GESPREKKEN OP
LEEWADDERS,
WAAR IS DIT?
'T KLEINE KRANTSJE
LEUKE ONTVANGST
De swager fan Sientje is fieftig
jaar trouwd en de soan fan
Sietske fijf-en-twintig jaar. Dus
hewwe de brugmannen wel
praat. Ut gaat soms over lang
leden, en over sursjants in
soorten. Eén minne sursjant
had later met Sinterklaas te
maken an't end fan dizze rup-
pertaasje fan Tabe en Minne en
Fokke en Geert en Evert en
Loadewiek de Tureluur.
Loadewiek de Tureluur: Ik hew
niet feul tied, want ik hew ut soa
druk as een pruukmaker met
één klant. Mar ik docht: even
informere naar de welstand fan
mien ouwe maten. Tureluurlijk
hoop ik dat ut goed is.
Tabe: Dat skarrtelt wel, temeen-
sen wat mij anbelanget. Der
komme wel wat piltsjes an te
pas, mar goed, wie leeft nog
sonder pil op ons leeftied. Hier
ons jonkje Minne niet iens.
Minne: Jo, ho, hoog uut één.
Een plaspil, wat last fan dikke
poa... ho, futen. Mar ja, as ik
hier morres heen set bruuk ik
em niet, want een knappe dikke
boom fiene jou hier niet. Dus
Loadewiek, druk seiden jou.
Tureluur: Ja, een soan fan
Sietske is aanssen fiif-en-twin-
tig jaar trouwd. Nou, daar wille
se nog al wat fan houwe. En
Sietske wil dan oek met doen,
mar dat draait dan foor mij op
tureluurlijk.
Fokke: Sientje hur swager, jim
wete wel, was fieftig jier trouwd.
Das oek gien kattepies. De
kienders hadden der, buten hun
om, heel wat fan maakt. Wij
binne oek nog op reseptie
weest in de Koperen Tuun.
Evert: Die ouwe Preensentuun
doet je altied nog wat. As su ut
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
Tabe: Wij hewwe dan de- mobe-
lesaasje en die paar dagen oor
log metmaakt. Daar kenne jou
jaren op tere. En daar wille jou
wel es over prate. Mar dat mut
je niet overdrieve sei mien
ouwe sursjant froeger. Dat was
Stalin.
Minne: Hiette die fan Stalin? Of
was 't een kommenist? Leit niet
foor de han. O, hij had een
beste snor. Ja, een klein snorke
is Hitier, een hele groate is
Biesmark, en der tussen in
Stalin. Mooi niet?
Tureluur: Das waar oek Tabe,
die hew ik oek kannen Ut was
mien maat niet. Grof in 'e bek,
en altied mar drieve en drieve.
Die hét heel wat jonges uut-
floekt. Nee, ut was mien maat
seker niet.
Fokke: Sientje hur swager was
oek sursjant. Hij is nog in 't
pakje trouwd. Maten hadden ut
draaiorgel huurd, en dat speul-
de "Adieu mein kleinen gar
deofficier". En later "Marietje
frijt met een huzaar". Ik loof dat
sij soa hiette.
Tabe: Ja, die sursjant Stalin kon
dei weze. Op een keer had ie
de smoor in over 't één of 't
ander. En hij brulde: wie is hier
de baas, wie heeft het voor het
zeggen als het er op aan komt?
Toen sei een stem: koningin of
ons lieve heer.
Tureluur: Ja, ik weet ut nog. Dat
sei son aardig fentsje, die we
de skoalmeester noemden,
omdat ie leerd hadde. Die Stalin
liep road an, en hij hiemde en
hij slikte, mar der gebeurde fer-
der niks. Mar hij pestte later die
skoalmeester wel onnoadig.
Geert: Ja, sukke rotsakken had
den je in de bouw oek. En se
houdden helemaal niet fan één
die hun in 'e bek hong.
Stroopslikkers en kontkrupers
dat waren hun mantsjes wik
mar segge, sak mar segge.
Evert: En die binne der altied bij
bosjes weest. Daar hét dizze
Evert nooit bij hoord. Soa en
soa docht ik er over, en dat sei
ik eikeneen liek, liek in 't
gesicht. Ik hew der faak last met
had, mar der foor om leggen
gaan? Nooit één keer!!
pagina 13
mar niet in 'e kop krije om daar
oek huzen del te setten. Overal
waar groen is, wil de gemeente
bouwe. Oek al bij de kiender-
boerderij en bij de Potmarge
hew ik lezen.
