'IKLEIHE KRAHTSJE
IN'T "RAETHUYS" WORDT EEN
TRADITIE VOORTGEZET
HAVANK HERLEEFT
JA, IK BEN HELEMAAL GEK.
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
Na het samengaan, zeer on
langs, van de makelaarskanto
ren Hellema en Boomsma, nam
het gefuseerde bedrijf de vorige
maand aan het Raadhuisplein
zijn gemeenschappelijke huis
vesting met de wel zeer toe
passelijke nieuwe naam 't
Raethuys" officieel in gebruik.
Daarbij kon geconstateerd wor
den, dat met het annonceren
van die naam 't Raethuys een
eeuwenlange traditie werd
voortgezet - immers, niet al
leen nu wordt het markante
pand op de hoek van het
Raadhuisplein en de Weerd
door makelaars, ofwel door
raadgevers bewoond, maar dat
is eigenlijk "altijd" al het geval
geweest.
Tot achttienhonderd en zeven
werd het gebouw bewoond
door Jonkheer Egbert Jan Ba
ron Van Aytta, "kolonel bij de
armee van den Staat", die met
zijn naast hem wonende zuster
Elisabeth Clara de laatste af
stammeling was van dit aloude
en roemruchte geslacht.
In dat jaar werd het pand voor
de ronde som van drieduizend
gulden aangekocht door het
gemeentebestuur van Leeuwar-
deradeel met de bedoeling het
in te richten als raadhuis voor
het district ten noorden en zui
den van het "Stedelijk regtsge-
bied".
Omdat het pand na een aantal
jaren te klein werd bevonden is
in achttienhonderd en drie en
veertig het naastgelegen pand
bij het Grietenijhuis getrokken
en tot achttienhonderd en ne
gen en negentig is de gemeen
te Leeuwarderadeel hier ge
huisvest geweest - daarna
Een en dertig jaar geleden
overleed op zijn kamer in hotel
Amicitia aan de Wirdumerdijk,
de vermaarde detectiveschrij
ver Hendrikus Frederikus van
der Kallen, ofwel Havank, die in
1904 geboren was in een
pandje aan dezelfde straat vlak
bij het hotel.
Dat de schrijver, zoveel jaar na
zijn dood, nog heel veel aan
hangers heeft, mag blijken uit
het feit, dat er vorig jaar een
stichting is opgericht, de Stich
ting Mateor, die er naar streeft
de herinnering aan de auteur
levend te houden.
Op de sterfdag van Havank, de
twee en twintigste juni, werden
MET OF
ZONDEK
"Mem, mem!" schreeuwde het
zoontje van de boer, "de feint
leit mei de faem in 't hooi!"
"Wat zeg je me nou?" riep de
boerin, terwijl ze onthutst de
hooizolder opstoof.
"Ha, ha, 1 april" riep het jochie,
"het is heit!"
vond een verhuizing plaats
naar de Schrans, in de eigen
gemeente dus.
Na enkele jaren van particuliere
bewoning werd het Grietenij
huis door de gemeente Leeu
warden gekocht en ook toen
werkten er dus raadslieden of
wel wethouders, met andere
woorden raadgevers, zoals die
er nu nog altijd zijn.
Waarschijnlijk zijn de beide on-
derkelderde panden, die nu het
makelaarskantoor Hellema en
Boomsma huisvesten, in de
tweede helft van de achttiendé
eeuw gebouwd. Ze hebben in
het midden een ingangspartij
met een brede deur en gesne
den bovenlicht die voorzien is
van een trapstoep met decora
tief gesmede hekjes.
In vroeger jaren, en dat is toch
wel interessant, moet het hoek
pand Weerd-Raadhuisplein een
ingang hebben gehad aan de
kant van de Weerd, maar daar
is nu niets meer van terug te
vinden - het is nu trouwens
ook al precies vijf en zestig jaar
geleden, dat het perceel Raad
huisplein 30 geheel werd ver
nieuwd.
Andere ingrijpende veranderin
gen in het beeld van dit oude
deel van het stadscentrum heb
ben zich al veel eerder voltrok
ken. Zo ontstond al in zeven
tien vijftien het Raadhuisplein
door het dempen van de gracht
tussen het stadhuis en het Old
Burger Weeshuis, dat er scheef
tegenover stond en in achttien
vier en tachtig werd ook het
vaarwater langs de Eewal en
Heerenwaltje dichtgegooid,
waardoor de omgeving ook een
geheel ander aanzien kreeg.
Dirk Steenbergen, de bekende
voetballer van het vroegere
Leeuwarden, is na zijn actieve
sportloopbaan nog een aantal
jaren voetbaltrainer geweest.
Verscheidene verenigingen
hebben hem als oefenmeester
gehad.
Zo verzorgde hij ooit ook nog
eens een keeperstraining voor
Loutje Dijkstra, de vader van
de latere wereldkampioene
kunstschaatsen Sjoukje Dijkstra
- het gezin Dijkstra woonde
toen in Akkrum en vader Dijk
stra stond in die tijd bij L.A.C.
Frisia onder de lat.
"Een vreemde snuiter was dat,
die Dijkstra" herinnerde Dirk
Steenbergen zich tientallen ja
ren later. "Die wou, dat ik op
een meter afstand voor hem
ging staan om de bal zo hard
mogelijk tegen hem op te knal
len. Dat zou, zo vond deze
doelman, uitstekend zijn voor
zijn zelfvertrouwen.
Een geheel andere ervaring
kreeg Dirk Steenbergen bij de
keeper van de Leeuwarder
Joodse voetbalvereniging Ach-
doeth, die hij als trainer even
eens onder handen nam.
Nu begon de oefenmeester de
bal op het doel te schieten,
waarbij hij het systeem toepas
te om telkens een tikje harder
te knallen. Maar hier duurde
het maar even of de keeper be
greep de bedoelingen. En wat
deed deze man? Hij ging naast
het doel staan met de verkla
ring "Ja, ik ben daar helemaal
gek.
er op zijn graf op de Rooms
Katholieke Begraafplaats aan
de Harlingerstraatweg bloemen
gelegd, waarna er tijdens een
bijeenkomst in De Koperen
Tuin een wandelroute werd ge
presenteerd, "Leeuwarden in
de Schaduw van Havank" -
deze route voert in de stad
langs de plekken, waar Van der
Kallen heeft verkeerd of die in
zijn boeken een rol hebben ge
speeld.
Zelfs werd er door de leden en
donateurs van de stichting "een
Bourgondische maaltijd" geno
ten in de geest van de schrij
ver, die dus weer helemaal tot
leven lijkt te zijn gekomen.
Het oude Leeuwarden, dat verdween. Hier zien we de fraaie korenmolen Het Lam, die aan
de Westersingel heeft gestaan. De Molenstraat is er naar genoemd. In 1830 is deze molen
van de Hoeksterpoortdwinger naar hier verplaatst en in 1919 is ze afgebroken. Jammer,
jammer, jammer, wat zou het aardig zijn geweest, wanneer ze er nu nog stond.
