DRAMA IN BEVRIJDINGSTIJD DAT DIEPE INDRUK MAAKTE 'T KLEINE KEANTSJE VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN pagina 12 IWAN PASJUTIN In "De rapporten van_ de Leeuwarder politie", las ik over het doodschieten van de Rus Iwan Pasjutin. Deze Iwan was in de kost bij de familie Tiemersma in de Vermeerstraat en naar ik mij kan herinneren werkzaam gesteld bij de N.S. of op het vliegveld te Leeuwarden. Het laatste is wel aannemelijk aan gezien hij zich ten tijde van de bevrijdingsdagen van Friesland op de Mr. P. J. Troelstraweg bevond. Ik kan mij dit voorval nog goed herinneren. Jwan is ter aarde besteld naast de vijf omgekomen oorlogsvliegers op de begraafplaats te Huizum. Mij is enkele jaren later gebleken dat hij daar niet meer ligt begra ven. (Is hij herbegraven in Rusland?) De heer Tiemersma, hiervoor genoemd, was gevan genisbewaarder en betrokken bij de overval op de Leeuwar der gevangenis, die ik mij ook nog goed kan herinneren. Een zoon van de familie Overeinder uit de Vermeerstraat werd toen ook bevrijd. Beide families woonden in de naaste omge ving waar ik toen bij mijn ouders in de Vermeerstraat woonde. Apeldoorn Jan van der Hoop Volgens de Leeuwarder jour nalist Jacques Kooistra, een man die heel veel, ja, zoals de meeste mensen dan zeg gen: "die alles weet" van geallieerde militairen, die in de Tweede Wereldoorlog om het leven kwamen, rust Iwan Pasjutin, na in Huizum te zijn begraven, nu op de ere begraafplaats voor Russi sche oorlogsslachtoffers 'Rusthof' te Amersfoort. De heer Kooistra vertelde ons zelf op deze voortreffelijk verzorgde erebegraafplaats wel bij zijn graf te hebben gestaan. Red. 't KL Kr. IWAN PASJUTIN In het augustusnummer van 't Kleine Krantsje werd in de rubriek "Uit de rapporten van de Leeuwarder politie" melding gemaakt van het doodschieten van de Rus Iwan Pasjutin door een lid van N.B.S. Dit dramati sche gebeuren vond plaats op vrijdagmiddag 27 april 1945, anderhalve week na de bevrij ding van Leeuwarden. In het nummer van het blad 'De Waarheid' van 2 mei werd hier aan uiteraard de nodige aan dacht besteed en van de verha len, die er aan waren gewijd, stuur ik u hierbij een fotokopie toe. Surhuisterveen J. H. Berduszek TRAGISCH VOORVAL Vrijdagmiddag heeft er hier ter stede een zeer tragisch voorval plaats gevonden, waarbij de 27- jarige, gehuwde Rus Iwan Pasjutin het leven verloor. De heer Pasjutin, welke behoor de tot de groep krijgsgevangen Russen welke door de Duitsers als dwangarbeiders naar hier waren gebracht, bevond zich de bewuste middag ter hoogte van de Mr. P. J. Troelstraweg, waar hij aan burgers de weg heeft gevraagd. Doordat de heer Pasjutin - om zich verstaanbaar te kunnen maken - in de Duitse taal sprak, koesterden de bur gers argwaan en vermoedden met een ondergedoken Duitser te doen te hebben. Toevallig passeerde op dat moment een, uit de provincie afkomstige, N.B.S.'er welke hiervan in kennis werd gesteld. Deze is hierop den heer Pasjutin achterna gegaan en heeft hem een halt toegeroe pen. Hoewel P. onmiddellijk van z'n fiets afstapte heeft hij waar schijnlijk den N.B.S.'er niet ver staan en wilde hij uit z'n binnen zak zijn legitimatie-kaart te voorschijn halen. Helaas zag de N.B.S.'er hierin een poging om een wapen te grijpen en loste hij een schot op den heer Pasjutin met het jammerlijk gevolg, dat deze dodelijk getroffen neer stortte. Van dit gebeuren werd proces verbaal opgemaakt en werden zowel de Officier van Justitie als de Engelse Autoriteiten hiervan in kennis gesteld. Het stoffelijk overschot werd vervoerd naar het Stadszieken huis. Nader vernemen wij nog, dat vooral in de Russische kolonie hieromtrent grote verslagenheid en diepe droefenis heerst! De heer Pasjutin, welke in het Rode Leger Officier was van een Pantser-Brigade, was onder zijn kameraden zeer gezien. Ook is er onder de Russen een zekere vrees voor herhaling ontstaan, daar ook zij zich steeds in de Duitse taal verstaanbaar moe ten maken. Het zal dan ook aanbeveling verdienen om deze Russen van een duidelijk onder- scheidingsteeken te voorzien. Hieromtrent worden reeds be sprekingen gevoerd met de bevoegde autoriteiten. Voorts zullen de N.B.S'ers zich door dit jammerlijk voorval meer dan ooit dienen