'T KLEINE KRANTSJE
Ss&wtnimiy
in- c/e ften<
Makelaardij
en
Bedrijfs-
makelaardij
voorFriesland
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 4
BEWAARSCHOOL
Bij het zien van de foto van de
Huizumer Bewaarschool wist ik
meteen waar hij vandaan
kwam. Mijn zuster had hem in
bezit. Nu wil ik nog wel wat na
men toevoegen.
Ten eerste de juf aan de rech
terkant is juf Van der Veer. Ik
zat bij haar in de klas. Mijn zus
ter zat in de klas van juf Van
der Laan.
Op de grond zittend van links
naar rechts een zus en broer
Olivier uit de Huizumerlaan,
waar later timmerman Wesse-
link woonde. Daarnaast Jan v.
d. Haag, Willem de Haan, Bas
Walpot. Verder een zoon van
Mebius van het Motorhuis in de
Schrans en Henk de Haan.
Dan een rijtje van drie met Lien
Steenbergen, Anne Bruinsma
en een onbekende. Van de
achterste rij twee onbekenden,
een zuster van Anne Bruinsma,
Paulus Hoekema van 'De Drie
Mandjes', Tine v. d. Haag, Jan
de Jager, Jitty de Jager, een
onbekende, Jelle de Vries, Piet
Tonjes, dan een broer en zus
en tenslotte Jouke Tonjes. Ver
der was er Wim de Vrij van het
garagebedrijf in de Ruysdael-
straat. Een zekere Tom die op
dezelfde dag als ik zijn verjaar
dag vierde, maar die gezichten
kan ik me niet meer herinne
ren. Van Jelle de Vries weet ik
dat hij, net als ik, in Canada
woont.
Ontario
Jan de Jager
SALVATORE STERCK
In ons nummer van maart
heeft een artikel gestaan
over de vroegere Muziek
school van Salvatore Sterck
aan de Bleeklaan. De abon
nee, die ons de interessante
herinneringen aan deze Mu
ziekschool toezond, spelde
de naam Sterck zonder c.
Zelf meenden we zeker te
weten, dat de naam gespeld
moest worden met een c.
Maar voor alle zekerheid
sloegen wij er het gezag
hebbende boek "Leeuwar
den Musiceert - Leeuwarder
muziekleven 1940-1985" op
na en tot onze niet geringe
verbazing zagen wij, dat de
naam van de muziekschool
houder daarin consequent
als "Sterk" wordt gespeld.
Vandaar dat dit "Sterk" ook
in het artikel van onze abon
nee bleef staan. Intussen
ontdekten wij dat het toch
wel degelijk Sterck met een
c had moeten zijn. Omdat
wij zelf een gruwelijke hekel
hebben aan het onjuist han
teren van persoonsnamen
(ook altijd die vervloekte w
in onze naam Schoustra!)
komen wij nu nog met deze
rectificatie plus onze veront
schuldigingen aan het adres
van de weduwe Sterck, die
- hoogbejaard! nog altijd
vyoont op het oude adres
aan de Bleeklaan.
Red. 't KI. Kr.
THE RED BOYS
Op de onlangs in 't Kleine
Krantsje geplaatste foto van de
Mielepittersband herkenden
mijn vrouw en ik nog heel wat
mensen, zoals Leendert van
Manen, Geert en Piet de Vries,
Bouke Krikke, Piet Hoen, Ru-
dolf van der Meer, Auke Fer-
werda, Johan en Kees van der
Hoek en Piet Huisman.
Maar er gebeurde nog meer in
die crisisjaren met ook onder
de jongeren veel werkloosheid.
Er werd toen door het N.V.V. in
Leeuwarden een plaatselijke
jeugdraad ingesteld om te
trachten de verschillende
jeugdgroepen te bundelen,
waardoor én de jongens, bij
voorbeeld van de bouw, én de
meisjes van handel, kantoor en
fabriek samen iets zouden kun
nen doen.
Hier en daar lukte dat ook wel,
zodat er een dansgroep en een
toneelgroep ontstonden, die
zelfs een revue in Zalen Schaaf
konden opvoeren. En zo kwam
ook de muziekgroep Red Boys
tot stand. Enkelen van ons
speelden al in Ons Genoegen,
zodat de muziek voor ons niet
vreemd was.
