'T KLEINE KRAHTSJE
GESPR
LEEWADDERS,
WAAR IS DIT?
STADSNIEUWS
VAN VROEGER
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
Geert: Nou das dan oek grap-
pemaker in een leeg Huus, wik
mar segge, sak mar segge.
Mar over broad op 'e plank
sproken, één fan ons klein
dochters studeert. Ik weet soa
niet waarfoor. Met een beurs of
soa, loof ik. Mar dat skient min-
derte wurden.
Ut is wintertied en dus gaat de
griep. Dat wete ons brugman
nen, mar even te goed hewwe
se de groate saken bij de kop.
Groate namen uut de pollitiek,
mar soms binne jou namen he
lemaal kwiet. Mar één naam
niet: Loadewiek de Tureluur, 't
Liekt wel een fuliton bij Tabe
Ruutsje, Minne Mager, Fokke
Vutman, Groate Geert en Brie-
ke Bertus. Nee, gien Marten..
Tabe Ruutsje: Ut sal mij benije
of we Marten nog sien fandaag.
Guster was ik er even, mar hij
sat waar ie sat. Hij hoeft mar
een hantast fan niks te doen, of
hij hiemt as een postpeerd. En
met die koude en die mist
soms, komt ie helemaal de
deur niet uut.
Brieke Bertus: Dus ut is mear
as gewoane griep. Want suk-
ken binne der fandaag de dag
bij bosjes. Trouwes wat hiet ge
woane griep. Laassen had één
ut al over de Kong-Kong griep.
Nee, ho es, de Hongkong-
griep, loof ik.
Minne Mager: Hongkong-griep.
Die krije seker fan Sinees eten.
Klein grapke. Mar lastig is 't
wel. Wij waren fleden week op
een bruiloft, mar der was nog
al es één wel ferwacht, mar
niet gekomen. Oorsaak: griep!
Fokke Vutman: Der binne heel
wat meensen, die't om een
griepspuit fraagd hewwe. De
swager fan Sientje, ik hew ut
daar wel faker over, krijt em elk
jaar en ut befalt em poerbest.
Groate Geert: Wij hadden oek
een feesje fan mien suster-en-
die, die waren feertig jaar
trouwd. Feertig jaar leden binne
se bij de trappen fan ut stads-
huus oplopen. Een bitsje tied is
niks, wik mar segge, sak mar
segge.
Fokke: Ja, de bruisparen fan
later datum binne in ut Hof
trouwd. Ik hew begrepen dat ut
oek soa blieft, al wurdt ut daar
een stadsloazjement. Dat komt
mar in 'e moade. Foor toeristen
en soa.
Tabe: Froeger hadden je ut
over folksloazjementen of
slaapsteden. Je hadden Jilder-
da en Aaltsje van'der Brug, en
Sonnema, o nee, Sonnega. Die
andere is fan ons Nasjenale
hoestdrankje, hé?
Bertus: Namen dat is soms
wat. Je binne se helemaal fer-
geten, of je bruke ferkeerde
namen. Mien buurman toch.
Om wat te noemen: dan hét ie
ut over Van der Lubbe, mar hij
bedoelt Lubbers. Die wou naar
de mavo seit ie, mar hij be
doelt, ja, wat oek al weer.
Fokke: Ut mut navo weze. Die
grappemakers daar in Brussel.
Sientje sei: der is een claes
uutflogen net die helekopters,
en op Sinterklaasdag hewwe
se in sien plak één uut Spanje
benoemd. Mooi grapke niet
Minne?
Minne: Ja, sei mien lollige neef
toen. Die stumper fan een Lub
bers had noadig wer wat broad
op 'e plank hewwe mutten, mar
hij kreeg al weer nul op 't or
kest. Nee, nee, dat is mien
grapke niet, soa sei mien neef
dat.
Tabe: Ja, dat klopt. Ons klein-
soan uut Leerdam is oek al een
jaar of drie, fier doende. En
fanwege ut geld mut ie ut heel
flug afraffele. En die skelt mar
raak op die rot regering, en
menistereh... hoe hiet ie nou?
Bertus: Ik weet wie jou bedoe-
le. Ut leit mie foor op 'e tong.
Ut liekt op die skaatsrieder. Ut
ritst wat. Niet Ritsma. Ja just,
Ritzen. Menister Ritzen, die sal
Tabe wel bedoele.
Tabe: Ritsma of Ritzen. Mar
Tabe uut Leerdam is_ min over
em te spreken. En hij had er al
een baantsje bij. Nee, nee, die
menister niet, mar Tabe daar.
