GESPREKKEN OP
LEEWADDERS,
WAAR IS DIT?
'T KLEINE KAÜTSJE
EEN WEINIG GEFOTOGRAFEERDE STRAAT
Met aardig knap weer binne de
brugmannen weer es present.
Die berichten op de tee-vee
taak: soafeul dooien, soateul
gewonden. Joop van Zijl ken
suks gesellig brenge, mar die
gaat fut. En se segge dat we
straks gien leger meer hewwe.
Blieft de Fieverskoal der wel?
Hoe komt ut met de woanarken
daar? Der is wel wat te bepra
ten deur Tabe Ruutsje, Minne
Mager, Fokke Vutman, Groate
Geert en Brieke Bertus.
Minne Mager: Fokke en ik lie
pen hier tegare hene, en we
hadden ut over al weer een
aardbeving en een paar hon
derd dooien. Gebeurde dat nou
froeger oek, froegen wij ons af.
Tabe Ruutsje: Een goeie fraag,
jonges. Soms denk ik fan wel,
alleen je kwamen ut niet te we
ten, of weken en weken later.
Een heel klein berichje in de
krant. En ut was heel fer fut
gebeurd.
Fokke Vutman: Dat sei ik oek.
Fer weg in ferre landen. Soms
konden je een naam. Sjina of
Java, of de Vesuvius in Italië.
En as een Nederlaans fliegtuug
neerstortte, dat was oek heel
wat!
Groate Geert: Ik seg wel es: fijf
menuten sjoemaal of nijs op 'e
radio, en een brand hier, en
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
naam fien is fan die onderbaas
over de soldaten. Voorhoeve is
de menister, en onder em is
een Geerling Meijer of soa.
Just, de selfde die alle soldaten
naar huus stuurd. Straks hew
je gien leger meer. Nou ja, een
beroepsleger.
Bertus: Mien kleinsoan uut Bra
bant hèt een kammeraad, die
nog één keer mut. Tot augus
tus loof ik. Die had krekt een
aardig baantje kregen, en nou
dit. Hij baalde as een stekker
segge se dan.
Minne: Ja, die Geertsma of soa
had oek gedonder met die ei-
genwieze generaal. Ja, de me
nister self oek. Ten Hoeve su ik
hast segge, mar das een an
der. Eén uut de gemeenteraad.
Hij woant in de Muntsjemuur-
straat.
Geert: Daar liepen wij froeger
alle sunduggen deur naar opoe
en ome Willem. Dat was een
frijgesellige man, die bij moeke
inwoande. Hij werkte loof ik op
de Amsterdamse bank.
Fokke: O, die op de Nieuwe-
weg. Dat skreven je met Es-
Cee-Ha Amsterdamsge Bank
seg mar. Ik loof dat ik in 'e
krant lezen hew, dat ut een fit-
nus-sentrum wurren gaat. Daar
kenne we wel en hene met ons
ouwe ribbekast!
Tabe: Dan blieft temeensen ut
gebouw overend, denk ik. Want
al dat slopen wur je oek niet
goed fan. Wille se Hartelust
oek niet slope? Ja, Romkes-
laan. Ik weet soa oek niet wat
er in komt. Of er in ken.
Minne: Late we segge, een ge
bouw foor hartpesjenten. Der
binne toch al fan die lange
wachtlijsten. Se mutte soms
foor opperaassies naar Enge
land. En Duutsers late hur hier
opperere. Ik sien de adferten-
pagina 13
een ontploffing daar, en nog es
een overstroming. Ut sterft fan
de dooien, wik mar segge, sak
mar segge.
Bertus: Nou ken't oek hast wel
weer, mar ja ut is feitwaar. En
je salie mar achter son mikre-
foan sitte, of in 't sjoemaal om
al dat rot nijs te fertellen. Met
de plaatsjes der bij.
Minne: Mar toch is 't krekt of sit
er één bij jou in 'e kamer te
fertellen. Hij oek, die Joop van
Zijl. Dan docht ik: aanssen seit
ie Minne, jonge, nou hew ik
hier nog een berichje foor dii.