De leiding was in handen van
de heer Smaak, filiaalchef van
de Coöperatieve winkel in de
Leeuwerikstraat. De groep be
stond uit drie accordeons, twee
clarinetten, een viool, trompet,
slagwerk, gitaren, banjo en ver
der blokfluiten en mondorgels.
De uniformen van grijze broek
met rode bifes en gestreepte
dassen op een wit overhemd,
werden met stuivers en dubbel
tjes bijeen gespaard. We heb
ben opgetreden bij 1 mei-beto
gingen en demonstraties in de
provincie en in de Harmonie en
Zalen Schaaf. En, niet te ver
geten we verzorgden zon
dagsmiddags ook de dansmu
ziek in het bovenzaaltje van de
"Liga" in de Minnemastraat.
Mooie herinneringen, maar
voor hoevelen nog?
Leeuwarden
Jetze Visser
SMOKKELTOCHT
Een foto van Snakkerburen in
't Kleine Krantsje deed me den
ken aan een grote smokkel-
tocht, die we in de oorlogsjaren
maakten met een praam en
waarbij ik met mijn, helaas in
Australië overleden, vriend
Jaap Keizer, ook langs Snak
kerburen kwam.
In die tijd haalden we meerma
len op de fiets een zak aardap
pelen, natuurlijk zonder bon, uit
de Bouwhoek, uit Stiens of Ber-
likum. De zak achterop de fiets
op "kusjebanden" en dan maar
hopen niet gesnapt te worden
door een landwachter.
"We mutte dit in 't groat anpak-
ke," vond Jaap, die in de pro
vincie verschillende relaties
had, waaronder een aardappel-
handel in Ferwerd, die ons wel
wou leveren.
Jaap huurde een praam en op
een mooie najaarsmorgen voe
ren we de Dokkumer Ee uit,
ZONDAGSSCHOOLTJE
Met genoegen heb ik in 't Klei
ne Krantsje de stukjes gelezen
over het winkeltje, op de hoek
van de Ruyterweg en het Cam-
buursterpad met ook het zon
dagsschooltje "Samuel" van de
pinksterevangelisatie.
Daar gingen wij vroeger veel
heen; het was een kamertje
met klapstoelen, waar gezon
gen werd en verhalen werden
verteld. Ik heb er nog een foto
van, die medio 1950 is ge
maakt.
In het midden sta ik zelf met
mijn zuster Sara van Slooten
en Jan en Nico Lunzen van de
schillenboer en Johan de
Graaf, buurjongen van ons uit
de Molenbuurt. Ook Jan Zwer
ver staat er nog op.
Ik herinner me nog het winkel
tje van Rinzema, waar ik eens
een pond zout moest kopen.
Maar ik kwam met een reep
chocolade thuis, want dat leek
me toch lekkerder. Maar he
laas: ik moest die reep toch
weer omruilen tegen een pond
zout...
Middelburg
Alie van Oene-van Slooten
dus via Snakkerburen, de één
bomend, de ander trekkend.
Nooit aan weersverwachting
■gedacht, laat staan aan weers
verandering. Het mooie na
jaarsweer veranderde al gauw
in stormachtig weer met veel
regen. Doorweekt arriveerden
we laat in de middag, al vrij
donker, in Ferwerd, waar Jaap
de handelaar opzocht. Al spoe
dig kwam in de schemer een
vrachtwagen aanrijden met, ja
wel, veertig mud aardappelen,
die werden ingeladen waarna
de terugtocht kon beginnen.
Het was donker en het goot.
Nu nog hoor ik Jaaps voetstap
pen in de zware klei van het
jaagpad sjok-sjok-sjok-sjok.
Dan weer wisselen, waarbij ik
tijdens het trekken te water
raakte.
Hoe we Leeuwarden hebben
bereikt, weet ik niet meer. We
konden de praam afmeren bij
een bevriende fabrikant, en
toen lopend naar huis voor
transport. Jaap met een bak
fiets waarop met koeieletters
"Verkoop alleen aan vaste
klanten" (aardappelen mochten
niet vervoerd worden) ik met de
schilderskar van mijn vader,
aardappelen verstopt achter
verfbussen en ladders.
Een hele toer daarbij was de
Hoeksterpoortsbrug. Die oude
brug was erg hoog en met die
zware vracht was dat een heel
obstakel.