Geert: Daar binne dan anderen
weer op teugen, hew ik lezen.
Mar Evert hét geliek, die groe
ne plakken mut je sunig op
weze. Eén sei laassen; dat
binne de groene longen fan de
stad. Mooi seid, wik mar segge,
sak mar segge!
Tabe: Kiek as jou fandaag de
dag fieftig jaar trouwd binne,
dan bin je even na de oorlog
trouwd. Dat waren gien fette
jaren. Son swager fan jouw
Sientje sal dat weten hewwe,
tensij die met een rieke frouwd
trouwd is.
Fokke: Och here nee. Beide
muskien een paar senten fan
huus metkregen, en een klein
spaarpotsje. Hij was eerst in
dienst, beroeps loof ik, en toen
is ie op een groate febriek
komen. Hij is technies, ja een
stoomgek - as't er op an komt.
As se morren een stoomkerk
oprichte, wurdt hij één fan de
eerste ledematen.
TureluurJa, der moest toen
anbealigd wurre foor een paar
senten. Ik praat daar wel es
over met Sietske hur kienders,
mar die sien mie dan met glazi
ge ogen an. En over mien sol-
datetied gnieze se mie suver
uut.
Evert: Mar jonge, dat is oek al
soa lang leden. Sij kenne hur
der niks bij foorstelle. Ik bin niet
in dienst weest, broederdienst
of soa, dus ik weet er niks fan,
laat staan dat jongfolk. Dizze
Evert snapt dat best.
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veedien dagen
I naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was het..."
met zestien zeer fraaie foto 's van de stad uit een lang vervlogen tijd.
Tabe: En seg Loadewiek, was
ut oek die Stalin niet, die son
freemd segje had. Hoe was ut
oek al weer. Ja, as één, bevoor-
beeld die sloalmeester es wat
sei, wat em niet anston, dan
brulde Stalin: hou je bek, as je
tegen me praat. Was ut soa
niet?
Minne: Oek niet makkelijk. De
mon dicht houwe en toch prate.
Dat binne nog es prustaasjes.
Ja, dan ken je nog beter foor
Sinterklaas speule en toch niet
in Sinterklaas gelove. Hoe is
die?
Tureluur: Sinterklaas seit Min
ne. Die Stalin en de skoalmees
ter woanden jaren later in de
selde wiek sonder dat te weten.
Mooi. En toen was die skoal
meester es Sinterklaas, seg
maar in 't klubgebouw. Hij had
een paar kienders op skoat
had, en toen sag ie Stalin oek in
'e saai sitten.
Tabe: Just. En toen roop ie em
op ut toaneel. Nou Stalin kwam
en die wist niet wie Sinterklaas
was. En die sei: Fertel ut mar es
fentje, waren jou froeger son
hurk in 't leger. Och jonge, die
Stalin wurde poer, en su de bek
openskeure.
Tureluur: Mar toen brulde
Sinterklaas: Hou je mond, als je
tegen me praat!! Stalin was ner-
ges meer. Nou ja, later op die
avund hewwe se tegare een
paar flessen soldaat maakt.
Hoor mij es: soldaat. Klein grap-
ke, Minne!
Dit is een foto van de Arbeiders Toneelvereniging "Ontwikkeling", die omstreeks 1934 door het
Fotobureau Rollema moet zijn gemaakt. We zien hier van links naar rechts de tonelisten Van
der Schaaf, Froukje Tiemersma, Van Esveld, een onbekende en een Sterkenburg. Gespeeld
werd het bekende stuk "Op Hoop van Zegen" van Herman Heyermans, De foto werd aan
't Kleine Krantsje geschonken door Ritsko van Vliet senior.
Zo'n dertig jaar geleden kon het
nog wel eens gebeuren, dat de
mensen de voordeur van hun
woning zomaar open lieten
staan. Zoals dat ook het geval
was in het oosten van de stad,
op de dag dat een jonge stad
genoot na een verblijf van drie
en een half jaar in het buiten
land, opgetogen terugkeerde
naar zijn ouderlijke woning
Hij kon dus zo binnenkomen
en betrad de huiskamer juist op
het moment, dat papa naar de
televisiekeek.
"Ha vader!" 'groette de jonge
man en hij stond al op het punt
de ouweheer; om de hals te val
len.
Maar die maakte een geïrri
teerd afwerend gebaar met zijn
hand en bromde: "Stil-toneel-
stuk!"
Nog anderhalf uur is die goeie
jongen stil geweest - toen viel
op die televisie het doek.
