'T KLEINE KEANTSJE NIET KLEISMA MAAR KLEINSTRA PEPERMUNTSJEFABRIEK Wij verzekeren alles wat waardevol voor u is. Jmc Jlet mif SNOEPWINKELTJE FOTOPRIJSVRAAG Friesland Bank Assurantiën VOOR LEEUWARDEN ÉN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 9 DE PIJPBAKKERSSTEEG In het februarinummer schrijft de heer O. Heidinga over de drie stegen, die vanaf de Tuinen naar de Amelandsstraat liepen. Een van die stegen, de Pijp- bakkerssteeg is mij goed be kend. Vroeger had mijn vader, die boekbinder was, daar zijn werkplaats op een grote zolder, gehuurd van schilder Kingma, die daar ook een opslagruimte had. Ook Polak de koperslager zat in deze steeg. Er tegenover stond een huisje waar de familie Koopal in woonde. Mijn vader werkte voor de Gemeente Leeuwarden (archie ven), de Kanselarij, de Griffie en het Kadaster. In later jaren is er een tekening of aquarel gemaakt van de Pijp- bakkerssteeg. Mijn vader had er zelf ook één. Waarschijnlijk zijn er meer exemplaren gedrukt en uitgegeven. Nog veel zou ik uit m'n herinnering over deze steeg kunnen schrijven, al is het uit een lang vervlogen tijd. Rest mij nog u te zeggen dat ik met heel veel genoegen 't Kleine Krantsje lees. Leidschendam mevr. J. M. 't Hart-Tichelaar DE ZES KNAPPERTJES Wat een leuk verhaal over de "Zes Knappertjes". En dan komen de herinneringen weer boven. Want plusminus veertig jaar geleden was ik als gezins verzorgster bij één van deze dames in de Tjerk Hiddesstraat. Als ik me goed herinner heten ze 'Van Koeveringe'. Het was er heel gezellig. Eén van de jon gens werd jarig en omdat de moeder ziek was, vroeg ze of ik een taart wilde bakken, 'k Had het nog nooit gedaan, maar wilde het wel proberen en ik kreeg een pluimpje dat het zo (Vervolg van pag. 3) Dat dit niet het geval was heeft tot gevolg gehad dat Van Slooten het gehele bedrijf ver plaatste naar Irnsum; daar is een nieuwe V.S. fabriek gebouwd. En het lege gebouw bleef staan in Leeuwarden. Ik denk dat het ongeveer vijftien jaar daar ongebruikt heeft gestaan. En wat er dan met zo'n gebouw gebeurt is ons allemaal wel duidelijk. Het is zeker wel tienmaal in brand gestoken, het is dicht gespijkerd, er zijn hek ken omheen geplaatst om ongelukken met vallend puin te voorkomen. En tenslotte is het vorig jaar grotendeels afgebro ken. Men is nu bezig de boven laag van de grond te verwijde ren, deze grond zou volgens de geleerden vervuild zijn. Er is mij verteld, of ik heb ergens gelezen, dat de drie panden die naast de eigenlijke fabriek staan, zeer waardevol zijn, en dat die dus moeten wor den behouden. Het is ook mij wel duidelijk dat die drie huizen een heel aardige gevelwand vormen. Ik heb er nooit van gehoord dat zij offi cieel de bestemming hebben van monument. Maar ik begrijp niet dat die panden dan eerst jaren lang verwaarloosd, ver brand en grotendeels ingestort moeten zijn, om dan nog te besluiten: dit is werkelijk waar devol, dit moet worden hersteld. Dat hadden de verantwoordelij ke instanties eerder moeten bedenken. Nu lijkt het veel op een geheel onaanvaardbare manier van weggooien van een hoop belas tinggeld. Dat nu dit gebied weer een bepaald aanzien zal krijgen, stemt tot tevredenheid; die hoek van de stad is daar echt wel aan toe. Ook tussen het Vliet en de Willem Loréstraat ligt een vre selijk verwaarloosd terrein dat heel nodig moet worden aange pakt. Leeuwarden O. Heidinga In de donkere straat Waar 't belletje gaat, Kletst 't deurtje al rinkelend open: Komen in 't kamertje klein Bij 't lampegeschijn De kleutertjes binnengeslopen. En 'n dappere vent, In z'n knuistje een cent, Stapt naar vóór en blijft grinni kend zwijgen, Tot de koopvrouw geleerd Zijn fortuin inspecteert En vertelt wat-ie daarvoor kan krijgen. 