te realiseeren, dat het dragen van wapenen een zeer grote verantwoordelijk heid met zich brengt en dat de burgers, na de Duitse terreur, een grote behoefte aan rust hebben! IWAN PASJUTIN BEGRAVEN! Het slachtoffer van het tragisch voorval op de Mr. P. J. Troelstraweg, waarvan wij hier boven melding maakten, is maandagmiddag 3 uur onder zeer grote belangstelling - vol gens Oekrainische ceremonie - op de begraafplaats te Huizum, naast de graven der vliegeniers van de R.A.F. ter aarde besteld. Nadat sinds zaterdag velen langs het stoffelijk overschot, dat in een der zalen van Tivoli te Huizum was opgebaard, waren gedefileerd, heeft nog een zeer groot aantal personen, kort voor de begrafenis, van de gelegen heid gebruik gemaakt een laat ste blik op den overledene te werpen. Hoewel de weersomstandighe den uiterst slecht waren, werd de lijkkoets, voorafgegaan door de Rode vaan, door velen gevolgd. Onder hen, welke Pasjutin op z'n laatste gang naar het kerkhof volgden, merk ten we o.m. op den vertegen woordiger van den Burge meester, den heer P. F. J. Westra, den gewestelijken Commandant der N.B.S., den hr. Meyer, een Officier van het Geallieerde Leger, een Kapitein bij het Militair Gezag, de gehele Russische kolonie en het bestuur der Comm. Partij Nederland. Op het kerkhof aangekomen, waar enkele honderden zich hadden opgesteld, werd aan de groeve allereerst het woord gevoerd door den heer Westra, namens het gemeentebestuur en de burgerij van Leeuwarden. Spr. memoreerde op welk een tragische wijze Pasjutin het slachtoffer was geworden van een misverstand. Deze vreem deling, welke als moedig officier voor z'n Vaderland heeft gevochten, alvorens de ellende van de Duitse krijgsgevangen schap te moeten doormaken, is zo kort na de bevrijding, toch nog op indirecte wijze het slachtoffer van deze oorlog geworden. Spr. legde er de nadruk op dat deze Russische officier ook gevochten heeft voor onze bevrijding en dat wij dezen bondgenoot dan ook met eerbied, medelijden en dank baarheid dienen te herdenken! Spr. eindigde met: "Rust in vrede!" Vervolgens sprak de heer Meyer, namens de N.B.S., een woord van deelneming, dat deze Russische bondgenoot en gelijk gestemde, op zo'n jam merlijke wijze het leven moest verliezen. Spr. bracht uit naam van de N.B.S. een Eerbiedig Saluut aan dezen strijdmakker. Hierna sprak de heer W. J. Lammers, als voorzitter van de Communistische Partij, afd. Leeuwarden, die in warme bewoordingen uiting gaf aan de ontsteltenis welke het bericht van het noodlottige overlijden in de C.P.N. en vooral onder de oud-strijkmakkers der Partij, had teweeg gebracht! Vervol gens vertolkte spr. de gevoe lens van bewondering en vriendschap welke men voor Rusland koestert en voor de Russische arbeiders. Iwan heeft nog de werkelijke bescha ving in het Russische Rijk, waaromtrent wij hier altijd ver keerd zijn voorgelicht, leren kennen, aldus spr. Helaas, dat hij zo kort na de bevrijding nog moest vallen en zijn vrouw en kinderen tevergeefs naar zijn terugkeer zullen uitzien. Een bij zonder woord van deelneming sprak de hr. Lammers nog tot de Russische kolonie. Spr. eindigde met: "Rust zacht, we zullen je herdenken zolang we leven." Pauvell Scherstüze sprak ver volgens namens de Russen, welke woorden door mevr. Koning werden vertaald. Terwijl de donkere wolken een ogenblik uiteendreven en een enkele zonnestraal de aarde beroerde, werd de kist in het graf neergelaten onder doodse stilte, ten/vijl door de militairen het Eere-saluut werd gebracht! Hierna werd het graf door de Russen gesloten en het met de vele bloemen en kransen waar onder een drietal van de Russische kolonie, één van de C.P.N. en van de vrienden der Sovjet-Unie, en vele anderen, overdekt. Nadat door een Russischen kameraad woorden van dank waren gesproken, welke door den heer Bintsma in het Nederlands werden overgeno men, was de plechtigheid geëindigd. Een romantisch hoekje in het oude Leeuwarden, dat nu ai lang niet meer bestaat. Wat we hier zien was een zijtakje van het Vliet, dat in de richting van de Willem Loréstraat liep. Daar liep het water dood. (Foto: Collectie Fenno Schoustra/'t Kleine Krantsje)

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1997 | | pagina 12