Maar omstanders waren be
reidwillig genoeg om te helpen
en zo bereikten we met de hele
handel gelukkig, maar knap
vermoeid, onze eindbestem
ming.
Enschede S. D. Postmus
HERINNERINGEN
Veel herinneringen kwamen bij
mij boven bij het lezen van de
artikelen over de scholen in de
Margaretha de Heerstraat.
In september 1944 begon daar
mijn eerste schooljaar aan de
Mulo. Het toenmalig school
hoofd was de heer Oosterbaan.
Andere leraren in onze tijd wa
ren de heren Straatsma, Van
der Veen, Vermeer, Van der
Berg, Broekema, Woldring,
Veenstra (Feenstra?), Ytsma
en de gymleraar van Beieren-
Bergen en Henegouwen. Aan
de meesten van hen bewaar ik
goede herinneringen.
Zo gaf meneer Woldring mij het
credo mee: "Zingen verdrijft de
duivel." Meneer Van der Berg
had de gewoonte tijdens de les
in Vaderlandse Geschiedenis
voortdurend tegen de voorste
bank te schuren. Eens had een
lolbroek de bank met krijt inge
smeerd, met als gevolg een
witte broek voor meneer Van
der Berg.
Door gebrek aan brandstof kre
gen we die eerste winter nogal
eens les op een andere lokatie.
Voor zover ik me dat nog herin
ner was dat in een zaak van de
firma Schumacher. We hadden
de eerste tijd alleen op woens
dag en zaterdagmiddag vrij,
maar later besloot men tot een
vrije middag op dinsdag, don-
KI
-VSs
Leeuwarden, Nieuweweg 7-11
tel. 058-131215*
derdag en zaterdag. In verband
met het vele huiswerk was dat
best prettig. Het lessenpakket
bestond destijds uit tenminste
veertien vakken.
Spoedig na de oorlog brandde
de verkiezingstijd los en de ver
deeldheid sloeg weer toe. Voor
Gereformeerd Nederland was
daar de ARP, voor de Her
vormden de CHU en voor de
katholieken de KVP en het ging
er nogal fanatiek aan toe. Zo
herinner ik me dat we op zeke
re dag het leslokaal binnenkwa
men en dat er met grote letters
op het bord was geschreven:
"Maakt geen fouten, stemt Jan
Schouten." (Schouten was lijst
trekker voor de AR P.
Toen meneer Oosterbaan het
lokaal betrad en las wat er op
het bord stond, werd hij woe
dend. Ik zie nog voor me hoe
hij driftig het bord schoonveeg-
de. Dit was opmerkelijk, want
hij was een bijzonder kalm per
soon. De oorzaak van zijn woe
de was waarschijnlijk dat hij
een CHU-stemmer was, daar
hij bij de Hervormde Kerk be
hoorde. De heer Oosterbaan
werd als schoolhoofd opge
volgd door meneer Leffertstra.
Samen met een aantal andere
leerlingen kreeg ik na het eer
ste schooljaar de kans om te
proberen de vierjarige Mulo in
drie jaar te voltooien. Dit sys
teem is later afgeschaft. In mijn
klas zaten o.a. Willy la Roi,
Tine Oosterbaan, Coby Stulp,
Gjalt Algra, Koop Hofman,
Leendert Balt, Andries de Jong.
Vooral met Andries kon je ver
schrikkelijk veel lol hebben. Nu
had ik het 'geluk' in de bank
vlak voor hem te zitten en dat
gaf nog wel eens problemen.
Destijds kregen we Duitse les
van de heer Vermeer en daar
deze behoorlijk hardhorend
was, werd daar nogal eens 'ge
bruik' van gemaakt. Zo werd ik
op een dag grondig door hem
getoetst op mijn kennis van het
Duits, terwijl Andries achter mij
de gekste dingen in mijn oor
fluisterde. Ik was niet in staat
ook maar iets zinnigs uit te
brengen en zat alleen maar te
stikken van het lachen. Meneer
Vermeer beloonde dit met straf
werk voor mij, daar hij niet
snapte wat er zo leuk aan was.
Ik kijk met erg veel plezier te
rug op de Mulo-jaren. Half juli
1947 was ik in het bezit van het
diploma vierjarige Mulo, be
haald in driejaar.
Hoewel ik goed kon leren,
(Vervolg op pag. 11)