't Is een reep zwarte drop, Koek met suiker er op, 'n Kleurbal, 'n zuurbal, 'n wafel, 'n Zoethouten stok Of 'n kleurige brok, 't Ligt alles bijeen op de tafel. Als de kapitalist Zich wat dikwijls vergist, De koek en de suiker beduimelt, Scheldt de juffrouw verwoed, Dat-ie 't kostelijk goed Met z'n smerige vingers verkrui melt! De kleuter, verbaasd Dat de juffrouw zo raast, Smoest stiekem wat met zijn kornuiten, De keus wordt bepaald, De kleurbal betaald, Dan schooien ze slent'rend naar buiten. In de donkere straat Waar 't troepje nu gaat, Wordt hevig gewikt en gewo gen; Dan zuigen z' om beurt, Tot de bal is verkleurd En hun rijkdom-illusie vervlo gen. M. A. De Wijs-Mouton goed geslaagd was. Nadien heb ik met verjaardagen zelf altijd m'n taarten gebakken tot groot genoegen van mijn familie. Wijnjewoude G. Tillema-Hoekstra Oplossingen van onze fotoprijs vraag, januarinummer: de sche ve boom staat aan het Gouver neursplein. Prijswinnaar werd de heer A. Liemburg, Hegge- winde 105 in Leeuwarden. Fe bruarinummer: de leeuwekop in de deur van de Westerkerk, Ba- gijnestraat. De winnaar van het prijsje werd de heer D. Beeksma te Huizum. LEEUWARDER NIEUWSBLAD Ik wil nog even reageren op de foto van het Leeuwarder Nieuwsblad, die in het januari nummer heeft gestaan. Jaren zijn mijn ouders daar abonnee op geweest. Ik weet niet hoe dikwijls daar een bon in stond voor een Bruintje Beerboekje voor twaalf en een halve cent. Maar ik weet nog wel dat het een groot feest was, wanneer ik weer zo'n boekje mocht halen. Heerlijk was het die foto waar ik zo'n kostbare herinnering aan heb nu weer eens in 't Kleine Krantsje te zien staan. Ik zat op de Willem Lodewijk- school en dan vlug om kwart voor twaalf naar het kranten kantoor met mijn bon in de hand en een bedrag van twaalf en een halve cent. Ik zal dit mijn hele leven niet weer vergeten. Leidschendam M.T. Korving-de Vries De verhaaltjes over Bruintje Beer, die vele jaren lang in het populaire Leeuwarder Nieuwsblad verschenen, werden door heel veel kinde ren en zeker ook ouderen met grote belangstelling gevolgd. De tekening, die we hierbij afdrukken, verscheen in het verhaal "Bruintje Beer in droomenland". Voor intus sen toch al wat ouder gewor den liefhebbertjes van toen willen we de tekst, die onder dit plaatje stond nog wel even overschrijven. Mis- - schien gaat er bij sommigen nog wel een lichtje op. Dat ging toen zo: "Na een poos je te hebben voortgezwom- men, verspert iemand hem den weg. Het is een vischla- kei. "Halt! Rijd hier niet voor bij. Luister wat ik je zeg," begint die visch te praten. "Hunne Majesteiten ver wachten je vandaag. Waarop Bruintje zegt: "Ik begrijp niet wat u vraagt. Ik ben toch onder de zee? Hunne Majesteiten? Wie bedoelt u daarmee?" De lakei antwoordt: "U moogt ze niet wachten laten. Ik kan niet langer met u blijven praten. Ga dadelijk mee naar den Zeemeer- koning en de Zeemeer koningin. Bruintje denkt: "Nu, het zal wel moeten, maar eigenlijk heb ik niets geen zin." Red. 't KI. Kr. In een verhaaltje over "een win kel van weleer" in een vorig nummer noemden wij een G. R. Kleisma als een vroegere slager in het hoekhuis van de Nieuwe Oosterstraat en de Druifstreek. Wij werden er op attent ge maakt, dat dit Kleinstra had moe ten zijn. De heer Kleinstra, zo werd ons verteld, heeft maar kort in dit pand gezeten in de dertiger jaren. Daarna verhuis de hij naar de Oostergrachtswal nummer 125c. Als bijzonderheid werd erbij verteld, dat hij in het gelukkige bezit van liefst zeven dochters was. Dat zullen maar weinig trotse vaders kunnen zeggen... Verzekerd onder vertrouwde vleugels Friesland Bank Assurantiën, Zuiderstraat 2 Leeuwarden, Telefoon (058) 299 48 99 Fax (058) 299 47 38

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1997 | | pagina 9