HERINNERING AAN KLEINE EN MARKANTE LEEUWARDER OPVALLENDE FIGUREN IN NET VROEGERE LEEUWARDEN WIEBREN WIERSTRA TH. ZN. FOTOPRIJSVRAAG pagina 7 Hij moet een van de kleinste Leeuwarders zijn geweest, die hier de laatste honderd jaar hebben geleefd - toch hoort de minuscule Wiepie Wierstra in deze rubriek van Opvallende Figuren zeker thuis. Zelfs is het zo, dat hij door zijn doen en laten jaren lang een van de bekendste stadgenoten was en er zullen maar weinig Leeuwar ders zijn geweest, die Wiebren Wierstra Th. zoon niet kenden. Zo placht hij zich met een niet aflatende hardnekkigheid te noemen uit piëteit voor zijn beminde vader, een vakbekwa me goud- en zilversmid. Wiepie werd in 1916 geboren en viel als jongen op school al uit de toon door zijn angstwek kend geringe en broze gestal te: al z'n klasgenootjes staken ver boven hem uit en waren minstens tweemaal zo groot. HEEL OPVALLEND Ook opvallend waren zijn ener gie- en ondernemingslust, die hem in de rijen brachten van het Temidden van zijn klasgenoten was Wiepie Wierstra gewoon een dwerg. (Foto: Collectie Fenno Schoustra/'t Kleine Krantsje) Leger des Heils, voor welke organisatie hij tal van functies vervulde. Dat hij tenslotte om zich lichaamslengte werd afge wezen voor de opleiding tot Heilsofficier, was een ervaring, die de ambitieuze jongeman teleurstelde en verbitterde. "Toen bin'k voor mie self begon nen", verklaarde de graag plat-Leeuwadders sprekende Wiepie Wierstra zijn latere werkzaamheden als evangelist en uitvaartleider, welke taken hij met een bijzondere plichtsbe trachting behartigde. In het begin van de vijftiger jaren werd de heer W. Wierstra Th. zoon bij de Baptisten gedoopt en na enkele jaren kwam zijn naam op de spre kerslijst te staan. Er volgden nu preekbeurten op tal van plaat sen, ook buiten Leeuwarden. Maar een prettige periode in zijn leven werd het niet. "Nee", bekende hij later, "ik hew er nooit graag weze maggen. Ik bin een vrijbuiteter, meneer. En ik bin self oek niet su kerks. Er is al suveul stien voor de kerken bruukt en waarom? Want weet u wat het is? Je hart, dat is de kerk, je hart, daar komt de goedheid en de slechtheid weg." De breuk met de Baptisten Gemeente kwam als iets onver mijdelijks en Wiebren Wierstra Th. zoon vond zich zelf opnieuw terug als een vrij man. Hij kreeg nu meer tijd voor liefhebberijen en koos steeds vaker de weg naar bibliotheken in de stad. OPZIENBAREND Daar boog hij zich over vergeel de folianten en stuitte er op lite ratuur die hem bovenmatig bezighield: de rechtspraak in vroeger tijden. Zo kwam hij tot zijn besluit een eigen Griezel kelder op te richten en begin juni 1958 was het zover "De eerste Leeuwarder Griezel kelder, annex het Oord der Historie" opende op de hoek van de Tweebaksmarkt en cje Koningsstraat. Het werd een opzienbarende onderneming, waarin Wiebren Wierstra Th. zoon als een gedreven directeur met behulp van poppen een hele verzame ling verkrachters en moorde naars bijeenbracht - hij kon geen in Friesland gepleegde wandaad op het spoor komen, of de dader ervan kreeg een plaats in zijn macabere raritei tenkabinet. Daarbij werden de rondleidin gen van de ondernemer een attractie op zich zelf. "Hier ziet u" klonk zijn krakende gedragen stem "de schurk Pieter Sakes Weynma uit Wieuwerd, die in 1836 rattenkruid mengde in de karnemelksepap van zijn lieve vrouw. Dit vrouwke, Hiltje Rimmerts Zijlstra, twee en twin tig jaar oud en in verwachting, stierf onder helse pijnen. Pieter Sakes Weynma werd opgehan gen aan de galg. Heel Leeuwarden, dames en heren, volgde met grote belangstelling de terechtstelling". Het duurde maar even of het nieuws van de Eerste Leeu warder Griezelkelder drong tot in heel Nederland door en pers en publiek kwamen er belang stellend op af. Jammer was het, dat de gehele geruchtmakende tentoonstel ling op een kwade dag moest verhuizen naar een adres op het Heerenwaltje - nu kwam de er klad wat in en tenslotte - in 1964 - kwam de hele inventaris, boeven en beulen, galgen en geselroeden op een grote hoop te liggen en zo stierf de eens zo veelbezochte Griezelkelder een zachte dood. De teleurgestelde ondernemer bleef actief en liet nog verschil lende boekjes over het oude Leeuwarden verschijnen en organiseerde ook nog wel eens een expositie hier en daar. Maar er kwam een vrij onver wacht eind aan het leven van deze bijzondere en veelbespro ken Fries. Op de vierentwintig ste maart 1975 blies Wiebren Wierstra Th. na al lange tijd met een zwakke gezondheid te heb ben gekampt, de laatste adem uit - hij was toen achtenvijftig jaar oud. Wiebren Wierstra Th. zn voor zijn Vermaarde Griezelkelder in de Koningsstraat. (Foto: Fenno Schoustra) Altijd hebben er in Leeuwar den wel opvallende figuren gewoond. Mannen en vrou wen, die min of meer uit de pas liepen en die door hun gedrag of uiterlijk bijzonder de aandacht trokken. Van eigenlijk al deze mensen kon gezegd worden, dat ie dereen ze kende - vooral in vroeger jaren, toen de stad nog veel kleiner was, waren dergelijke pommeranten bij jan en alleman bekend. In deze rubriek zullen wij een aantal van hen nog eens de revue laten passeren. Onze abonnee mevrouw R. Stelpstra, Jan van den Capellelaan 50, 4383 VD Vlissingen verzoekt opsporing van een borduurpatroon van de elfstedentocht. "Dat zou ik zo graag willen hebben," schreef ze ons. "Misschien is er iemand van de lezers, die dat in bezit heeft. Daarvoor in de plaats heb ik het borduurpatroon van het leesplankje "Aap, noot, mies enzovoort." Oplossing fotoprijsvraag janu ari: de scheve boom staat aan het Gouverneursplein. Prijswin naar werd de heer A. Liemburg, Heggewinde 105, 8935 PR Leeuwarden. Wiebren Wierstra Th. zn was altijd zeer verzorgd gekleed: een echt heertje. (Foto: Fenno Schoustra) Wiebren Wierstra Th. zn in zijn element: als explicateur in zijn Griezelkelder. (Foto: Fenno Schoustra)

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1997 | | pagina 7