WAT ZOMAAR GEBEURDE.
pagina 12
INFILTRATIES ENGELAND
EN OP ONZE VLIEGBASIS
wacht naar binnen keek, gooi
de de nepofficier met een ruk
z'n hoofd achterover, waarop
de reactie volgde, die hij al ver
wachtte: de schildwacht sa
lueerde ten teken, dat de hoge
heren konden doorrijden...
Midden op de vliegbasis stap
ten de beide schertsfiguren uit
en begaven zij zich naar een rij
daar geparkeerde straaljagers,
waarmee zij alles hadden kun
nen uithalen, wat er in hun
hoofd opkwam. Verscheidene
echte militairen, die net te voet
of op de fiets langskwamen,
gaven geen enkel teken van
verbazing; anderen groetten
zeer correct waarop de officier
en zijn adjudant eveneens zeer
model salueerden.
Het verblijf op de basis zal zo'n
half uur hebben geduurd - toen
besloten de beide harlekijnen
het vliegveld via dezelfde weg
te verlaten. En ditmaal werden
ze niet eens staande gehouden
bij de poort: op vijftig meter af
stand van de schildwacht vloog
de slagboom al omhoog!
NIET IN DOOFPOT
Het gerucht van de grap had
gemakkelijk in de doofpot kun
nen verdwijnen, wanneer de
dagbladen er geen woord over
hadden gerept. Maar zie: de
hele vaderlandse pers greep de
stunt aan om de bewaking van
Neerlands belangrijkste militai
re vliegbasis aan de kaak te
stellen...
Zou de Engelse pers dat in de
Tweede Wereldoorlog na het
optreden van die nep-S.S. er
ook hebben gedaan?
De beide practical jokers drongen ongehinderd tot ver op de vliegbasis door en begonnen geparkeerde straaljagers te inspecteren. Zij had
den er mee kunnen doen wat ze wilden. In de witte map droeg de "officier" de levensgrote foto van de kop van een aap bij zich Voor het
geval dat ze zouden worden betrapt... (Foto Collectie Fenno Schoustra/'t Kleine Krantsje)
Zoals er tijdens de Tweede
Wereldoorlog door de geallieer
den met parachutes spionnen
werden neergelaten boven de
door de Duitsers bezette gebie
den van Europa, zo probeerden
er in die tijd ook Duitse spion
nen aan land te komen in En
geland.
Sommigen werden gewoon met
boten naar de Britse kust ge
bracht om er in het holst van
de nacht aan land te gaan, an
deren sprongen, uiteraard ook
in de nachtelijke uren, met pa
rachutes uit vliegtuigen om zich
ongemerkt onder de Engelse
bevolking te begeven
ONGEWENSTE INDRINGERS
Het ligt voor de hand, dat de
Britten nogal bevreesd waren
voor deze niet gewenste indrin
gers en velen van hen konden
dan ook in de kraag worden
gevat, de meesten zelfs voor zij
een kans zagen gevaarlijke ac
tiviteiten te ontplooien. Heel
wat van deze spionnen eindig
den hun leven aan de galg;
veel anderen bleven tot het ein
de van de oorlog in gevangen
schap.
Je zou zo zeggen, dat het in
die spannende tijden buitenge
woon moeilijk moet zijn ge
weest om onbevoegd Engelse
militaire terreinen, zoals opslag
plaatsen en vliegvelden te be
treden. Verwacht mocht worden
dat alles, waar spionnen belang
bij konden hebben, zeer streng
werd bewaakt.
Toch schijnt er aan die bewa
king soms nogal wat te hebben
geschort. Zo is het bijvoorbeeld
grappenmakers gelukt om mili
taire gebieden te betreden met
behulp van vervalste passen,
die zij - notabene! - van de
handtekening van Adolf Hitler
hadden voorzien!
En een vooraanstaand Engels
dagblad, dat ook wel eens de
proef op de som wou nemen,
stak een van zijn mensen in
het zwarte uniform van de Duit
se S.S. en liet hem toen zo op
een druk punt in Londen rond
stappen.
Heel wat passanten kregen
deze donkere figuur in het oog,
zonder dat zij enige argwaan
koesterden; er waren zelfs mili
tairen, die de S.S. er groetten,
alsof het een geallieerde bond
genoot was.
ZORGVOLLE OORLOGSTIJD
En dat kon dan allemaal maar
gebeuren daar in Engeland,
midden in een zo zorgvolle oor
logstijd!
Bij ons heeft zich eenzelfde
zotte situatie voorgedaan, zij
het dan niet in oorlogs- maar in
vredestijd. Eens zagen twee
Leeuwarder journalisten kans
de zwaar bewaakte Vliegbasis
Leeuwarden binnen te dringen,
Een persfotograaf, die in het journalistieke "complot" zat, maakte
ongemerkt deze foto van het moment, waarop de auto van de indrin
gers bij de poort werd aangehouden en de "officier" zijn hoofd met
een ruk hautain omhoog zou gooien. (Foto: Collectie Fenno
Schoustra/'t Kleine Krantsje)
zonder dat hen ook maar een
haar werd gekrenkt!
In dit geval hadden de illegale
indringers zich nog vermakelijk
uitgedost ook, want de "offi
cier" droeg een band van de
toen bekende "Melkbrigade" om
de arm en zijn "adjudant" liep
op sandalen in plaats van op
de kistjes, die je van een mili
tair mag verwachten.
De heren naderden de vliegba
sis in een witte personenauto,
die voor deze gelegenheid was
voorzien van een gele kente
kenplaat met de aanduiding
"LAF UG 57-61 FS". Dat LAF
zou moeten slaan op "Leeu
warder Air Force", de letters
betroffen de initialen van de
hoge bezoekers en de cijfers
hadden betrekking op de da
tum, waarop deze stunt werd
uitgehaald: 5 juli 1961.
Voor de slagboom op de toe
gangsweg openging werd de
auto staande gehouden door
een schildwacht, die zijn hand
uitstak, terwijl de adjudant
chauffeur het raampje van zijn
portier liet zakken. En precies
op het moment, dat de schild