Nee, die menister sal em wel
redde!
Fokke: Mar se hewwe natuurlijk
wel een bealig fol werk. En we
werke in een glazen huus. En
se mutte al den donder oppas-
se wat se segge. Son Kok is
daar gochem in, mar anderen
ontfloptutwel es.
Minne: En dan hewwe jou ut
nog niet eens over fule boeren
en die pliesjes die hun soms as
groate kienders tjirge. Die wil
meer geld en die oek. Ut spoor
kan niet uut en Fokker sat hast
op 'e fles. Temeensen dat be-
griep ik uut alle dure woorden,
die we soms hore.
Bertus: Seg dat wel. De tech
niek staat langer foor niks. Alle
maal freemde woorden. Dat
was froeger bij Pielips al soa in
mien tied, mar jonge, jonge nou
helemaal. We mutte op 'e elek-
troaniese snelweg en met Inter
net ompiele. Pielips sal der wel
'lekker an ferdine!
Geert: Daar krije se een nije
baas hé? Die groate bokser
houdt er met op, just Timmer.
Lang geleden, in 1928, is in de Avond-Huishoudschool aan de Speelmansstraat deze foto
gemaakt van jongedames, die zich bekwamen in de kunst van het wassen en strijken. Het
waren Hillie van der Werf, Jolly Venema, Gré Bosgraaf, Sjoerdje Boontje, een Bettie,
mevrouw Kulsdom, een onbekende, Lies Steunebrink, Aukje Overwijk en, zittend, Froukje
Venema. Twee van deze dames, nu vier en tachtig jaar, kwamen elkaar na al die jaren nog
eens tegen op een boottocht van het Roode Kruis door de Oude Venen. Natuurlijk werden
er toen veel jeugdherinneringen opgehaald. Ook over de Huishoudschool. "Weet je dat we
toen nog eens op de foto zijn gekomen?" "Ach ja, die foto heb ik nog steeds." En dat is
deze dus...
pagina 13
En een Liwadder jonge foar em
in 't plak. Eén fan Boonstra
wete jimme wel. Hij sat eerst in
'e koffie, loof ik.
Tabe: Die is mooi te plak ko
men. Mar hij is oek ferder
weest as de spoorhekken! En
een leuk inkommen natuurlijk.
Loadewiek su segge: tureluur-
lijk. Hé, suden de jongelui al
werom weze uut Spanje?
Minne: Ja seker. Eergister hew
ik se nog sproken bij de Ture
luur tuus. Jonge, se saten stief
teugen mekaar an op 'e bank.
Dat ik sei teugen Sietske: As ik
jim soa sitten sien, hoop ik al
dat jou de pil bruke.
Bertus: Herkes Minne, wat een
ruug grapke. O, se lachten hun
wild? Des te beter. O, hét Fok
ke se oek al troffen. Hadden se
hun wat fernuverd in Spanje?
Waren se oek bruun?
Fokke: Nou ja, se hadden een
kleurke. En Loadewiek swetste
alles bij mekaar. Mar wat nog
feul mooier is, met hur kienders
is alles oek weer koek en ei.
Een ei sonder reklame. Se wa
ren uut eten weest met me
kaar.
Tabe: Naar Van der Valk seker.
Wat is dat oek wat niet? Son
hele femielie al jaren de saak
swaar ferneuke. De belasting
bedondere, en de meensen te
min betale. Su 't allemaal wel
waar weze?
Fokke: Ik docht fan wel. Mar
Loadewiek en Sietske en de
kienders binne daar niet weest.
Nee, se binne om Oud en Nij
hene uut kiepeten weest. In die
saak, hoe sei de Tureluur dat
oek al weer, Minne?
Minne: Bij Mak-Donau op de
Wurdummerdiek. Kiep, kiep,
kiep. Neffens de Tureluur tok
ten en kwaakten se der over.
Oatus en toatus met mekaar ut
nije jaar in. En ik docht: Aasen
begint Loadewiek negentien-
honderd-ses-en-negentig nog
metKukelekuurlijkü!
Vlga.
Hedenmorgen omstreeks vier
uur werd uit de Cornjumervaart
opgehaald het lijk van den
broodventer v.d. Zee alhier. Hij
schijnt met zijn kar van den
weg te zijn geraakt; althans het
paard stond in de sloot met de
broodkar ernaast, terwijl de
voerman er onder lag. Het
paard leefde nog.
(1906)
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
i naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was het..."
met zestien zeer fraaie foto 's van de stad uit een lang vervlogen tijd.