Must es goed luustere. En hij
sag mie suver warm an met die
donkere ogen.
Fokke: Dat seit Sientje oek wel
es. Wat salie we Jopie misse.
Destieds was se weg fan Frits
Thors met sien grieze opakop.
En die Fred noemde se altied
Etter. Mar Joop is hur alles.
Straks krije we de man fan ut
dikteeseisedan.
Geert: Fan ut diktee? Die ut
nou wurden is, is die skoal-
meester west? Nee, fan een
diktee één keer in 't jaar op de
tee-vee weet ik niks. Deze
komt fan Filips. O, hij hiet Filip.
En sien fan is Freriks. Een ap-
patte naam wik mar segge, sak
mar segge.
Tabe: Wat ik oek son appatte
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
i naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was het..."
met zestien zeer fraaie foto 's van de stad uit een lang vervlogen tijd.
sies al: Foor uw hart naar Ha-
relust. Klein grapke.
Bertus: Grapke of gien grapke,
je salie der mar met sitte. Mar
nou heel wat anders: hew ik al
es noemd dat wij der over den-
Er is een aantal straten in de Leeuwarder binnenstad, dat in vroeger jaren niet of nauwelijks is gefotografeerd. Dat geldt
ook voor de Bollemanssteeg, waarvan we hier een foto zien, die voor de laatste oorlog is gemaakt. Er stonden toen nog
onder- en bovenwoningen aan de rechterkant en in het gebouw links werkten zich nog belastingambtenaren in het zweet.
Aan de fietsende meneer is duidelijk te zien, dat de stad op terpen is gebouwd: hij heeft er kennelijk wat moeite mee om in
de Grote Kerkstraat te komen. Wie de beide naderende dames zijn geweest zullen we wel nooit te weten komen, maar
anders ligt dat met de drie kinderen. Grote kans, dat die hier hebben gewoond en mogelijk, dat bijvoorbeeld dat meisje in
het midden zich op deze foto herkent. (Foto: Collectie Fenno Schoustra/'t Kleine Krantsje)
ke, wer te ferhuzen? Dichter bij
de kienders is ons plan.
Geert: Och here, Bertus, jim
binne hier krekt. O, hast al
weer twee jaar. Ik docht die
geve hun hier wel neer. Uut
ouwe stee. Daar bin je geboren
en opgetogen. En daar doene
jou straks de ogen foor goed
dicht, wik mar segge, sak mar
segge.
Bertus: De frouw is poer on
wennig. Niet dat ik hur de skuld
geve wil, soa is 't wel. En ons
kienders op één na, en klein-
kienders binne in 't Suden ble
ven. En de auto is an 'e kant.
Dus we binne anwezen op de
dagen frij reizen.
Fokke: Jonge ja, ik ken daar
heel wel in komme. Mar an de
andere kant, om op ons leeftied
nog weer te ferkassen, das oek
gien kattepies. En je mutte je
huus sien kwiet te raken. O, jim
kenne muskien ruile.
Bertus: Oek met een ras-Li-
wadder, die weg wil uut 'e
buurt waar ie nou sit. En Evert
hèt ut weer met een ander
klaar. Ik kan em nog een bitsje
fan de Fieverskoal. Evert en ik
speulden wel op 'e Hoge berg.
Nee, niet van Benthem.
Geert: As of er anders gien
Everten binne. Nog een tik fan
de Elfstedentocht. Fieverskoal.
Das die ouwe skoal teugenover
de kezerne. Der wille se mar
dure huzen bouwe. En al die
woanarken mutte der oek weg
hew ik begrepen.
Minne: Daar komt een aksie
teugen op 'e tee-vee, en de ra
dio, en in 't kranten. Noach op
Markurius en soa. En Anneke
Douma past foor een adfertin-
sie hur topper an: Hier leit nou
ons woanskip, en soa mut ut
blieve. As jim dat oek fiene,
dan mutte jim skrieve.
Noach a/d Singel, Postbus
1996,Liwadden.
Vlga.
