAAR
'T KLEINE KRAHTSJE
99793 OUDE FOTO'S
flu*
PIM JACOBS: ANTIEK
Zoekt U
verpozing
II
en Ugevogette«kaas»wijnen
Verbruikscoöperatie
'Excelsior'
FENNO SCHOUSTRA'S
PUBLICITEITSKANTOOR
10,
eel
LA TE KENNISMAKING
33
s
nieuwestad 56
leeuwarden
jaarverslagen,
publicaties of foto's
6
I
I
I
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 10
Een gezellig zitje in
een rustige sfeer
biedt U onze nieuwe
moderne ijssalon
VOORSTREEK 87 - LEEUWARDEN
Wij serveren een heerlijk kopje koffie,
thee, diverse ijssoorten en koele
dranken
„La Venezia" kwaliteit
ST. JACOBSSTRAAT LEEUWARDEN
TELEFOON 058-123919
Wie kan mij helpen aan
van de
(later COOP Noord-West geheten)
Eventueel in bruikleen.
W. Olthof, De Dammen 5
9222 NN Drachtstercompagnie, 05125 -1217
beschikt over
van vrijwel alle steden, plaatsen, dorpen en gehuchten in Friesland.
Zoekt U naar een afbeelding van een bepaald punt?
Belt U dan maar eens: 058-120302
Vredeman de Vrlesstraat 1 - 8921 BP Leeuwarden.
I
I
I
I
I
I
In ons januarinummer publiceerden wij een verhaaltje over het redden uit een
diepe put van een jongetje door een van onze abonnees, zo'n zestig jaar geleden.
De heer Jetze Visser te Leeuwarden, die toen zestien was, diepte het acht jaar
oude kereltje bij de toen in aanleg zijnde Papaverstraat uit zijn benarde positie op,
voor er werkelijk dramatische dingen konden gebeuren. Wie de geredde was, is de
redder nooit te weten gekomen - die kleine aap verdween uit het beeld, zodra hij
op het droge was gebracht.
Wij brachten deze herinnering
van onze abonnee nu met de
toezegging, dat de geredde en
intussen zestig jaar ouder ge
worden knaap, 'om alsnog van
de schrik te bekomen' een gra
tis abonnement op 't Kleine
Krantsje kreeg - hij hoefde zich
daartoe maar bij ons te mel
den.
HEELSNEL
Welnu, dat is heel snel en nog
wel door verschillende oogge
tuigen van het incident ge
beurd, zodat de heer Tjeerd
Haijma uit de Tjerk Hiddes-
straat intussen de eerste num
mers van onze krant al heeft
ontvangen.
Hij was het dus, die toen werd
gered en hij herinnert zich die
ingrijpende gebeurtenis nog als
de dag van gisteren. En zijn
verhaal kwam precies overeen
'met wat onze abonnee de heer
A. Kooistra uit Bergum ons
schreef: 'Het zal in de zomer
van 1933 of '34 zijn geweest,
dat wij, dat wil zeggen Tjeerd
Haijma, zoon van de groente
boer Willem Haijma uit de Tjerk
Hiddesstraat, hoek Sontstraat,
en Arie Kooistra uit de Auke
Stellingwerfstraat 100, als ge
woonlijk samen naar school
gingen. We zaten toen in de
tweede of derde klas van de
Koningin Emmaschool in de
Willem Sprengerstraat. En zo
als alle jongens van die leeftijd
gingen we spelenderwijs en
vaak ook niet langs de kortste
weg. Zo ook die keer. Via de
Tjerk Hiddesstraat naar het
Groningerplein, de straatweg
oversteken en dan door de
Goudenregenstraat naar de Pa
paverstraat, die in aanbouw
was. Was er een mooier terrein
te bedenken dan dat langs de
huizenbouw? Het spel van die
dag was 'hondsjespeule'.
Tjeerd was het 'hondsje' en ik
was de baas. Hij had een touw
om z'n middel en het eind er
van hield ik stevig vast. Maar in
de Papaverstraat verslapte het
spel en hadden we alleen nog
oog voor de bouwactiviteiten.
De straat was nog in aanleg
(eigenlijk mochten we er niet
langs!) en zonder enige af
schutting of markering stonden
de putten midden in de straat
gewoon open en zonder deksel
er op. Zo sjouwden we daar al
spelend langs en we waren vol
bewondering voor het bouw
werk, tot ik ineens een ruk aan
het touw voelde. Dat glipte me
uit de hand en direct daarna
hoorde ik een plons. Ik stond
verstijfd van schrik aan de rand
van zo'n put en ik was letterlijk
verstomd; ik deed geen mond
open. Maar gelukkig liep daar,
ook op weg naar school, Rinze
Procee, een zoon van 'pliesie
Procee' uit de Swammerdam-
straat. En die begon te
schreeuwen om hulp. En daar
na volgde inderdaad de red
ding, die 't Kleine Krantsje al
beschreef.'
OPGEBONJOURD
'Toen Tjeerd eenmaal weer op
straat stond,' zo vervolgde de
heer Kooistra zijn brief, 'was
het niet, zoals het nu misschien
zou gaan, 0611 bellen of een
dokter, welnee. Het was van
'opgebonjourd dou, mar gauw
naar huus' en ik zie Tjeerd nog
draven naar huis, met nog om
z'n middel het touwtje, waarvan
het eind als een staartje achter
hem aan wapperde. Hij is er
nog wel een paar dagen ziek
van geweest, maar ik ging toen
maar 'gewoon' naar school. Ik
heb de Juf wel even gemeld:
'Juf, Tjeerd hèt in een diepe
put sitten' en daarmee was
voor mij toen de kous af, nog
niet beseffend welke vreselijke
gevolgen dit had kunnen heb
ben. Een frappante bijzonder
heid is nog, dat Tjeerd's vrouw
en mijn vrouw toen al school
vriendinnen waren, zoals wij
schoolvrienden. En vrienden
zijn we nog steeds na al die
jaren!'
Een andere ooggetuige was
onze abonnee, de heer G. van
der Berg te Dronrijp, die ons
wist te berichten, dat de zus
van Tjeerd ook op de -Koningin
Emmaschool ging en dat zij,
terwijl de drenkeling zo hard hij
kon naar huis liep, de juffrouw
op school het hele verhaal ver
telde.
Maar nu het leuke van de hele
zaak! Zovele tientallen jaren na
het gebeuren hebben redder en
geredde eindelijk kennis met el
kaar gemaakt. De heer Haijma,
die door 't Kleine Krantsje be
greep aan wie hij zijn leven te
danken had, belde spontaan de
heer Visser op en beloofde bij
hem langs te zullen komen.
En dat is intussen gebeurd. Sa
men met zijn vrouw bezocht de
heer Haijma de redder om hem
alsnog met bloemen te bedan
ken. Dat dit een heel bijzonde
re ontmoeting werd, laat zich
denken. Dankzij 't Kleine
Krantsje mogen we wel zeg
gen.
In de zeventiger jaren is er op
de Put een klein antiekwinkeltje
geweest van Pim Jacobs. "Pim
Jacobs - Antiek en Curiosa"
stond er op een bordje voor het
raam. Nu zijn er meer figuren,
bekend van radio en t.v., die er
het een of andere handeltje bij
hebben, maar dat ging in dit
geval niet op: de Pim Jacobs
van Bij de Put was niet de Pim
Jacobs, die in alle huiskamers
kwam.
Onze Pim heette eigen
lijk Philip, maar werd als kind
vaak Pim genoemd. Vandaar.
