GELD IN HUIS? "NIET VEILIG HIER GEEF HET MIJ MAAR MEE' \l T KLEINE KRANTSJE 'T KLEINE KRANTSJE TAXI'S IN LEEUWARDEN IS zuinig OP UW 09*n VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 3 VOOR DE RECHTER Deze verdachte is een visscher uit Hardegarijp. "U hebt u met uw fiets laten voorttrekken door een auto en wel op 30 april onder Lekkum in de gemeente Leeuwardera- deel". "Ik weet er niks van". copini WEET ALLES VAN BRILLEN EN CONTACTLENZEN Leeuwarden, Nieuwestad 55 Harlingen, Voorstraat 63. en...uwgeW- voor Leeuwarden en de wijde wereld er om heen Een uitgave van Fenno Schoustra's Publiciteits- kantoor Verschijnt omstreeks de twintigste van iedere maand. Administratie: Friesch Dagblad, Voltastraat 7a, Leeuwarden Abonnementenadministratie: Postbus 858, 8901 BR Leeuwarden, telefoon (058)- 987560 Kopij voor 't Kleine Krantsje sturen naar: Vredeman de Vriesstraat 1 8921 BP Leeuwarden. Voor eventueel overleg over de redactionele inhoud: tele foon (058M 20302. Abonnementsprijs: voor Nederland 32,- per jaar; voor het buitenland: 55,- per postbank betaald. 65,-per cheque betaald. Losse nummers, per post bank besteld (2805901): 4,- voor 1 ex., 7,- voor 2 ex; 9,-voor3ex. Het lidmaatschap van 't Kleine Krantsje staat alleen open voor lezers, die zich door hun aanmelding ak koord verklaren met de hier navolgende 'leveringsvoor waarden': Het abonnementsgeld moet vooruit worden betaald. Op de 15e januari dient het abonnementsgeld voor het lopende jaar te zijn betaald. Geschenk-abonnementen en abonnementen van le zers in het buitenland moe ten op de 15e december van het voorgaande jaar zijn betaald. Lezers, die zich niet telefo nisch of schriftelijk, maar per giro-overschrijving als abonnee aamelden, wordt verzocht op het girostrookje te vermelden: Nieuwe abonnee. Wie het abonnementsgeld voor een ander betaalt, dient duidelijk de naam en het adres te vermelden van de abonnee, voor wie Wordt' betaald. Adreswijzigingen moeten minstens 10 dagen voor het verhuizen schriftelijk worden doorgegeven: Postbus 858, 8901 BR Leeuwarden. Abonnementen, die niet vóór 1 december schriftelijk zijn opgezegd (postbus 858, 8901 BR Leeuwarden), wor den automatisch verlengd. Het moet aan het eind van de dertiger jaren zijn geweest, dat er op een avond om tien uur op de Achter de Hoven werd gebeld aan het woninkje van een alleen staande oudere vrouw, een juffrouw Hotsma. Er bleek, toen zij de deur opende, een jongeman op de stoep te staan, die haar vroeg of zij hem de weg kon wijzen naar de Catharinabuurt. Dat deed ze vlot en met een kort dankwoord vertrok de ongeveer twintig jaar oude man in het donker van de nacht. Op dat moment had de oude vrouw er natuurlijk geen idee van, dat zij te maken had gehad met een pas ontslagen tuchthuisboef, die alleen maar wou weten, of er op dat moment meermensen in huis waren of dat de bewoonster er alleen aanwezig was. Tegen elf uur, diezelfde avond, werd er bij juffrouw Hotsma op de ramen getikt. "Wie is daar?" vroeg de vrouw. "Ik ben van de politie", kwam het antwoord. De vrouw opende de deur, maar herkende in de man, die nu op de stoep stond, niet de jonge kerel, die haar een uur eerder de weg naar de Cathari nabuurt had gevraagd. Zij liet deze "politieman" dus binnen in haar woninkje, waar op de onbekende vroeg of zij geld in huis bewaarde. "Ja" gaf het vrouwtje zonder enige argwaan toen. "Nou" zei de man toen, "dat geld is hier niet veilig, ik zal het maar meenemen naar het bu reau". De vrouw haalde toen uit haar linnenkast een geldkistje met daarin een bedrag van hon derdveertig gulden, maar aar zelde toen toch om dit zomaar mee te geven. Wel liet ze ook nog kostbare,, antieke sieraden zien, maar hoewel die een gro tere waarde vertegenwoordig den dan het kistje, bleek de "politiefunctionaris" er geen be langstelling voor te hebben om ook die mee naar het bureau te nemen. Op dat moment kreeg juffrouw Hotsma toch zoveel argwaan, dat zij besloot het