/H
MARTEN'S
CAFETARIA
'KLEINE KRANTBJE
't RENNERSHUIS
nieuwestad 56
leeuwarden filial
eel
17,50
26,50
OORLOGSAVONTUUR
OEKSTRA Willemskade 9,
verpozing moderneijssalon VOORSTREEK87-LEEUWARDEN „La Venezia" kwaliteit
POPULAIRE LEEUWARDERS
aart- en verkoop van huizen
taxaties - woonhuizen - bedrijven
hypotheekadviezen
assurantiën
Makelaardij
SLECHTS f7.50
Grootste speciaalzaak van het Noorden voor
wielrenners en trimmers.
Fa. ANDRIESSEN en Co.
PAKJE met 30 verschillende
oude nummers 't Kleine Krantsje
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 11
7ntAlrf 11 Een gezellig zitje in JA IfFlIFVIASI Wij serveren een heerlijk kopje koffie.
AiVCIVl U een rustige sfeer l_MA WÊ B\1 M H Sk. thee. diverse ijssoorten en koele
ujirixjL^inji O biedt U onze nieuwe 9 W dranken
•EP
POSTBANK 98.10.62 t.n.v. FENNO SCHOUSTRA'S PUBLICITEITSKANTOOR
8911 AX Leeuwarden. 058-2337373
De beste merken o.a.
Gazelle - Raleigh - Zieleman - Peugeot - Gitane - Koga Myata Colnago - Cornelo
Voorstreek 93-Tel. 2126155 - Leeuwarden
Afgehaald van kantoor Vredeman
de Vriestraat (alleen mogelijk
na telefonische afspraak: 2120302)
Pergiro(98 10 62 t.n.v. Fenno
Schoustra's Publiciteitskantoor) besteld:
Jarenlang is er in het pand Voorstreek 11 een zaak in groenten en fruit gevestigd geweest van
een meneer die naar ons beste weten Weistra heette, B. G. Weistra, om precies te zijn. Ooit
hebben we van deze zaak een foto gemaakt, toen bleek, dat deze winkelier zich waarempel
niet alleen B. G. Weistra, maar tegelijkertijd ook B. G. Weitstra noemde, dus Weistra met een
t er in. Hoe kon dat nou? Hier hadden we een winkel met notabene twee verschillende namen
op hetzelfde ruit! Had zich hier het weinig voorkomende gevat voorgedaan, dat de onderne
ming door twee winkeliers werd geëxploiteerd? Maar dan was het wel heel toevallig, dat bei
der namen vrijwel gelijkluidend waren en dat zelfs de voorletters niet verschilden. Nee, we
hebben het er maar op gehouden, dat deze groenteboer een sufferd van een schilder heeft
gehad. Maar waarom de vreemde situatie van de twee namen wie weet hoe lang zo gehand
haafd bleef, weten we niet. Om mogelijke klanten verbaasd te laten staan? Wel, je weet het
maar nooit. (Foto: Fenno Schoustra)
(Vervolg van pag. 10)
Ik zei: "Bist gek ju, ik hew er mar
een."
Jouke weer: "Heb je een ver
gunning?"
Ik zei: "Nee."
"Faber, hoor eens," zei Jouke
toen en hij nam me apart. "Zeg
me nou eens eerlijk hoeveel
varkens heb je."
Ik zei: "Val dood, ju, ik hew er
mar een, kom mar zien."
Wij naar de stal en ja, daar zat
er maar een.
"Waar heb je die vandaan?"
vroeg Jouke.
"Van een Duutser van 't vlieg
veld."
"Welke Duitser?"
"Die is allang dood, want die
moest naar 't Oostfront."
"Toch waren er twee."
"Nou, zoek ze dan, ju."
"We leggen beslag op dit var
ken," besliste Jouke, "hij mag
niet verkocht of geslacht wor
den, je hoort er nog wel meer
van."
EEN TIP
Een paar dagen later kregen we
een tip, dat twee beruchte
Leeuwarder knapen, laten we
zeggen Ale en Age, het varken
wilden stelen, omdat ze het
zonde vonden dat het in beslag
genomen was -.daar hadden ze
blijkbaar van gehoord.
Dat leek niet zo mooi, omdat we
er na de inbeslagname voor
aansprakelijk waren. Om negen
uur, wanneer het al lang donker
was, zouden de heren verschij
nen om het varken met een bijl
de hersens in te slaan. "We
moeten vanavond de wacht
houden," stelde Kees voor en
dat hebben we gedaan: tot elf
uur zaten we bij de sigarenwin
kel van Goedemoed in de ven
sterbank, zonder dat er zich
iemand bij de voermanderij liet
zien.
De volgende morgen zat het
varken nog in 't hok en toen
hoorden we van onze goede tip
gever, dat Ale en Age wel waren
geweest, maar de zaak alleen
maar hadden verkend.
Maar 's avonds zouden ze weer
komen, precies om negen uur.
KRIJGSPLAN
Al om half acht kwam Kees aan
zetten, samen met een bij hem
ondergedoken Duitse emigrant.
Toen maakten we met z'n
drieën ons krijgsplan op. We
besloten ons, "met alle beschik
bare mestvorken, te verstoppen
op de strozolder boven het var
kenshok.
We vulden een grote emmer
met gemeen stinkende gier en
we plaatsten een zwaar pak stro
op de zolder bij het open luik.
Zodra de kerels in de stal ver
schenen zou Kees de emmer
met smurrie boven hun hoofd
omkeren en ik zou de baal stro
naar beneden trappen.
Terwijl het varken scheef onder
ons zat, zich van geen kwaad
bewust, zaten we met z'n drieën
rustig te wachten op wat komen
zou.
Eindelijk sloeg de klok negen
uur. Het was doodstil.
De paarden waren rustig.
Ik zat op de uitkijk voor het
raampje.
ZE KOMEN ER AAN
Eensklaps zag ik de beide
kerels aankomen, Ale en Age.
Age had de leiding, dat zag je
zo.
Ze zetten hun fietsen tegen een
wagen op het erf.
inireinrSMi^
"Jf.
