VELEN VONDEN DE WEG
NAAR DE JELSUMERSTRAAT
JU I
*T KLEINE
KRANTSJE
'TKLEIHE KEAÜTSJE
ONZE FOTOPRIJSVRAAG
js zuinig op uwoge"
en.-uw geld!
WEET ALLES VAN BRILLEN EN CONTACTLENZEN
Leeuwarden, Nieuwestad 55 Harlingen, Voorstraat 63.
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 3
Ja, ja, dat was dus heel wat anders, de laatste opgave in onze traditionele
fotoprijsvraagrubriek "Leewadders, waar is dit?" Nu eens geen afbeelding van een
bepaald huis of van een karakteristiek hoekje in de oude binnenstad, maar een
fragment van een foto met, zo leek het, een stuk van een betonnen afscheiding.
Waar, waar, waar??? Wel, heel veel abonnees hebben onze vraag bevestigend
kunnen beantwoorden, maar niet weinigen hebben eerst een hele speurtocht door
de stad moeten ondernemen, voor zij oog in oog met het juiste punt kwamen te
staan. En zeker heel wat anderen hebben hun zoektochten moeten staken, omdat
de gezochte plaats gewoon onvindbaar bleek.
Al met al stroomde er een zee
van oplossingen bij ons binnen
en alle inzenders hadden het
bij het rechte eind: wat wij had
den gefotografeerd was het be
tonnen bruggetje over de sloot
voor de Joodse Begraafplaats
aan de Jelsumerstraat - som
migen zagen dat dus meteen,
anderen - we zeiden het al -
hebben er wie weet hoe lang
naar moeten zoeken.
OMZWERVINGEN
"Na veel omzwervingen door
de oude binnenstad van Leeu
warden ben ik uiteindelijk ook
in de Jelsumerstraat terechtge
komen" schreef ons de heer S.
Feikens en de heer Th. van
Rossum verwoordde zijn erva
ringen zo: "Ook bij deze laatste
fotoprijsvraag is mijn vrouw
weer betrokken. Toen we in de
stad waren besloten we gelijk
maar even te zoeken naar de
nieuwe opgave. Na even in de
binnenstad te hebben rondge
reden zei mijn vrouw: "Hier is
het niet, we moeten het zoeken
bij een park of bij een begraaf
plaats." Dus naar de Span
jaardslaan. Het' Rengerspark.
Niets. De Oude Begraafplaats:
niets. Toen de Jelsumerstraat
in. En ja, daar was het. Dit keer
dus buiten de grachtengordel."
"Eerst dacht ik het is het hek
van de Gevangenis op het
Blokhuisplein" aldus de heer
Chris Fahner, "maar dat was
het dus niet. Toen veronder
stelde ik dat het een foto van
vroeger was van iets, dat nu
niet meer bestaat, maar dat
leek me onlogisch, omdat het
dan niet te controleren zou zijn.
Ik mag graag door de stad fiet-
«Al
sen: dus, de hele stad door
zocht, maar nergens te vinden.
Toen begon ik echt te twijfelen
of het nou nog wel of niet meer
bestond. Maar opeens bracht
een helder ogenblik me op het
idee om naar de Oude Be
graafplaats te gaan, maar dat
bleek het ook niet te zijn. Ten
einde raad fietste ik door en
plots, zonder het in de gaten te
hebben, zag ik een hek van be
ton. Ik was er al lang voorbij,
toen ik me realiseerde dat het
dat hek wel eens kon zijn, wat
op de foto stond. En jawel, het
was inderdaad het goede hek!"
Ook de heer Harm de Vries
moest een lange zoektocht ma
ken voor hij het bruggetje vond
("Ik ben alle stadsparken nage
gaan, maar geen kans op her
kenning!"), maar anderen, zo
als bijvoorbeeld mevrouw
Berghuis, fietsten er zo op af:
"Na het zien van de fotoprijs
vraag ben ik meteen op de fiets
gestapt en ja hoor, rechtstreeks
naar de Jelsumerstraat."
"Bij het bekijken van de nieuwe
opgave dacht ik gêlijk: Ja, dat
is 't" aldus de heer F. S. Jorna.
"Maar voor de zekerheid uit de
nachtdienst er toch maar even
langs. En ja hoor, ik had gelijk:
het is het bruggetje dat leidt
naar de oude Joodse Begraaf
plaats in de Jelsumerstraat."
"Juist teruggekeerd van vakan
tie gauw even een reactie mij
nerzijds" vond de heer Nic.
Verbruggen. "Bij het bekijken
van de foto meen ik de Joodse
Begraafplaats te herkennen.
Een vergelijk met een in mijn.
bezit zijnde dia versterkt mij in
die mening."
En mevrouw C. Pannekoek
Loois reageerde zo: "Als ik mij
niet vergis (en dat zal wel) is dit
het bruggetje bij de Joodse Be
graafplaats. Ik heb het vluchtig
vanuit de bus gezien, omdat ik
niet meer zo vlug ter been ben
om het persoonlijk te gaan be
kijken. Meestal heb ik de oplos
sing goed, maar dan is de in-
schrijfdatum al verstreken. Ik
vind het altijd een uitdaging.
