't kleine keahtsje LA VENEZIA" /H 't RENNERSHUIS MARTEN'S CAFETARIA 17,50 TOEN HET NOG MOEST.op nippertje gered "bistgien kiep meer'' zei kara el hammed VOOR DE RECHTER Zoekt U verpozing OEKSTRA Westerplantage 15, PAARTIJD POPULAIRE LEEUWARDERS ■——in ■■wi nii f i dP PAKJE met 30 verschillende oude nummers 't Kleine Krantsje 99 it aan- en verkoop van huizen it Taxaties - woonhuizen - bedrijven it hypotheekadviezen it assurantiën SLECHTS 17.50 Grootste speciaalzaak van het Noorden voor wielrenners en trimmers. Fa. ANDRIESSEN en Co. nieuwestad 56 leeuwarden »e VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 12 Een gezellig zitje in een rustige sfeer biedt U onze nieuwe moderne ijssalon VOORSTREEK 87 - LEEUWARDEN Wij serveren een heerlijk kopje koffie, thee, diverse ijssoorten en koele dranken „La Venezia" kwaliteit 8911 DC Leeuwarden, 058-120525 POSTBANK 98.10.62 t.n.v. FENNO SCHOUSTRA'S PUBLICITEITSKANTOOR De beste merken o.a. Gazelle - Raleigh - Zieleman - Peugeot - Gitane - Koga Myata Colnago - Cornelo Voorstreek 93 - Tel. 126155 - Leeuwarden per giro (981062 t.n.v. Fenno Schoustra's Publiciteitskantoor) besteld, slechts Tj. de V. te Workum mag van geluk spreken, dat hem heden nog een geldboete kan worden opgelegd. Want wie in deze da gen zijn richting niet volledig, duidelijk en tijdig aangeven kan, is in het snelverkeer op de weg een gevaar voor zichzelf en voor anderen. Donderdag 17 Maart fietsend op de rijksweg Leeuwarden - Harlingen, moest hij links af slaan naar Dronrijp. "En toen stak je vóór het af zwenken eerst goed je hand uit naar links?" "Neen, mijnheer, Met slechts 'één hand aan 't stuur kan ik niet fietsen. Dan komen er on gelukken." "Maar dan is u niet op de weg vertrouwd! Want ook nu is dat afzwenken de oorzaak geweest van een ongeluk, al is dat nog betrekkelijk goed afgeloopen." Toen hij al een eindje vóór de linksche zijweg begon over te steken, was er een auto achter hem, die daarop niet bedacht kon zijn. De bestuurder, ie In hun jonge jaren ieken de Heerenveenvoetballers Jan en Abe Lenstra sprekend op elkaar. Zij speelden toen ook nog naast elkaar in de voorhoede, Jan op de buiten- en Abe op de binnenplaats. Tegenstanders zullen in die tijd niet altijd geweten hebben door wie zij in de luren werden gelegd; was het nu Jan Lenstra, die hen te glad af was of was het Abe Lenstra misschien? Eenmaal, tijdens een wedstrijd van Heerenveen in Sneek, heeft die gelijkenis tot een groot misverstand geleid, vermakelijk voor Jan, vervelend voor Abe. Want nu bleek ook de scheidsrechter moeite te heb ben de twee uit elkaar te houden. Na een grove overtreding van Jan Lenstra werd de volslagen onschuldige Abe Len stra het veld uitgestuurd. Tegen die beslissing protesteren ging in dit geval niet. Daarom lieten ze het maar zo: Abe verdween mopperend in de kleedkamer en Jan speelde, wel wat beschaamd, gewoon door. mand uit Assen, gaf luid sig naal en remde met zóóveel kracht, dat hijzelf met de auto tegen een boom opbotste en vrij wat schade opliep. Maar anders.Dan had de wielrij der waarschijnlijk heden niet eens terecht kunnen staan we gens het veroorzaken van ge vaar op de weg. Een zóó onbeholpen wielrijder past niet in het tegenwoordig verkeer, meent het O. M. Want zelfs al hoort men niets achter zich, dan nóg is het aangeven van de richting, naar welke men wenscht af te zwenken, gebiedend noodzakelijk, in de eerste plaats voor de wielrijders zelf. Boete 15, subs. 10d. h. Beter op het land thuis. (1932) In de twintiger jaren werkte er op de Rijks Hogere Burger School aan het Zaailand een leraar Jansen voor het vak Na tuurlijke Historie. Die werd op een goeie dag even in verlegenheid gebracht door de dochter van een apo theker, een Annie Brouwer. Zij had een, voor die dagen, nogal pikante vraag. "Meneer" vroeg zij, "de paar tijd, wat is dat eigenlijk?" Even leek de leraar niet goed te weten wat hij zou moeten antwoorden, maar toen kwam hij op een goed idee. "Dat behandelen we hier niet, Annie" zei hij. Op een julidag in 1930 is de negentienjarige schoenmakers knecht J. Linthorst aan het zwemmen in de Dokkumer Ee bij Lekkum. Op het moment, dat Linthorst zich boven de vaargeul bevindt krijgt hij kramp. Hij voelt zich raar in ge vaar komen en schreeuwt om hulp. De nog maar elf jaar oude J. Tadema, die de kunst van het zwemmen heel goed verstaat, bedenkt zich geen moment en gaat direct naar de drenkeling toe. En hij ziet gelukkig kans om de veel oudere Linthorst veilig op de kant te krijgen. Daarna wordt de danig ge schrokken schoenmakers knecht met een bootje over de rivier gezet, zodat hij snel thuis kan komen. Heel erg bekend in het oude Leeuwarden was de hypnoti seur Kara el Hammed, die on der andere een groot aantal optredens verzorgde in de Groene Weide in onze stad. Die sceances verliepen altijd zoals de hypnotiseur het wou. Hij was een tovenaar op zijn terrein; de mensen, die hij op het toneel naar voren haalde deden precies wat hij wou. Zij likten als katten van schoteltjes melk, ze kakelden als kippen. Maar eenmaal moet er toch iets een beetje anders zijn ge gaan. Toen Kara enkele van zijn "slachtoffers" als kippen had laten kakelen, trachtte hij deze mensen uit hun hypnose te doen ontwaken. Tot grote verwarring van de hele zaal lukte dat niet bij een van hen, een jongeman, die maar voort durend bleef doorkakelen: "Ku keleku - kukeleku - kukeleku - kukeleku". "Je bent geen kip meer", zei Kara el Hammed, "je hoeft niet meer te kakelen". Maar die jongen ging maar door: "Tok - tok - tok - kukele ku-kukeleku". "De must die nou stil houwe," riep Kara toen, "de bist gien kiep meer". Maar het hielp allemaal niets, die jongen bleef maar kakelen. Zelfs buiten de zaal gebracht bleef hij zich gedragen als een bijzonder levendige Barneveld- sekip. Op een gegeven moment kwam hij weer luid kakelend de zaal binnenstormen, tot grote hilariteit, maar toch ook tot schrik van het publiek. Hoe het uiteindelijk afgelopen is vermeldt de historie niet, maar we moeten toch aanne men, dat Kara el Hammed deze kip uiteindelijk toch het zwijgen heeft opgelegd. Nog nooit immers hoorden wij van iemand, die permanent onder invloed van de hypnose bleef.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1995 | | pagina 12