kistje maar terug te zetten op z'n plaats in de linnenkast. Maar voor ze die kon sluiten, snoerde de kerel haar - om haar het roepen om hulp te beletten - de mond en greep met de andere hand in de linnenkast, waar naast het kistje ook nog een aantal gul dens en rijksdaalders lag. Met deze buit ging de man toen meteen aan de haal, maar hij had de oude vrouw nog niet losgelaten, of die begon uit alle macht om hulp te schreeuwen. Dat werd door een toevallige voorbijganger gehoord en die - het was de bekende dokter Van Staveren - zag de dief vluchten en begreep direct de oorzaak van die hardloperij..Hij zette de achtervolging in, maar de zoveel jaar jongere man was te snel voor de arts; hij ontkwam. Juffrouw Hotsma had intussen de echte politie gewaarschuwd en die greep de onverlaat nog diezelfde nacht in de kraag - het gestolene bleek toen nog in zijn bezit te zijn. Hij was van plan geweest er mee naar Duitsland te vluchten, maar door de een of andere oorzaak had hij geen kans gezien de stad nog diezelfde nacht te ver laten. Natuurlijk moest de dief voor deze euveldaad voor de recht bank verschijnen en, geheel anders dan nu het geval zou zijn (anderhalf uur dienstverle ning?) toonde die geen consi deratie. De Officier van Justitie Jhr. Mr. Nahuys had gewoon geen woorden voor de intens laffe overval en hij eiste een gevangenisstraf voor de tijd van driejaar. Maar de verdachte had een verdediger meegebracht, een zekere Mr. A. A. M. van der Meulen (jazeker: de latere bur gemeester van Leeuwarden!) en die vond de gevraagde straf natuurlijk veel te hoog. Hij wees op de vele desillusies die Rechter: "Twee marechaus sees hebben je aangehouden en proces-verbaal opgemaakt". Verdachte: "Het kan wel zijn, ik weet er niks van". Rechter:"Ben je dan zoo kort van geheugen?" Verdachte: "Misschien wel! 't Was niet onder Lekkum, maar op den Groningerstraatweg". Rechter: "Juist, maar op dat gedeelte, dat in Leeuwardera- deel ligt". Verdachte: "'t Was niet onder Lekkum en ook niet in Leeu- warderadeel! 't Was op den Groningerstraatweg". Rechter: "Je bent niet op de hoogte van de situatie daar ter plaatse". Verdachte: "Ik ben heel goed op de hoogte, ik ben visscher. Ik ken de grenzen van Leeu- warderadeel heel goed". Maar deze vasthoudendheid, een betere zaak waardig, belet niet, dat verdachte veroordeeld wordt tot 3,- boete of 3 da gen hechtenis. De eisch luidde 5,-of 5 dagen. (1941) de jongeman in zijn leven al had gehad en hij tilde ook zwaar aan het feit, dat zijn cliënt na zijn gevangenisstraf geen werk had kunnen krijgen. Nou, dat betoog zette tooh nog zoden aan de dijk, want de uit spraak van de rechtbank bracht de delinquent niet drie, maar twee jaar achter de tralies voor zijn laffe daad op een nietsver moedende en te goeder trouw zijnde oude vrouw, die haar zuinig bijeengegaarde spaar centen bijna voorgoed zag ver dwijnen. De zwerfster "Ouwe Tietsje", eens een de gelijke boerenvrouw, op wie weinig aan te mer ken was, maar die na het vroege overlijden van haar man jammer lijk versukkelde, kwam van haar geboorte plaats Oosthem via Duitsland uiteindelijk in Leeuwarden terecht. Hier wist iedereen, dat zij een stevige borrel dronk. Dat ze ook naar drank róók, merkte een arts aan de Willemska de, toen die 's morgens het portier van zijn auto opende. De jenever- walm sloeg hem als een stormvlaag in het gezicht - op de achter bank lag, heel comfor tabel, Ouwe Tietsje en ze sliep als een roos Een taxi-ondernemer zal een vaste taxidienst voor de stad en omgeving invoeren. De taxi's zullen standplaats heb ben voor het station en tegen een vast kilometertarief, dat in de wagens wordt opgehangen, de passagiers vervoeren. De auto's staan onder politietoe zicht en ook de bestuurders zijn gekeurd. De huisarts Van Staveren: als een haas de dief (1925) achterna... De advocaat Van der Meulen: de gevraagde straf is te hoog

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1995 | | pagina 3