WEEK GEVANG PROFESSOR CASTALETTO HEEL APARTE FIGUUR w Uit grootmoeders ansichtenalbum 'T KLEINE KEANTSJE WAT EEN CONSTERNATIE STADGENOOT STOETT VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN - 'pagina 5 Al vaker hebben wij de aan dacht er op gevestigd, dat de rechterlijke macht in vroeger ja ren wel heel anders aankeek tegen criminele zaken, dan in deze tijd. Een wel zeer frappant voorbeeld vonden wij in een krantenbericht uit het begin van de dertiger jaren. Tijdens een staking van een fa briek in Geldermalsen gebeur de het, dat de arbeider G. van Meegdenberg een kantoorbe diende even tegen de borst aanduwde. De stomp betekende zo weinig, dat de kantoorbediende het niet nodig vond er werk van te ma ken. Maar de directie van de fabriek vond dat wel en zo diende die meneer Van Meeg denberg voor de politierechter te verschijnen. En wat was het niet te geloven gevolg? Dat deze verdachte veroordeeld werd tot een week gevangenisstraf! Sparo is de uitgever van deze, nimmer verzonden prentbriefkaart, die op de een of andere manier in Grootmoeders Ansichtenalbum is verzeild geraakt. Dat staat er tenminste in kleine lettertjes achter op de kaart. Wat er ook nog op staat is de vreemde kreet "Echte fotografie". Ja, wat anders? Onechte fotografie misschien? Dit is het Zuiderpiein met links het oude hotel Spoorzicht nog in volle glorie. De foto lijkt ons in de vroege vijftiger jaren te zijn gemaakt. Of toch nog eerder misschien Veei verkeer is er niet - er komt alleen maar een autobus aanrijden. - -v, -■ - sra» «maBawiffjaMg m JÊf 1 V •- to Httü*SSBVais SÉ II weer de winkel uit. Ik zei niets, want ik ben wat verlegen, maar dacht, waarom zegt hij niet, mag ik eerst even mijn handen wassen, en ga u dan helpen. Vermakelijk! Hij had ook een enorme grote Indonesische gong in een stan der in de winkel staan. "Die kunt u wel kopen," zei Stoett. "Maakt die gong goed lawaai?" zei ik. Daarop nam Stoett een grote gongstok en sloeg meer dere malen op de gong. Ik neem aan dat men het wel op de Eewal en de Nieuwestad kon horen. Toen ik de prijs hoorde, het was 1947, ben ik er maar niet op in gegaan, wat mij later altijd nog speet. Tenslotte de hierbij afgebeelde foto van kort na de oorlog. Naast prof. Castaletto staat het echtpaar Ligando Annelies, het echtpaar Fenstra. Zij brach ten in die tijd telepathie, zoals Kara-el-Hammed en anderen dat brachten, blindlezen, blind- schieten, kleurentesten, die An nelies geblinddoekt uitvoerde, enz. Ook stak Annelies prie men door haar beide wangen, wat niemand in die tijd deed. Joop Fenstra heb ik in de oor logstijd nog wel lessen in kaar- tentrucks gegeven. Hij woonde toen bij zijn ouders in de Bis schopstraat en wij wat verderop in "de Onderofficierenbuurt" zo als men de buurt na 1921 noemde, bij de Ambachts school. Leuk is dat zijn zoon, Joop Fenstra junior, persfoto graaf, zich thans als gooche laar ook weer Ligando noemt. Fenstra senior is al overleden, Annelies Fenstra is nog in le ven, kwam pas na de oorlog naar Leeuwarden. Toen had iedere voetbalclub en andere sportclub nog zijn feest avond. Op de dorpsfeesten nog geen harde onwelluidende mu ziek, allemaal nog variété- en cabaretvoorstellingen. Prof. Castaletto is al heel lang overleden. Het Kleine Krantsje heeft wel eens vaker over de gebroeders Stoett geschreven. Iedere artist in die tijd ging in vakkleding. Een leuke foto! Leeuwarden Ritsko J. van Vliet senior De heer Van Balen uit Irnsum, orgelbouwer, wonende thans in Limburg stuurde mij enig recla memateriaal van professor Castaletto. Wie ging achter deze toneel naam schuil? Het was de heer Stoett, die zo tussen 1935 en 1940 samen met zijn broer de bekende muziekhandel en ook wel feestartikelenzaak "DE CITY" in de Sint Jacobstraat nr. 4 dreef. De broers waren ook in het voormalige Neder lands Indië geweest. Wat deed prof. Castaletto? Bui ten het goochelen, was hij ook nog sneltekenaar, en hij decla meerde en bespeelde ook de gitaar, waar hij na de oorlog les in gaf. Professor betekent hier dan professioneel, dus be roeps. Een titel die meer goo chelaars zichzelf verleenden. Een heel apart figuur in onze kleine goochelwereld in Fries land. Jacques Ensing had mij wel eens over hem verteld; moest er op een avond een tussennummer komen, dan en gageerde het duo Ensing-Jor- dan of prof. Bergini uit Grouw of prof. Castaletto. Voor de eta lage van "DE CITY" keek ik nooit als jongeman, omdat Hoogeveen en Bakker op het gebied van maskers, slingers, lampions, enz. "de kroon span den". Maar, toen wij later op de Eewal bij de zaak woonden, stapte ik vaak bij hem binnen. Soms gaf hij les, achter in de zaak, en dan ging ik maar weer gauw weg. Stond hij achter de toonbank, dan kon men een lang gesprek voeren. Vermake lijke dingen kon men soms meemaken. De heer Stoett had eens de kachel uitgehaald, en dus geen schone handen meer. Toen kwam er een aardige jon gedame binnen, die om een bepaald muziekstukje vroeg. "Dat heb ik niet," zei de heer Stoett. "Maar het ligt immers in de etalage," zei de jongedame. "Dan vergist u zich," zei hij. "Ik kan het u wel aanwijzen," zei de juffrouw. "Neen," zei Stoett, "neen, ik verkoop het u niet." Hij had zijn smerige handen achter de rug verborgen, en beduusd stapte de jongedame Wat een consternatie bij de Tuinen op de middag van de achtste oktober 1930! De bak kersknecht D. ledema, in dienst bij bakker F. W. Siegert, is net met een volgeladen kar bij zijn baas vertrokken wanneer hij van achteren wordt aangereden door een reclameauto van het circus Schneider, die uit de Turfmarkt komt. Het gevolg is, dat de kar een gier maakt in de richting van het water van de Tuinen en daarbij een fietsende slagers knecht meeneemt in z'n vaart. Niet alleen de bakkerskar ploempt de gracht in, maar ook bakkersknecht ledema gaat kopje onder, plus de twintigjari ge slagersknecht Th. Bouma, plus de hond, die voor de bak kerskar loopt. Kortom, een sneue zaak voor de betrokkenen, maar wel ver makelijk voor de toevallige pas santen, die er getuigen van zijn. Gelukkig blijken alle dren kelingen de zwemkunst mach tig te zijn en spoedig staan ze allen weer op de wal, druipnat, maar dankbaar, dat het toch nog zo goed is afgelopen.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1995 | | pagina 5