Veel succes, ik kijk altijd uit
naar'tKrantsje!"
NIETTE VINDEN
"Het laatste zoekplaatje deed ik
aanvankelijk af als niet te vin
den" bekende de heer A. Hol-
werda, maar bij nadere be
schouwing meende ik het te
herkennen, hetwelk na onder
zoek ter plaatse juist bleek. Wij
wandelden dit vroeger veel
langs door Het Jodeland rich
ting Jelsum en dan via de
Troelstraweg weer terug."
"Mijn ouders woonden in de
Jelsumerstraat" schreef me
vrouw Marjan Overdijk uit Har-
lingen, "en als kind speelde ik
daar veel met vriendjes en
vriendinnetjes. Wij lagen vaak
languit te vissen in die openin
gen van de brug. En 's winters
schaatsten wij onder het brug
getje door, richting 't Oude
Meer."
Ook voor de heer S. H. Bosma
was het beantwoorden van
onze vraag niet moeilijk: "Wij
hebben hier in de dertiger jaren
zelf gewoond op nummer 31
tegenover de ingang" en het
zelfde gold voor de familie J. J.
de Vries: "Toen wij vanmiddag
thuiskwamen en de post nake
ken was ook 't Kleine Krantsje
daarbij. Na het eten snel het
krantsje doorgebladerd en kwa
men zo bij het zoekplaatje en
dat was voor ons een duidelijke
zaak. Wij wonen namelijk in het
huis, dat behoort aan het Labo
ratorium voor de Volksgezond
heid en onze tuin loopt bijna
toe aan het bruggetje toe."
Tenslotte constateerde de heer
Ing. K. Visser, dat het bruggetje
er "wat schameler" uitziet dan
in 1933, toen hij er in het kader
van de tekenlessen aan de
voormalige MTS een sepia-te-
keningetje van maakte - voor
de aardigheid stuurde hij ons
een, helaas wat donkere foto
kopie van dat prentje toe.
O ja, dan vroeg de heer S. Fei
kens zich nog af, hoe oud het
gefotografeerde muurtje is.
"Misschien is daar iets over te
zeggen." Wel, dat weten we
niet precies, maar de begraaf
plaats zelf dateert van 1833,
toen ook de Algemene Be
graafplaats er naast werd aan
gelegd.
Nu de prijswinnaars, dat werd
de heer L. Pietjou, voor wie het
oplossen van deze prijsvraag
ook niet moeilijk kan zijn ge
weest, want hij woont in de Jel
sumerstraat op nummer 21Hij
krijgt een exemplaar van het fo
toboekje "Leeuwarden, ach ja,
zo was het.."toegestuurd.
voor Leeuwarden en de
wijde wereld erom heen
Een uitgave van Fenno
Schoustra's Publiciteits-
kantoor
Verschijnt omstreeks de
twintigste van iedere
maand.
Administratie:
Friesch Dagblad, Vottastraat
7a, Leeuwarden
Abonnementenadministratie:
Postbus 858. 8901 BR
Leeuwarden, telefoon (058)-
987560.
Abonnementsgelden: Post
bank 2805901
Kopij voor t Kleine Krantsje
sturen naar:
Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden.
Voor eventueel overleg over
de redactionele inhoud: tele
foon (058)-120302.
Abonnementsprijs:
voor Nederland 29,- per
jaar; voor het buitenland:
55,- per postbank betaald.
65,- per cheque betaald.
Losse nummers, per post
bank besteld (2805901):
4,- voor 1 ex., 7,- voor 2
ex., 9,-voOr3ex.
ir-ü-
Het lidmaatschap van 't
Kleine Krantsje staat alleen
open voor lezers, die zich
door hun aanmelding ak
koord verklaren met de hier-
navolgende 'leveringsvoor
waarden':
Het abonnementsgeld moet
vooruit worden betaald.
Op de 15e januari dient het
abonnementsgeld voor het
dan lopende jaar te zijn be
taald.
Geschenk-abonnementen
en abonnementen van le
zers in het buitenland moe
ten op de 15e december
van het voorafgaande jaar
zijn betaald.
Lezers, die zich niet telefo
nisch of schriftelijk, maar
per giro-overschrijving als
abonnee aanmelden, wordt
verzocht op het girostrookje
te vermelden.
Nieuwe abonnee.
Wie het abonnementsgeld
voor een ander betaalt,
dient duidelijk de naam en
het adres te vermelden van
de abonnee, voor wie wordt
betaald.
Adreswijzigingen moeten
minstens 10 dagen voor het
verhuizen schriftelijk worden
doorgegeven: Postbus 858,
8901 BR Leeuwarden.
Abonnementen, die niet
vóór 1 december schriftelijk
zijn opgezegd (postbus 858,
8901 BR Leeuwarden), wor
den automatisch verlengd.
